Art. 9. - Francja-Polska. Konwencja generalna o zabezpieczeniu społecznym. Układ dodatkowy dotyczący systemu zabezpieczenia społecznego stosowanego do pracowników górnictwa i przedsiębiorstw zrównanych z górnictwem. Układ dodatkowy dotyczący sposobu przekazywania funduszów i Protokół ogólny. Paryż.1948.06.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.24.158

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Artykuł  9.

§ 1. Polskim lub francuskim pracownikom najemnym lub zrównanym z nimi, którzy w obu krajach byli kolejno lub na przemian ubezpieczeni w jednym lub kilku systemach ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, okresy ubezpieczenia, przebyte w tych systemach i okresy zastępcze uznane w tych systemach za równoznaczne z okresami ubezpieczenia, zliczane będą pod warunkiem, że się nie pokrywają, zarówno dla ustalenia prawa do świadczeń w gotówce lub naturze, jak i dla utrzymania lub odzyskania tego prawa.

§ 2. Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa przyznawane będą na podstawie przepisów tego ustawodawstwa, które stosowało się do zainteresowanego w dniu pierwszego stwierdzenia przez lekarza choroby lub wypadku i obciążać będą instytucję właściwą w myśl tego ustawodawstwa.

§ 3. Jeśli jednak na początku kwartału kalendarzowego, w ciągu którego powstała choroba, inwalida, podlegający poprzednio ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa w drugim kraju, nie był przynajmniej od roku objęty ustawodawstwem kraju, w którym choroba została stwierdzona, wówczas świadczeń pieniężnych udziela właściwa instytucja drugiego kraju według przepisów ustawodawstwa tego kraju. Postanowienie powyższe nie ma zastosowania, jeśli inwalidztwo powstało z powodu wypadku.