Art. 20. - Francja-Polska. Konwencja konsularna. Paryż.1976.02.20.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.19.76

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 czerwca 1977 r.

Artykuł  20

1. Członkowie urzędu konsularnego mogą być wzywani do składania zeznań w charakterze świadków przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego. Jeżeli urzędnik konsularny odmawia stawienia się lub złożenia zeznań, nie można wobec niego stosować żadnego środka przymusu ani sankcji. Pracownicy konsularni i członkowie personelu służby nie mogą odmówić złożenia zeznań, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ustępie 3.

2. Organ Państwa przyjmującego wzywający urzędnika konsularnego lub pracownika konsularnego do złożenia zeznań nie powinien utrudniać wykonywania ich funkcji. Może odebrać takie zeznanie od urzędnika konsularnego w urzędzie konsularnym, jego mieszkaniu albo przyjąć od niego oświadczenie na piśmie.

3. Członkowie urzędu konsularnego nie są obowiązani do składania zeznań co do faktów związanych z wykonywaniem swoich funkcji ani do przedkładania urzędowej korespondencji lub innych dokumentów z archiwów konsularnych. Postanowienie to ma również zastosowanie do członków rodzin członków urzędu konsularnego w odniesieniu do faktów związanych z działalnością urzędu konsularnego.

4. Członkowie urzędu konsularnego nie są obowiązani do udzielenia opinii jako rzeczoznawcy prawa Państwa wysyłającego.