Art. 15. - Francja-Polska. Konwencja Handlowa.Paryż.1922.02.06.
Dz.U.1922.50.442
Akt utracił mocKupcy, fabrykanci i inni przemysłowcy jednego z obu państw, którzy dowiodą przez okazanie przemysłowej karty legitymacyjnej, wydanej przez odpowiednie władze krajowe, że mają prawo wykonywać swój handel lub przemysł i że opłacają przewidziane prawem opłaty i podatki, będą mieli prawo osobiście, lub za pośrednictwem swoich komiwojażerów czynić zakupy na terytorjum Drugiej Strony Traktującej u kupców i producentów lub w publicznych lokalach sprzedaży. Będą mogli również przyjmować zamówienia takie na podstawie próbek u kupców lub innych osób, które w swoim h§ Nr Ilu lub przemyśle zużytkowują towary, odpowiadające tym próbkom; w żadnym z tych wypadków nie będą obowiązani uiszczać z powodu tego specjalnej opłaty.
Polscy i -francuscy komiwojażerowie, posiadający karlą legitymacyjną, zgodną z wzorem, dołączonym do niniejszej konwencji, i wydaną przez ich władzę krajową, będą mieli prawo posiadania przy sobie próbek i wzorów, lecz nie towarów.
Układające się Strony zawiadomią jedna drugą o władzach, mających prawo wydawać korty legitymacyjne, jak również o przepisach, obowiązujących komiwojażerów podczas wykonywania ich handlowych czynności.
Przedmioty, podlegające ocleniu, i* wyjątkiem towarów zabronionych do wwozu, wwożone przez komiwojażerów jako próbki lub wzory, będą zwolnione przez obie strony od opłat wwozowych i wywozowych z warunkiem, że przedmioty te, jeżeli nie zostaną sprzedane, będą wywiezione w terminie przepisanym i że identyczność przedmiotów przywiezionych i z powrotem wywiezionych nie będzie ulegała wątpliwości, bez względu na komorę celną, przez którą będą wywiezione.
Wywóz ponowny próbek lub wzorów będzie gwarantowany w obu państwach przez złożenie' depozytu (w gotówce) w wysokości cła, pobieranego w wejściowej' komorze celnej, lub też odpowiedniej kaucji. Po upływie przepisanego terminu opłaty celne, stosownie do tego, czy były złożone lub gwarantowane, zostaną wniesione do Skarbu lub będą przez Skarb ściągnięte, o ile nie będzie stwierdzonem, że w tym terminie próbki, względnie wzory, zostały wywiezione.
Jeżeli przed upływem przepisanego terminu próbki lub wzory zostaną przedstawione w otwartej w tym celu komorze celnej w celach ponownego wywozu, powyższa komora powinna się upewnić przez sprawdzenie, że przedmioty przedstawione są rzeczywiście te same, dla których było wydane pozwolenie wwozu. Jeśli niema co do tego żadnej wątpliwości, wówczas komora celna skonstatuje wywóz i zwróci depozyt, złożony przy wwozie, względnie przedsięweźmie odpowiednie kroki dla zwolnienia kaucji.
Od importera nie będą pobierane żadne opłaty z wyjątkiem opłaty stemplowej za wydane świadectwa lub pozwolenia, tudzież za umieszczenie znaków w celu sprawdzenia próbek względnie wzorów.
Obywatele jednego z Układających się Państw, udający się na jarmarki lub targi, odbywające się na terytorjum drugiego państwa, w celu uprawiania tam swego handlu i sprzedawania swych wyrobów, będą wzajemnie traktowani, jak obywatele miejscowi i nie będą opłacali opłat wyższych, niż ci ostatni.
Powyższe przepisy nie stosują się do przemysłowców wędrownych jak również do kolportowania i poszukiwania obstalunków przez osoby, nie zajmujące się przemysłem ani handlem, w stosunku do których każda ze Stron traktujących zachowuje zupełną swobodę swego prawodawstwa.