Fundusz stypendialny dla osób podejmujących studia prawnicze i zobowiązujących się do pracy w sądach powszechnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.14.88

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1987 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 14 kwietnia 1987 r.
w sprawie funduszu stypendialnego dla osób podejmujących studia prawnicze i zobowiązujących się do pracy w sądach powszechnych.

Na podstawie art. 126 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 31, poz. 137) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa:
1)
zasady i tryb tworzenia oraz wykorzystania funduszu stypendialnego dla osób podejmujących studia prawnicze i zobowiązujących się do pracy w sądach powszechnych, zwanego dalej "funduszem",
2)
wysokość i warunki przyznawania stypendiów z tego funduszu.
1.
Fundusz tworzy się w ramach budżetu centralnego, w części dotyczącej Ministerstwa Sprawiedliwości.
2.
Dysponentem funduszu jest Minister Sprawiedliwości lub prezesi sądów wojewódzkich w granicach przekazanych im środków.
3.
Fundusz przeznaczony jest na stypendia dla studentów uniwersyteckich studiów prawniczych, zobowiązujących się do pracy w sądach po ukończeniu nauki.
1.
Przyznanie stypendium następuje w drodze pisemnej umowy stypendialnej, zwanej dalej "umową", zawieranej ze studentem przez prezesa sądu wojewódzkiego.
2.
Stypendium może być przyznane studentowi, który ukończył drugi rok nauki i zobowiązał się do pracy w sądzie po ukończeniu nauki, a ponadto:
1)
posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
2)
daje rękojmię należytego wykonywania zadań pracownika urzędu państwowego,
3)
uzyskał w roku poprzedzającym zawarcie umowy średnią z ocen wpisanych do indeksu nie niższą niż 3,7.
3.
W szczególnie uzasadnionych wypadkach Minister Sprawiedliwości może zezwolić na zawarcie umowy ze studentem, który nie spełnia wymagania określonego w ust. 2 pkt 3.
Stypendysta jest obowiązany po ukończeniu nauki do podjęcia pracy odpowiadającej jego kwalifikacjom w sądzie określonym w umowie i wykonywania tej pracy przez okres 7 lat.
Prezes sądu wojewódzkiego niezwłocznie po zawarciu umowy zawiadamia o tym pisemnie właściwą szkołę wyższą.
1.
Miesięczna stawka stypendium wynosi 150% najniższego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy, z tym że wysokość stypendium nie może przekraczać miesięcznego wynagrodzenia aplikanta sądowego.
2.
Stypendyście, który ukończył rok nauki, uzyskując średnią z ocen wpisanych do indeksu nie niższą niż 4,0, oraz wykazał się zaangażowaniem w działalności społecznej, prezes sądu wojewódzkiego może przyznać na okres następnego roku dodatek do stypendium w wysokości 15% stypendium.
1.
Stypendium wypłacane jest przez 12 miesięcy w roku od pierwszego miesiąca następującego po dniu zawarcia umowy do ostatniego miesiąca, w którym stypendysta uzyskał dyplom ukończenia studiów w terminie określonym w regulaminie studiów.
2.
Stypendium nie przysługuje za czas powtarzania przez stypendystę roku lub semestru studiów.
3.
Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie korzystania przez stypendystę z urlopu dziekańskiego.
4.
W uzasadnionych wypadkach, a zwłaszcza gdy powodem powtarzania roku lub semestru albo korzystania z urlopu dziekańskiego była długotrwała choroba lub inne szczególnie ważne przyczyny, prezes sądu wojewódzkiego może przyznać stypendium za ten czas.
Prezes sądu wojewódzkiego jest obowiązany:
1)
umożliwić stypendyście odbycie w sądzie praktyk studenckich zawodowych,
2)
umożliwić stypendyście korzystanie z materiałów sądowych przy opracowywaniu pracy dyplomowej,
3)
po uzgodnieniu ze stypendystą zgłaszać w szkole wyższej wnioski co do specjalizacji stypendysty oraz tematu jego pracy dyplomowej.
1.
Umowa może być rozwiązana przed ukończeniem przez stypendystę nauki na mocy porozumienia stron lub przez każdą ze stron, z tym że prezes sądu wojewódzkiego może rozwiązać umowę tylko w razie powstania okoliczności, o których mowa w § 7 ust. 2 i 3.
2.
Prezes sądu wojewódzkiego rozwiązuje umowę, jeżeli stypendysta został skreślony z listy studentów lub przestał spełniać wymagania, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 i 2.
3.
Rozwiązanie umowy przez prezesa sądu wojewódzkiego następuje za 1-miesięcznym wypowiedzeniem.
1.
W razie rozwiązania umowy obowiązek wypłacania stypendium ustaje z końcem miesiąca, w którym umowa została rozwiązana, a pobrane stypendium podlega zwrotowi.
2.
Pobrane stypendium nie podlega zwrotowi, jeżeli umowa została rozwiązana z powodu:
1)
powołania do zawodowej służby wojskowej,
2)
inwalidztwa I lub II grupy,
3)
niezawinionej utraty zdolności do wykonywania zadań pracownika urzędu państwowego.
3.
Prezes sądu wojewódzkiego może na wniosek stypendysty odstąpić od żądania zwrotu stypendium w części lub całości, jeżeli umowa została rozwiązana z powodu:
1)
choroby trwającej dłużej niż 6 miesięcy,
2)
zmiany miejsca stałego pobytu, spowodowanej zawarciem związku małżeńskiego, jeżeli czas dojazdu z nowego miejsca zamieszkania środkami komunikacji Polskich Kolei Państwowych lub Państwowej Komunikacji Samochodowej do siedziby najbliżej położonego sądu w okręgu tego samego sądu wojewódzkiego i z powrotem przekracza 2 godziny,
3)
urodzenia dziecka i konieczności zapewnienia mu opieki,
4)
z innych przyczyn niezawinionych przez stypendystę.
W sprawach, o których mowa w § 3 ust. 1 i w § 7 ust. 4, prezes sądu wojewódzkiego zasięga opinii dziekana wydziału właściwej szkoły wyższej.
Prezes sądu wojewódzkiego może za zgodą lub na wniosek stypendysty przekazać prawa i obowiązki wynikające z umowy prezesowi innego sądu wojewódzkiego.
1.
Prezes sądu jest obowiązany zatrudnić absolwenta stypendystę, który zgłosił się w celu podjęcia pracy – na stanowisku pracy zgodnie z umową.
2.
Prezes sądu odmawia zatrudnienia absolwenta stypendysty, jeżeli:
1)
absolwent stypendysta przestał spełniać wymagania, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 i 2,
2)
powstały okoliczności, o których mowa w § 10 ust. 2 pkt 2 i 3.
Pobrane stypendium podlega zwrotowi w całości, jeżeli absolwent stypendysta:
1)
odmówił podjęcia pracy w sądzie,
2)
nie został zatrudniony z powodu niespełnienia wymagań, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 i 2.
W razie rozwiązania stosunku pracy na podstawie orzeczenia dyscyplinarnego lub bez wypowiedzenia z winy absolwenta stypendysty albo w drodze wypowiedzenia dokonanego przez niego albo jeżeli zrzekł się on stanowiska lub pracę porzucił, pobrane stypendium podlega zwrotowi:
1)
w całości, jeżeli absolwent stypendysta nie przepracował w sądzie co najmniej jednego roku,
2)
w części proporcjonalnej do nie przepracowanego okresu, o którym mowa w § 4, jeżeli absolwent stypendysta przepracował w sądzie co najmniej 1 rok.
Prezes sądu wojewódzkiego może rozłożyć podlegające zwrotowi stypendium na raty, płatne w terminie nie dłuższym niż 7 lat.
Minister Sprawiedliwości na wniosek stypendysty może umorzyć podlegające zwrotowi stypendium w całości lub w części, jeżeli przemawiają za tym zasady współżycia społecznego.
W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu stosuje się odpowiednio przepisy o stypendiach fundowanych.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.