Art. 24. - Francja-Polska. Konwencja dotycząca ubezpieczenia na starość, na wypadek niezdolności do pracy i śmierci robotników i pracowników umysłowych, zatrudnionych w górnictwie. Warszawa.1929.12.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.72.690

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1934 r.

Artykuł  24.

Każdy robotnik lub pracownik umysłowy, który wypełnił przewidziane warunki, uprawniające do korzystania z postanowień art. 8 i 11 konwencji, winien zgłosić wniosek w podwójnym egzemplarzu do właściwej instytucji kraju, w którym posiada miejsce zamieszkania, a mianowicie we Francji - do Autonomicznej Kasy Emerytalnej Górników, w Polsce - do właściwej instytucji ubezpieczeniowej.

Członkowie rodziny ubezpieczonych, wymienionych w ustępie 1, zgłaszają swe wnioski w podwójnym egzemplarzu do właściwej instytucji kraju, w którym posiadają miejsce zamieszkania.

Do wniosku winny być dołączone dokumenty i dowody, wymagane tak przez ustawodawstwo francuskie jak i ustawodawstwo polskie.

Ustawowe terminy, przewidziane dla zgłaszania wniosków i odwołań przez ustawodawstwo jednego Państwa, będą uważane za zachowane w razie, gdy zainteresowani zgłoszą wymienione wnioski lub odwołania do instytucji ubezpieczeniowej drugiego Państwa.