Art. 9. - Francja-Polska. Konwencja Handlowa.Paryż.1922.02.06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.50.442

Akt utracił moc
Wersja od: 20 września 1924 r.
Art.  9.

Każda z Wysokich Układających się Stron zobowiązuje się do tego, że druga Strona będzie natychmiast i bez kompensacji korzystała z wszelkich ulg, przywilejów lub zniżek podatków miejskich (droits d'octroi), akcyzy i wszelkich podatków dodatkowych i lokalnych: wwozowych i wywozowych, reeksportowych, tranzytowych, składowych, odnoszących się do towarów w niniejszej Konwencji wymienionych lub niewymienionych, jakie pierwsza Strona przyznała lub nieprzyznała albo przyznać by mogła innemu Mocarstwu.

Klauzula największego uprzywilejowania jest również zapewniona każdej z Wysokich Układających się Stron co do opłat, związanych z przeładunkiem towarów i wypełnieniem formalności celnych; co do *opłat konsumcyjnych przyznaje się wzajemnie stosowanie postępowania względem własnego narodu.