Art. 48. - Francja-Polska. Konwencja konsularna. Paryż.1976.02.20.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.19.76

Akt obowiązujący
Wersja od: 19 czerwca 1977 r.
Artykuł  48
1.
Jeżeli statek Państwa wysyłającego tonie, ulega uszkodzeniu, osiada na mieliźnie, jest wyrzucony na brzeg albo ulega innej awarii na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przyjmującego, właściwe organy tego Państwa powiadomią o tym niezwłocznie urzędnika konsularnego Państwa wysyłającego.
2.
W przypadkach wymienionych w ustępie 1 właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą wszelkie niezbędne czynności w celu zapewnienia ratowania i ochrony pasażerów, załogi, jak również statku, jego wyposażenia, ładunku, zapasów i wszelkiego mienia znajdującego się na pokładzie, a także w celu zapobieżenia wszelkim zamachom na własność oraz wszelkim nieporządkom na pokładzie lub ich zlikwidowania. Odnosi się to również do przedmiotów, które zostałyby znalezione poza statkiem. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią urzędnika konsularnego o podjętych czynnościach. Organy te udzielą niezbędnej pomocy urzędnikowi konsularnemu w celu podjęcia dalszych odpowiednich czynności w przypadkach wymienionych w ustępie 1.

Jeżeli statek tonie, ulega uszkodzeniu, osiada na mieliźnie albo ulega innej awarii lub stanowi niebezpieczeństwo dla żeglugi na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przyjmującego, właściwe organy tego Państwa mogą ponadto podjąć wszelkie niezbędne kroki dla zapobieżenia szkodom, kóre mogłyby być spowodowane przez statek urządzeniom portowym lub innym statkom.

3.
Jeżeli armator, kapitan lub inna upoważniona osoba nie jest w stanie podjąć działań niezbędnych do zabezpieczenia statku lub jego ładunku, urzędnik konsularny może podjąć w imieniu armatora statku czynności, które on sam mógłby podjąć w tym celu.
4.
Postanowienia ustępu 3 mają również odpowiednie zastosowanie do wszelkiego innego mienia pochodzącego ze statku lub ładunku i należącego do obywatela Państwa wysyłającego lub Państwa trzeciego, które mogłoby być znalezione na wybrzeżu lub w pobliżu wybrzeża Państwa przyjmującego lub sprowadzone do portu tego Państwa.
5.
Jeżeli ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego nie sprzeciwiają się temu, urzędnik konsularny zostaje zaproszony przez właściwe organy tego Państwa, aby był obecny przy dochodzeniu wszczętym dla ustalenia przyczyn zatonięcia, uszkodzenia, osadzenia na mieliźnie, wyrzucenia na brzeg albo innej awarii statku, i otrzymuje na swoje żądanie protokół z wyników dochodzenia co do okoliczności technicznych tych zdarzeń.

Urzędnik konsularny może również w ramach takiego dochodzenia zostać powołany przez obywateli Państwa wysyłającego jako doradca.