Dział 2 - - UBEZPIECZENIE NA WYPADEK STAROŚCI, INWALIDZTWA I ŚMIERCI (RENTY - PENSJE). Rozdział 1. - Postanowienia wspólne. - Francja-Polska. Konwencja generalna o zabezpieczeniu społecznym. Układ dodatkowy dotyczący systemu zabezpieczenia społecznego stosowanego do pracowników górnictwa i przedsiębiorstw zrównanych z górnictwem. Układ dodatkowy dotyczący sposobu przekazywania funduszów i Protokół ogólny. Paryż.1948.06.09.
Dz.U.1949.24.158
Akt obowiązujący
- UBEZPIECZENIE NA WYPADEK STAROŚCI, INWALIDZTWA I ŚMIERCI (RENTY - PENSJE).
- UBEZPIECZENIE NA WYPADEK STAROŚCI, INWALIDZTWA I ŚMIERCI (RENTY - PENSJE).
- Postanowienia wspólne.
- Postanowienia wspólne.
Każdy okres zastępczy, uznany za równoznaczny z okresem ubezpieczenia w zastosowaniu ustawodawstwa jednego lub drugiego kraju, będzie brany w rachubę tylko przez instytucję tego kraju, w którym zainteresowany pracował ostatnio w górnictwie przed okresem zastępczym.
Jeżeli zainteresowany nie pracował w górnictwie przed omawianym okresem, okres ten będzie uwzględniony przez instytucję tego kraju, w którym zainteresowany pracował w górnictwie po raz pierwszy.
Każda instytucja ustala, według obowiązującego ją ustawodawstwa i biorąc pod uwagę całość okresów ubezpieczenia, bez względu na to, w którym z układających się krajów okresy zostały przebyte, czy zainteresowany wypełnia warunki, wymagane do nabycia prawa do korzyści, przewidzianych przez to ustawodawstwo.
Instytucja ta ustala dla porządku wysokość świadczenia w gotówce, do którego zainteresowany miałby prawo, gdyby całość zliczonych okresów ubezpieczenia została przebyta wyłącznie na podstawie obowiązującego ją ustawodawstwa; ustaloną w ten sposób wysokość instytucja ta zmniejsza w stosunku do długości okresów, przebytych na podstawie wymienionego ustawodawstwa.
Jednakże instytucja nie jest zobowiązana do ponoszenia żadnych świadczeń, jeżeli okresy przebyte na podstawie ustawodawstwa obowiązującego tę instytucję nie wynoszą w całości jednego roku, zawierającego roczne minimum efektywnych dni pracy lub dni zrównanych z efektywną pracą, przewidziane przez to ustawodawstwo.
Świadczenie, przewidziane w ust. 2 niniejszego artykułu, zawiera wszystkie składniki, przewidziane przez ustawodawstwo danego kraju, wyjąwszy świadczenia przewidziane w art. 21.
Jeżeli z uwzględnieniem całości okresów ubezpieczenia zainteresowany nie wypełnia jednocześnie warunków, wymaganych przez ustawodawstwo obu krajów, jego prawo do świadczeń ustalane jest w myśl każdego ustawodawstwa w miarę spełniania przez zainteresowanego tych warunków.
Jeżeli pewna grupa zawodowa pracowników poddana jest specjalnemu ustawodawstwu dla pracowników górnictwa tylko w jednym z układających się krajów, instytucja ubezpieczeniowa, do której zainteresowany należał w każdym kraju, uwzględniać będzie całość okresów, przebytych w tej grupie w Polsce i we Francji.
Każda instytucja stosuje przy tym postanowienia art. 3 do 6 dla obliczenia świadczeń na swój rachunek.
- Ubezpieczenie na wypadek starości.
- Ubezpieczenie na wypadek starości.
Każdy pracownik, korzystający z niniejszego układu, zwolniony jest od opłacania uznaniówek, wymaganych przez ustawodawstwo jednego lub drugiego kraju, za czas pobytu poza krajem, w którym opłacanie uznaniówek jest wymagane.
Zasiłek specjalny i zasiłek wyrównawczy na rachunek Francji są obliczane z uwzględnieniem pracy w obu krajach tak pod ziemią, jak i na powierzchni, stosownie do postanowień art. 3 do 5 rozdziału pierwszego niniejszego tytułu i proporcjonalnie do ilości lat pracy przebytej w górnictwie we Francji.
Zasiłek specjalny i zasiłek wyrównawczy wypłacane są tylko zainteresowanym, którzy pracują w górnictwie francuskim.
Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa.
Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa.
Dla otwarcia prawa do renty (pensji) inwalidzkiej za okres, podczas którego zainteresowany powinien otrzymywać zasiłek w gotówce z tytułu ubezpieczenia na wypadek choroby przed przyznaniem mu renty (pensji), uważa się we wszystkich przypadkach okres, przewidziany przez ustawodawstwo tego kraju, w którym zainteresowany pracował w chwili zajścia wypadku lub choroby, których skutkiem jest inwalidztwo.
Renta (pensja) inwalidzka zawodowa, przewidziana przez ustawodawstwo specjalne dla pracowników górnictwa jednego lub drugiego z układających się krajów, udzielana jest tylko ubezpieczonym, którzy podlegali temu ustawodawstwu w chwili zajścia wypadku lub choroby, powodujących inwalidztwo, i którzy mieszkali w kraju, w którym ustawodawstwo to ma zastosowanie, do chwili przyznania omawianej renty (pensji).
Uprawnionemu, który podejmuje pracę poza obszarem wymienionego kraju, wypłata renty (pensji) zostaje wstrzymana.
Jeżeli ubezpieczony nie wypełnia warunków, przewidzianych dla uzyskania renty (pensji) inwalidzkiej przez każde ustawodawstwo specjalne dla pracowników górnictwa obu krajów, świadczenia, do których ma prawo, są ustalane w myśl ustawodawstwa mającego do niego zastosowanie w chwili pierwszego stwierdzenia lekarskiego choroby lub wypadku, które spowodowały inwalidztwo, uwzględniając przy tym ewentualnie postanowienia niniejszego układu, dotyczące zliczania okresów ubezpieczenia.
Renty (pensje) inwalidzkie obciążają wyłącznie instytucję właściwą w myśl tego ostatniego ustawodawstwa.
Jeżeli jednakże na początku kwartału kalendarzowego, w ciągu którego powstała choroba, inwalida, podlegający poprzednio systemowi ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa w drugim kraju, nie podlegał co najmniej od roku ustawodawstwu kraju, w którym choroba została stwierdzona, lub jeżeli, wypełniając warunki wymagane dla uzyskania renty (pensji) inwalidzkiej na podstawie każdego ustawodawstwa specjalnego dla pracowników górnictwa obu krajów, nie przebył w kraju, w którym choroba została stwierdzona okresu ubezpieczenia wynoszącego co najmniej jeden rok, przewidzianego w art. 5 niniejszego układu, otrzymuje on z właściwej instytucji drugiego kraju rentę (pensję) inwalidzką, przewidzianą przez ustawodawstwo tego kraju. Powyższe postanowienie nie ma zastosowania, jeżeli inwalidztwo powstało wskutek wypadku.
Jeżeli w dniu zajścia wypadku lub choroby, powodujących inwalidztwo, zainteresowany był zatrudniony w innym kraju, niż kraj zobowiązanej instytucji, dla ustalania wysokości renty (pensji) inwalidzkiej bierze się pod uwagę zarobek, wypłacany w kraju zobowiązanej instytucji pracownikom tej kategorii zawodowej, do której zainteresowany należał w wymienionym dniu.
Dla ustalenia stopnia inwalidztwa, instytucje ubezpieczeniowe każdego kraju uwzględniać będą stwierdzenia lekarskie i informacje zebrane przez instytucje ubezpieczeniowe kraju drugiego.
Instytucje te zachowają jednakże prawo przeprowadzenia badania zainteresowanego przez lekarza według swego wyboru.
Jeżeli po zawieszeniu lub wstrzymaniu renty (pensji) ubezpieczony odzyska swe prawa, wypłatę świadczeń podejmuje instytucja, która przyznała poprzednio rentę (pensję), jeżeli stan inwalidztwa jest skutkiem choroby lub wypadku, które uzasadniały pierwotnie przyznanie tej renty (pensji).
Przepisy niniejszego artykułu nie stosują się do pensji, przyznanych z tytułu inwalidztwa zawodowego.
Renta (pensja) z tytułu inwalidztwa zawodowego, przyznana na podstawie specjalnego ustawodawstwa dla pracowników górnictwa jednego z obu krajów, ulega zamianie na rentę (pensję) z tytułu inwalidztwa ogólnego w warunkach, przewidzianych przez to ustawodawstwo z uwzględnieniem przy tym postanowień art. 10, 11 i 12.
Renta (pensja) inwalidzka ulega ewentualnie zamianie na rentę (pensję) starczą w warunkach, przewidzianych przez ustawodawstwo, na podstawie którego została przyznana.
- Ubezpieczenie na wypadek śmierci (renty - pensje).
- Ubezpieczenie na wypadek śmierci (renty - pensje).
W przeciwieństwie do postanowień art. 5 niniejszego układu, zasiłki (renty - pensje) dla sierot obciążają wyłącznie instytucję kraju, w którym ubezpieczony pracował w górnictwie ostatnio.
- Zasiłki (dodatki) na dzieci.
- Zasiłki (dodatki) na dzieci.
W przeciwieństwie do postanowień art. 5 - zasiłki (dodatki) dla dzieci, przewidziane przez francuskie ustawodawstwo specjalne dla pracowników górnictwa, udzielane są w warunkach ustalonych w tym ustawodawstwie dla osób pobierających renty (pensje) starcze lub dla pozostałych po nich wdów.
- Świadczenia węglowe i zakwaterowania.
- Świadczenia węglowe i zakwaterowania.
Udzielanie rencistom (spensjonowanym) świadczeń węglowych i zakwaterowania lub ekwiwalentu w ich miejsce będzie przedmiotem porozumienia pomiędzy zwierzchnimi władzami administracyjnymi obu krajów.
- Postanowienia różne.
- Postanowienia różne.
Uprawnionym na podstawie konwencji francusko-polskiej z dnia 21 grudnia 1929 r. dotyczącej ubezpieczenia na starość, na wypadek niezdolności do pracy i śmierci przysługują w całej pełni korzyści, przewidziane w niniejszym układzie.
Jednakże świadczenia na rachunek jednego lub drugiego z obu krajów, przyznane zainteresowanym w wyniku rewizji, nie mogą być niższe od tych, z których korzystali na podstawie konwencji z 21 grudnia 1929 r. w dniu wejścia w życie niniejszego układu.
Autonomiczna Kasa Narodowa Zabezpieczenia Społecznego w Górnictwie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie i Spółka Bracka w Tarnowskich Górach udzielać sobie będą pomocy dla wykonania niniejszego układu i będą w tym zakresie korespondować ze sobą bezpośrednio.
Układ niniejszy będzie ratyfikowany i dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie możliwie najprędzej.
Wejdzie on w życie z tą samą datą, co konwencja generalna o zabezpieczeniu społecznym.
Układ niniejszy zawarty jest na przeciąg jednego roku. Będzie on milcząco przedłużany z roku na rok, jeżeli nie zostanie wypowiedziany przez jeden z Rządów, co powinno być notyfikowane drugiemu Rządowi na trzy miesiące przed upływem terminu.
Z zastrzeżeniem postanowień art. 22, konwencja z dnia 21 grudnia 1929 r. zostaje uchylona z dniem wejścia w życie niniejszego układu.
Sporządzono w Paryżu w dwóch egzemplarzach dnia 9 czerwca 1948 r.