Art. 33. - Finlandia-Polska. Konwencja konsularna. Helsinki.1971.06.02.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.2.11

Akt obowiązujący
Wersja od: 14 stycznia 1973 r.
Artykuł  33. 
1.
Jeżeli statek Państwa wysyłającego uległ rozbiciu, osiadł na mieliźnie, został wyrzucony na brzeg lub w inny sposób doznał szkody w granicach terytorialnych Państwa przyjmującego albo jeżeli jakikolwiek przedmiot należący do tego statku lub stanowiący część jego ładunku lub przedmiot stanowiący część ładunku rozbitego statku państwa trzeciego, będący własnością Państwa wysyłającego lub obywatela tego Państwa, został znaleziony w Państwie przyjmującym, właściwe organy tego Państwa niezwłocznie zawiadomią o tym urzędnika konsularnego, jak również powiadomią go o środkach podjętych dla zabezpieczenia i ochrony statku, a także osób, ładunku i mienia na statku. Wspomniane środki będą podjęte w miarę możliwości we współdziałaniu z urzędnikiem konsularnym i kapitanem statku.
2.
W razie nieobecności jakiejkolwiek innej osoby upoważnionej do takiego działania, urzędnik konsularny uznany jest za upoważnionego do podjęcia takich samych środków, jakie mógłby podjąć sam właściciel, gdyby był obecny, w odniesieniu do:
a)
statku Państwa wysyłającego, jego ładunku lub jakiegokolwiek przedmiotu należącego do statku lub stanowiącego część jego ładunku, który został oddzielony od statku; bądź
b)
ładunku lub jakiegokolwiek przedmiotu stanowiącego część ładunku rozbitego statku państwa trzeciego, będących własnością Państwa wysyłającego lub obywatela tego Państwa, jeżeli zostały znalezione w granicach terytorialnych Państwa przyjmującego lub dostarczone do portu tego Państwa.
3.
Właściwe organy Państwa przyjmującego udzielą urzędnikowi konsularnemu, na jego prośbę, niezbędnej pomocy przy podejmowaniu przez niego kroków w związku z wypadkiem statku.
4.
Uszkodzony statek, ładunek, wyposażenie, urządzenia, zaopatrzenie lub inne przedmioty z tego statku nie podlegają opłatom celnym i innym podobnym opłatom, nakładanym przy imporcie, o ile nie są przeznaczone do użytku lub spożycia w Państwie przyjmującym.