Art. 25. - Francja-Polska. Konwencja dotycząca ubezpieczenia na starość, na wypadek niezdolności do pracy i śmierci robotników i pracowników umysłowych, zatrudnionych w górnictwie. Warszawa.1929.12.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.72.690

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1934 r.

Artykuł  25.

Instytucja ubezpieczeniowa po otrzymaniu w myśl poprzedniego artykułu podania, rozpatruje, czy odpowiada ono postanowieniom konwencji i ewentualnie ustala okres pracy, wchodzącej w rachubę przy obliczaniu renty odnośnie do jej kraju.

Jeżeli instytucja ubezpieczeniowa uważa, że podanie nie odpowiada postanowieniom konwencji, wskazuje powody swego stanowiska.

Instytucja ubezpieczeniowa przekazuje następnie w obu wypadkach akta do właściwej instytucji drugiego kraju, która przeprowadza takie samo badanie, ustala pełny okres pracy i zwraca uzupełnione akta instytucji, do której wniosek został najpierw zgłoszony; instytucja ta komunikuje instytucji drugiego Państwa o wyniku dokonanego ustalenia renty.