Art. 5. - Francja-Polska. Konwencja dotycząca majątków, praw i udziałów. Paryż.1922.02.06.
Dz.U.1924.16.149
Akt utracił mocPolska uznaje ważność wszystkich praw nabytych przez obywateli francuskich, lub przez spółki, w których większość kapitału akcyjnego należy do obywateli francuskich na terytorjach przyłączonych do Polski z zastosowaniem się do ustaw obowiązujących na częściach wzmiankowanych terytorjów w chwili nabycia tych praw.
W szczególności, Polska uznaje ważność koncesji lub koncesji dzierżawnych, przyznanych przed 1 sierpnia 1914 r., a dotyczących eksploatacji urządzeń publicznych, koncesji kopalnianych, lub dzierżawy koncesji kopalnianych i praw nabytych na poszukiwanie lub uzyskiwanie koncesji kopalnianych, zwłaszcza koncesji, na eksploatację nafty i innych produktów bitumicznych, węgła, żelaza i innych minerałów w takim zakresie, w jakim zostały przyznano bądź przez b. Państwa, prowincje lub municypalności, bądź przez właścicieli ziemi, lub koncesji. Koncesje te pozostają ważne na warunkach i aż do upływu terminów, przewidzianych w aktach koncesji lub dzierżawy.
Koncesjonariusze lub dzierżawcy koncesji, bez względu na rodzaj ich koncesji, a których udziały były podczas wojny przedmiotem wyjątkowych zarządzeń wojennych lub wykonawczych, lub którzy byli czasowo pozbawieni możności korzystania ze swych praw, będą mogli otrzymać przedłużenie trwania wzmiankowanej koncesji.
Przy przedłużenia tem uwzględniany będzie czas trwania wywłaszczenia i prolongata nie będzie mogła być udzielona mniej niż na sześć lat.
Prolongaty będą przyznane na mocy polubownej ugody zainteresowanych i w razie gdyby zgoda ta nie mogła być osiągniętą, sprawa zostanie przedłożona sędziemu rozjemcy, wybranemu za zgodą Wysokich Układających się Stroń.
Jeżeli przyznane w ten sposób prolongaty spowodują dla jednej ze Stron, na skutek zmiany warunków handlu znaczną szkodę, będzie mogło być przyznane stronic; poszkodowanej słuszne odszkodowanie przez sędziego rozjemcę wybranego za zgodą Wysokich Układających się Stron.