Fundusz zakładowy w państwowych przedsiębiorstwach przemysłu terenowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1967.5.18

Akt utracił moc

Wersja od: 8 lipca 1970 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 stycznia 1967 r.

w sprawie funduszu zakładowego w państwowych przedsiębiorstwach przemysłu terenowego.

Na podstawie art. 4 i 5 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym w przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1960 r. Nr 13, poz. 78) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie dotyczy:

1) państwowych przedsiębiorstw przemysłu terenowego nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz przez Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości,

2) następujących przedsiębiorstw nadzorowanych przez Ministra Rolnictwa:

a) przedsiębiorstw i zakładów przemysłu rolnego, zgrupowanych w wojewódzkich zjednoczeniach państwowych gospodarstw rolnych,

b) wojewódzkich przedsiębiorstw wylęgu drobiu,

zwanych dalej przedsiębiorstwami.

2. Ilekroć w niniejszym rozporządzeniu jest mowa o:

1) "ustawie" - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym w przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1960 r. Nr 13, poz. 78),

2) "prezydium wojewódzkiej rady narodowej" - należy przez to rozumieć również prezydium rady narodowej miasta wyłączonego z województwa,

3) "zjednoczeniu" - należy przez to rozumieć również inne jednostki organizacyjne grupujące przedsiębiorstwa na terenie województwa,

4) "funduszu płac" - należy przez to rozumieć osobowy fundusz płac planowany na dany rok,

5) "rentowności" - należy przez to rozumieć stosunek procentowy akumulacji finansowej do rzeczywistego kosztu sprzedanej produkcji towarowej i usług.

3. Przez akumulację finansową rozumie się wynik bilansowy (zysk, stratę) z całokształtu działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, po weryfikacji i po dokonaniu ewentualnych korekt wyniku i kosztów - powiększony o podatek obrotowy i od operacji nietowarowych.

4. W uzasadnionych wypadkach prezydium wojewódzkiej rady narodowej - na wniosek dyrektora zjednoczenia - może ustalić, że przez akumulację finansową, o której mowa w ust. 3, stanowiącą podstawę obliczania rentowności, rozumie się wynik bilansowy (zysk, stratę) z całokształtu działalności gospodarczej przedsiębiorstwa.

§  2.

1. Przedsiębiorstwa dokonują odpisu zasadniczego na fundusz zakładowy w kwocie odpowiadającej 3% funduszu płac, jeżeli osiągną rentowność co najmniej równą rentowności uzyskanej w roku poprzednim, a odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy - za osiągniętą poprawę rentowności; przez poprawę rentowności należy rozumieć różnicę między rentownością osiągniętą w danym roku a rentownością osiągniętą w roku poprzednim.

2. Kwotę odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy, przypadającą za osiągniętą poprawę rentowności, oblicza się według stawek podanych w pkt 1 tabeli, stanowiącej załącznik do rozporządzenia.

3. Jeżeli przedsiębiorstwo zaplanuje rentowność wyższą od rentowności osiągniętej w roku poprzednim i osiągnie ją, wówczas fundusz zakładowy przypadający za osiągnięcie zaplanowanej poprawy rentowności oblicza się według stawek podanych w pkt 2 tabeli, stanowiącej załącznik do rozporządzenia.

4. W razie przekroczenia planowanej rentowności, o której mowa w ust. 3, fundusz zakładowy, przypadający za to przekroczenie, oblicza się według stawek podanych w pkt 3 tabeli, stanowiącej załącznik do rozporządzenia.

5. Jeżeli przedsiębiorstwo nie osiągnie zaplanowanego wskaźnika rentowności, o którym mowa w ust. 3, ale poprawi rentowność uzyskaną w roku poprzednim, odpis na dodatkowy fundusz zakładowy oblicza się według stawek podanych w pkt 1 tabeli, stanowiącej załącznik do rozporządzenia.

6. Kwota dodatkowego funduszu zakładowego nie może przekraczać kwoty faktycznie osiągniętej poprawy wyniku.

§  3.

1. Jeżeli osiągnięta przez przedsiębiorstwo rzeczywista rentowność jest niższa od rentowności w roku poprzednim, wówczas odpis zasadniczy na fundusz zakładowy, obliczony według stawki, o której mowa w § 2 ust. 1, ulega zmniejszeniu o 2% za każdy rozpoczęty procent pogorszenia w granicach do 5% pogorszenia, o dalsze 4% za każdy rozpoczęty procent pogorszenia w granicach od 5% do 10% pogorszenia, o dalsze 7% za każdy rozpoczęty procent pogorszenia w granicach od 10% do 20% pogorszenia.

2. W razie pogorszenia rentowności o 20 lub więcej procent przedsiębiorstwo traci prawo do funduszu zakładowego.

§  4.

1. Przedsiębiorstwom, których planowana rentowność jest niższa od rentowności osiągniętej w roku poprzednim, oraz przedsiębiorstwom nowo powstałym lub powstałym w wyniku reorganizacji - pełny odpis zasadniczy w wysokości określonej w § 2 ust. 1 przysługuje za osiągnięcie rentowności zaplanowanej na dany rok.

2. W razie nieosiągnięcia przez przedsiębiorstwo planowanej rentowności - odpis zasadniczy na fundusz zakładowy ulega zmniejszeniu według zasad określonych w § 3 ust. 1; gdy pogorszenie planowanej rentowności przekroczy 20%, przedsiębiorstwo traci prawo do funduszu zakładowego.

3. W przedsiębiorstwie, w którym warunkiem tworzenia funduszu zakładowego jest osiągnięcie rentowności planowanej - dodatkowy fundusz zakładowy oblicza się według stawek ustalonych w pkt 3 tabeli, stanowiącej załącznik do rozporządzenia.

§  5.

1. Właściwi ministrowie (Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości) w porozumieniu z Ministrem Finansów, na wniosek prezydiów wojewódzkich rad narodowych, mogą wprowadzić obowiązek ustalania rentowności jako stosunku akumulacji finansowej do sumy wartości środków trwałych i środków obrotowych.

2. Przez wartość środków trwałych, o której mowa w ust. 1, należy rozumieć wartość początkową brutto przeciętnego rocznego stanu środków trwałych przedsiębiorstwa, bez względu na to, czy są one użytkowane przez to przedsiębiorstwo, czy też przez inne jednostki organizacyjne, z wyjątkiem środków trwałych:

1) służących działalności pozaoperacyjnej o charakterze socjalno-bytowym w rozumieniu uchwały nr 402 Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1963 r. w sprawie działalności pozaoperacyjnej o charakterze socjalno-bytowym przedsiębiorstw państwowych (Monitor Polski Nr 95, poz. 444),

2) służących potrzebom bezpieczeństwa i higieny pracy,

3) uznanych w obowiązującym trybie na trwale nieczynne; przeciętny roczny stan środków trwałych oblicza się jako iloraz sumy stanu na początek roku i stanów na koniec każdego kwartału podzielonej przez 5.

3. Przez wartość środków obrotowych, o której mowa w ust. 1, należy rozumieć wartość przeciętnego rocznego stanu zapasów i rozliczeń międzyokresowych czynnych, z wyłączeniem zapasów sezonowych i rezerw. Przeciętny roczny stan środków obrotowych oblicza się jako iloraz sumy stanu na początek danego roku i stanów na koniec każdego kwartału podzielonej przez 5.

§  6.

1. Przedsiębiorstwom, które wykażą się szczególnymi osiągnięciami w zakresie wzrostu sprzedaży wyrobów przeznaczonych na eksport lub mających charakter antyimportowy bądź przeznaczonych na zaopatrzenie rynku oraz w zakresie wzrostu sprzedaży usług świadczonych dla ludności, jak również przedsiębiorstwom, w których zajdzie potrzeba zneutralizowania skutków pogorszenia rentowności wywołanego przyczynami niezależnymi od przedsiębiorstwa - mogą być dodatkowo zwiększone odpisy na fundusz zakładowy lub przyznany fundusz zakładowy - jeśli pogorszenie rentowności z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa spowodowało pozbawienie go funduszu zakładowego.

2. Decyzje o przyznaniu funduszu zakładowego lub o zwiększeniu odpisów na fundusz zakładowy wydaje, w porozumieniu z zarządem okręgowym właściwego związku zawodowego, prezydium wojewódzkiej rady narodowej; uprawnienia te prezydium może przekazać dyrektorom zjednoczeń.

3. Na cele, o których mowa w ust. 1, może być przeznaczona kwota nie większa niż 0,5% funduszu płac przedsiębiorstw objętych rozporządzeniem, zgrupowanych w zjednoczeniu.

§  7.

1. Przy ustalaniu rentowności osiągniętej za dany rok dokonuje się korekty kosztów i wyniku z tytułów wymienionych w art. 6 ustawy.

2. 1 Prezydia wojewódzkich rad narodowych mogą wprowadzić odpowiednią korektę wyniku, w razie gdy jego pogorszenie lub polepszenie nastąpi wskutek zmian w stawkach przyznanych przedsiębiorstwu dotacji przedmiotowych w porównaniu do roku poprzedniego. Uprawnienie to prezydia wojewódzkich rad narodowych mogą przekazać dyrektorom zjednoczeń.

§ 8. Zasady podziału między poszczególne komórki organizacyjne ruchu i zarządu przedsiębiorstwa tej części funduszu zakładowego, która zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy jest przeznaczona na nagrody dla pracowników, określa uchwała Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych z dnia 28 października 1965 r. w sprawie zasad podziału funduszu zakładowego przeznaczonego na nagrody (Monitor Polski Nr 61, poz. 322).

§  9.

1. Przedsiębiorstwo dokonuje odpisów na fundusz zakładowy co kwartał, przyjmując za podstawę obliczania tych odpisów odpowiednie dane, wynikające z kwartalnych sprawozdań finansowych, a za podstawę rocznego odpisu dane wykazane w zweryfikowanym sprawozdaniu rocznym po dokonaniu korekt wymienionych w § 7. Za podstawę obliczeń kwartalnych przyjmuje się dane od początku roku do końca danego kwartału. W celu ustalenia kwot odpisów kwartalnych należy porównać rentowność osiągniętą za dany okres z rentownością osiągniętą za rok poprzedni.

2. W uzasadnionych wypadkach prezydium wojewódzkiej rady narodowej może wprowadzić w wyżej wymienionych celach obowiązek porównywania rzeczywistej kwartalnej rentowności z rentownością osiągniętą w poszczególnych kwartałach roku poprzedniego.

3. Przedsiębiorstwo może dokonać po upływie pierwszego półrocza i trzeciego kwartału wypłat zaliczkowych w wysokości nie przekraczającej 25% kwoty odpisu na fundusz zakładowy za dany okres. Wypłaty zaliczkowe na nagrody i świadczenia oraz na zaspokojenie innych potrzeb pracowników, które określa ustawa, nie mogą przekraczać kwoty odpowiadającej 2% funduszu płac wykonanego w danym okresie.

§  10.

1. Jeżeli rzeczywista rentowność przedsiębiorstwa nie uzasadnia pełnej wysokości utworzonego i wypłaconego zaliczkowo funduszu zakładowego za pierwsze półrocze oraz za trzeci kwartał, kwoty nadpłacone podlegają potrąceniu z funduszu następnego roku bądź z funduszów następnych lat - aż do całkowitego zlikwidowania nadpłaty.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli w wyniku badania prawidłowości utworzonego funduszu zakładowego zostanie ujawnione, że przedsiębiorstwo dokonało odpisów w kwocie większej od rzeczywiście przysługującej.

§  11.

1. Przedsiębiorstwo, które nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu i w związku z tym nie utworzy funduszu zakładowego, może wydatkować na nagrody i świadczenia dla pracowników kwotę nie przekraczającą 0,2% funduszu płac. Wydatki te zalicza się na straty przedsiębiorstwa.

2. Jeżeli w następnych okresach danego roku przedsiębiorstwo utworzy fundusz zakładowy, wówczas kwotę wydatków, o których mowa w ust. 1, należy traktować jako zaliczkową wypłatę z funduszu zakładowego.

§ 12. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do działających według zasad rozrachunku gospodarczego zakładów przedsiębiorstw wielozakładowych, jeżeli ich urządzenia księgowe pozwalają na ustalenie wyniku finansowego.

§ 13. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1963 r. w sprawie funduszu zakładowego w państwowych przedsiębiorstwach przemysłu terenowego (Dz. U. Nr 56, poz. 301).

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1967 r.

ZAŁĄCZNIK

TABELA STAWEK ODPISÓW DODATKOWYCH NA FUNDUSZ ZAKŁADOWY ZA POPRAWĘ WSKAŹNIKA RENTOWNOŚCI

	Stawka dodatkowego funduszu zakładowego wyrażona w procencie funduszu płac za jeden punkt poprawy wskaźnika rentowności
1) za poprawę wskaźnika rentowności w porównaniu do rentowności roku poprzedniego:
do 2 punktów	0,6
powyżej 2 do 4 punktów	0,4
powyżej 4 punktów	0,2
2) za osiągnięcie poprawy rentowności ujętej planem techniczno-ekonomicznym:
do 1 punktu	0,6
powyżej 1 do 2 punktów	0,7
powyżej 2 punktów	0,8
3) za osiągnięcie ponadplanowej rentowności:
do 2 punktów	0,6
powyżej 2 do 4 punktów	0,4
powyżej 4 punktów	0,2

Odpisy na dodatkowy fundusz zakładowy należy liczyć w sposób składany, tj. oddzielnie dla każdego przedziału w tabeli; przez punkt rozumie się poprawę wskaźnika rentowności o jedność.

Wskaźniki rentowności oblicza się z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, przy zastosowaniu ogólnie obowiązujących zasad zaokrąglenia.

¹ § 7 ust. 2 zmieniony przez § 8 rozporządzenia z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zmian w zakresie działania prezydiów rad narodowych i ich wydziałów (Dz.U.70.7.57) z dniem 8 lipca 1970 r.