Art. 2. - Francja-Polska. Konwencja generalna o zabezpieczeniu społecznym. Układ dodatkowy dotyczący systemu zabezpieczenia społecznego stosowanego do pracowników górnictwa i przedsiębiorstw zrównanych z górnictwem. Układ dodatkowy dotyczący sposobu przekazywania funduszów i Protokół ogólny. Paryż.1948.06.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.24.158

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Artykuł  2.

§ 1. Przepisy prawne o zabezpieczeniu społecznym, do których stosuje się niniejsza konwencja, są następujące:

1) - We Francji:

a) ustawodawstwo ogólne, normujące zasadę zabezpieczenia społecznego;

b) ustawodawstwo ogólne, normujące system ubezpieczeń społecznych osób, zatrudnionych w zawodach nierolniczych, i dotyczące ubezpieczenia na wypadek choroby, inwalidztwa, starości i śmierci oraz pokrycia ciężarów macierzyństwa;

c) ustawodawstwo o ubezpieczeniu społecznym pracowników najemnych i zrównanych z nimi, zatrudnionych w zawodach rolniczych, i dotyczące pokrycia tych samych ryzyk i ciężarów;

d) ustawodawstwo dotyczące świadczeń rodzinnych;

e) ustawodawstwo o zapobieganiu wypadkom w zatrudnieniu i chorobom zawodowym oraz o odszkodowaniu za wypadki w zatrudnieniu i choroby zawodowe;

f) specjalne systemy zabezpieczenia społecznego, jeżeli dotyczą ryzyk i świadczeń, objętych ustawodawstwem wymienionym w ustępach poprzednich, a mianowicie system zabezpieczenia społecznego w górnictwie.

2) - W Polsce:

a) ustawodawstwo ogólne, dotyczące ubezpieczenia na wypadek choroby i ubezpieczenia od wypadków (chorób zawodowych) w zatrudnieniu;

b) ustawodawstwo, dotyczące ubezpieczenia robotników i pracowników umysłowych na wypadek inwalidztwa, starości lub przedwczesnej śmierci, nie wyłączając systemów specjalnych;

c) ustawodawstwo, dotyczące ubezpieczenia rodzinnego (świadczeń rodzinnych);

d) ustawodawstwo, dotyczące systemu dodatkowego ubezpieczenia emerytalnego górników i zrównanych z nimi pracowników oraz innych zawodów.

§ 2. Konwencja niniejsza stosować się będzie również do wszystkich aktów ustawodawczych lub zarządzeń, które zmieniły lub zmienią albo uzupełniły lub uzupełnią przepisy prawne, wyszczególnione w § 1 niniejszego artykułu.

Natomiast konwencja niniejsza będzie się stosować do:

a) aktów ustawodawczych lub zarządzeń, wprowadzających nowy rodzaj zabezpieczenia społecznego tylko w razie zawarcia odpowiedniego porozumienia się w tym przedmiocie pomiędzy obu układającymi się krajami;

b) do aktów ustawodawczych lub zarządzeń, rozciągających istniejące systemy na nowe kategorie uprawnionych, tylko w razie braku sprzeciwu Rządu zainteresowanego kraju, notyfikowanego Rządowi drugiego kraju w ciągu trzech miesięcy od daty urzędowego ogłoszenia wymienionych aktów.