Art. 37. - Francja-Polska. Konwencja dotycząca ubezpieczenia na starość, na wypadek niezdolności do pracy i śmierci robotników i pracowników umysłowych, zatrudnionych w górnictwie. Warszawa.1929.12.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.72.690

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1934 r.

Artykuł  37.

Wszystkie trudności, dotyczące stosowania niniejszej konwencji, które nie będą mogły być usunięte za wspólnem porozumieniem pomiędzy właściwemi władzami administracyjnemi obu krajów, będą, nawet na wniosek tylko jednej ze stron, oddawane do decyzji trzech rozjemców, wyznaczonych jeden przez Francję, drugi przez Polskę, a trzeci za wspólnem porozumieniem przez Francję i Polskę. W wypadku, gdyby oba Państwa nie mogły osiągnąć porozumienia, zwrócą się one do Dyrektora Międzynarodowego Biura Pracy z prośbą o wyznaczenie trzeciego rozjemcy, Rozjemcy będą mieli za zadanie rozstrzyganie tych trudności zgodnie z postanowieniami i duchem mniejszej konwencji.