Art. 9. - Francja-Polska. Konwencja w sprawie wypłaty zaopatrzeń z tytułu śmierci i inwalidztwa ofiarom wojny 1939-1945. Paryż.1947.02.11.
Dz.U.1947.73.459
Akt obowiązującyUkład niniejszy wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, co powinno nastąpić w Paryżu w możliwie najkrótszym czasie. Układ pozostaje w mocy do czasu uznania go za wygasły za wspólnym porozumieniem obu Umawiających się Stron; może on jednak być wypowiedziany w każdym czasie na życzenie jednej ze Stron, notyfikowane drugiej Stronie na rok z góry.
Na dowód czego Pełnomocnicy obu Stron podpisali niniejszy Układ i wycisnęli na nim swoje pieczęcie.
Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Paryżu dnia 11 lutego 1947 r.
PROTOKÓŁ DODATKOWY
Wysokie Umawiające się Strony postanowiły, że, gdyby z powodu okoliczności, niezależnych od ich woli, procedura ratyfikacji podpisanej przez nich Konwencji przeciągnęła się ponad dwa miesiące od dnia jej podpisania, prawa osób, wymienionych w art. 2, 4 i 7, będą biegły od upływu tego dwumiesięcznego okresu wbrew przepisom art. 9.
Na dowód czego Pełnomocnicy obu Stron podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Paryżu dnia 11 lutego 1947 r.
Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, uznałem ją i uznaję w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, oświadczam, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekam, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydałem Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 26 czerwca 1947 r.