Europejska Konwencja Radiofoniczna. Plan kopenhaski i Protokół końcowy. Kopenhaga.1948.09.15.
Dz.U.1951.11.81
Akt obowiązującyEUROPEJSKA KONWENCJA RADIOFONICZNA
Plan kopenhaski i Protokół końcowy, załączone do Europejskiej Konwencji Radiofonicznej,
podpisane w Kopenhadze dnia 15 września 1948 r.
W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
BOLESŁAW BIERUT
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 15 września 1948 r. podpisane zostały w Kopenhadze: Europejska Konwencja Radiofoniczna, Plan i Protokół końcowy; Sejm Rzeczypospolitej Polskiej udzielił zgody na ratyfikację dnia 20 grudnia 1949 r.
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją i załączonymi Planem oraz Protokołem końcowym uznaliśmy je w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że wyżej wymieniona Konwencja wraz z załączonymi Planem i Protokołem końcowym jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego poleciliśmy wycisnąć na Akcie niniejszym pieczęć Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 25 marca 1950 r.
(Teksty Konwencji, Planu i Protokołu końcowego znajdują się w załączniku Nr 1 do niniejszego numeru).
ZAŁĄCZNIK
EUROPEJSKA KONWENCJA RADIOFONICZNA
EUROPEJSKA KONWENCJA RADIOFONICZNA
SPIS RZECZY
Europejska Konwencja Radiofoniczna
Wstęp
Art. pierwszy. Wykonanie Konwencji i Planu
Art. 2. Definicje
Art. 3. Ratyfikacja Konwencji
Art. 4. Przystąpienie do Konwencji
Art. 5. Wypowiedzenie Konwencji
Art. 6. Uchylenie Konwencji i Planu
Art. 7. Nowelizacja Konwencji i Planu
Art. 8. Zmiana Planu
Art. 9. Notyfikacja częstotliwości
Art. 10. Ogólne zasady techniczne
Art. 11. Międzynarodowy Organ Ekspertyzy
Art. 12. Koszty Konferencji
Art. 13. Wejście w życie Konwencji
Formuła końcowa i podpisy
Plan Kopenhaski
załączony do Europejskiej Konwencji Radiofonicznej
Wstęp
Rozdział I. Postanowienia ogólne
Art. pierwszy. Definicje
Art. 2. Moc
Art. 3. Granice dopuszczalnych odchyłek częstotliwości
Art. 4. Użytkowanie częstotliwości
Art. 5. Anteny kierunkowe
Art. 6. Zakłócenia między stacjami
Art. 7. Sieci zsynchronizowane
Art. 8. Czynności eksperta
Tablica podziału częstotliwości
Rozdział II. Tablica rozdziału częstotliwości
Fale długie, pasma od 150 do 285 kc/s
Derogacje od 415 do 490 kc/s i 510 do 525 kc/s
Fale średnie, pasma od 525 do 1605 kc/s
Formuła końcowa i podpisy
Protokół końcowy
załączony do Europejskiej Konwencji Radiofonicznej
Zastrzeżenie Portugalii
Formuła końcowa i podpisy
EUROPEJSKA KONWENCJA RADIOFONICZNA
zawarta między Rządami następujących krajów:
Republika Ludowa Albańska, Belgia, Republika Socjalistyczna Radziecka Białoruska, Republika Ludowa Bułgarska, Państwo Miasta Watykanu, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Węgry, Irlandia, Italia, Monaco, Norwegia, Holandia, Rzeczpospolita Polska, Portugalia, Francuski Protektorat Maroka i Tunisu, Republika Federacyjna Ludowa Jugosłowiańska, Republika Ludowa Rumuńska, Republika Socjalistyczna Radziecka Ukraińska, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Konfederacja Szwajcarska, Czechosłowacja, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.
WSTĘP
Niżej podpisani pełnomocnicy Rządów krajów wyszczególnionych powyżej, zebrani w Kopenhadze stosownie do postanowień Protokołu dodatkowego do Aktów Międzynarodowej Konferencji Radiokomunikacyjnej, protokołu podpisanego w Atlantic City 2 października 1947 przez delegatów krajów europejskiej strefy radiofonicznej, przyjęli za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikowania postanowienia zawarte w następującej Konwencji i do niej dołączonym Planie, które dotyczą radiofonii w strefie europejskiej.
Wykonanie Konwencji i Planu.
(2) Rządy te zobowiązują się poza tym nie budować, ani nie uruchamiać w pasmach przewidzianych w Planie innych radiostacji nadawczych poza wymienionymi w Planie, chyba na warunkach przewidzianych w artykule 8.
Definicje.
W niniejszej Konwencji:
(1) słowa "Międzynarodowa Konwencja Telekomunikacyjna" oznaczają Międzynarodową Konwencję Telekomunikacyjną podpisaną w Atlantic City w 1947 albo nowelizację, która by ją ewentualnie zastąpiła, po wejściu w życie tej nowelizacji;
(2) słowa "Regulamin Radiokomunikacji" oznaczają Regulamin Radiokomunikacji dołączony do Międzynarodowej Konwencji Telekomunikacyjnej podpisanej w Atlantic City w 1947 lub każdą nowelizację, która by go zastąpiła, po wejściu w życie tej nowelizacji;
(3) słowo "Plan" oznacza Plan Kopenhaski dołączony do niniejszej Konwencji lub każdą nowelizację, która by go zastąpiła, po wejściu w życie tej nowelizacji;
(4) słowo "administracja" oznacza administrację rządową umawiającego się Rządu;
(5) słowa "Sekretarz Generalny Unii" oznaczają Generalnego Sekretarza Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej;
(6) wyrażenie "europejska strefa radiofoniczna" oznacza strefę ograniczoną: na południu przez równoleżnik 30° północ; na zachodzie przez linię, która przechodzi od bieguna północnego wzdłuż południka 10° zachód od Greenwich aż do przecięcia z równoleżnikiem 72° północ, potem biegnie łukiem wielkiego koła aż do punktu przecięcia południka 50° zachód z równoleżnikiem 40° północ, a następnie linią, kierującą się do punktu przecięcia południka 40° zachód z równoleżnikiem 30° północ; na wschodzie przez południk 40° wschód od Greenwich tak, aby objąć część zachodnią Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) i terytoria okalające Morze Śródziemne, z wyjątkiem części Arabii i Arabii Saudyjskiej, które leżą w tym odcinku.
Ratyfikacja Konwencji.
Przystąpienie do Konwencji.
Wypowiedzenie Konwencji.
Uchylenie Konwencji i Planu.
Nowelizacja Konwencji i Planu.
Zmiana Planu.
(2) Każda Administracja, która uważa, że ta ugoda może wpłynąć niekorzystnie na jej własne służby, winna donieść o swych spostrzeżeniach za pośrednictwem Generalnego Sekretarza Unii w terminie 6 tygodni od daty otrzymania wiadomości. Proponowana zmiana nie może być dokonana przed upływem tego terminu. Uważa się, że Administracja, która nie odpowiedziała w tym terminie, zgadza się na zmianę. Po upływie tego terminu proponowana zmiana może być przyjęta, jeśli nie został wniesiony żaden sprzeciw albo jeśli wszystkie zainteresowane Administracje wyraziły zgodę.
Notyfikacja częstotliwości.
Ogólne zasady techniczne.
(2) W wypadku szkodliwych zakłóceń wywołanych przez stację radiofoniczną położoną w pasmie poza zarezerwowanym wyłącznie dla radiofonii lub pasmie dzielonym z innymi służbami, stosownie do Regulaminu Radiokomunikacji, służby, którym pasmo to jest przydzielone przez wspomniany Regulamin, będą traktowane jako uprzywilejowane w stosunku do służby radiofonicznej.
Międzynarodowy organ ekspertyzy.
Organ ten będzie mógł również być zaproszony do współpracy z Rządami i Administracjami nad przygotowaniem i wykonaniem wszystkich porozumień technicznych, dotyczących radiofonii.
Koszty konferencji.
Wejście Konwencji w życie.
Niniejsza Konwencja i Plan do niej załączony wejdą w życie 15 marca 1950 o godz. 02.00 (czas średni Greenwich).
Na dowód czego pełnomocnicy wyżej wymienionych Rządów podpisali niniejszą Konwencję po jednym egzemplarzu w językach angielskim, francuskim i rosyjskim, przy czym tekst francuski jest autentyczny w wypadku sporu. Ten egzemplarz zostanie złożony w archiwach Rządu Danii, odpisy zaś będą wręczone każdemu z podpisujących Rządów i Sekretarzowi Generalnemu Unii.
Sporządzona w Kopenhadze 15 września 1948.
PLAN KOPENHASKI
podziału częstotliwości między stacje radiofoniczne w europejskiej strefie radiofonicznej, załączony do Europejskiej Konwencji Radiofonicznej.
WSTĘP.
Rozdział I.
Postanowienia ogólne.
Postanowienia ogólne.
Definicje.
W niniejszym Planie:
(1) słowo "Konwencja" oznacza Kopenhaską Europejską Konwencję Radiofoniczną (1948);
(2) słowo "Plan" oznacza Plan Kopenhaski (1948);
(3) słowa "strefa europejska" oznaczają europejską strefę radiofoniczną taką, jaka jest określona w artykule 2 Konwencji;
(4) słowo "moc" oznacza moc niemodulowaną, która jest wymierzona w antenie;
(5) słowa "częstotliwość wyłączna" oznaczają częstotliwość przyznaną w Planie jedynemu krajowi w strefie europejskiej;
(6) słowa "częstotliwość wspólna" oznaczają częstotliwość przyznaną dwum lub kilku krajom dla ich jednoczesnego użytkowania przez stacje wykazane w Planie;
(7) słowa "międzynarodowa częstotliwość wspólna" oznaczają częstotliwość używaną jednocześnie przez stacje należące do różnych krajów w strefie europejskiej i odpowiadające warunkom określonym w artykule 2 ustęp 2 lit. c); międzynarodowe częstotliwości wspólne są nazywane "międzynarodową częstotliwością wspólną typu I" i "międzynarodową częstotliwością wspólną typu II";
(8) słowa "stacje zsynchronizowane" oznaczają dwie lub kilka stacji, które transmitują ten sam program, posługując się częstotliwościami różniącymi się maksymalnie o 0,2 c/s;
(9) słowa "anteny kierunkowe" oznaczają anteny o specjalnej konstrukcji, używane dla zwiększenia mocy promieniowania w określonych kierunkach i zmniejszenia jednocześnie promieniowania w innych kierunkach;
(10) słowo "ekspert" oznacza międzynarodowy organ ekspertyzy przewidziany w art. 11 Konwencji.
Moc.
- 2 kW dla stacji pracujących na międzynarodowych wspólnych częstotliwościach typu I; te stacje lub kraje, które mogą ich używać, są podane w Planie;
- 0,25 kW dla stacji pracujących na wspólnych międzynarodowych częstotliwościach typu II, te stacje nie są wymienione w Planie.
(2) Zmiany winny być ograniczone stosownie do rozmiarów interferencji, jeśli chodzi o zmniejszenie mocy i w wypadku powiększenia - do wartości norm przewidzianych w ustępie 2 niniejszego artykułu.
Granice dopuszczalnych odchyłek częstotliwości.
do 1 stycznia 1952 ............................. ± 20 c/s;
po 1 stycznia 1952 ............................. ± 10 c/s;
po 1 stycznia 1950 ............................. ± 10 c/s;
Użytkowanie częstotliwości.
Częstotliwości wykazane w Planie powinny być używane przez stacje radiofoniczne wyłącznie dla emisji dźwiękowych.
Anteny kierunkowe.
(2) Odnośna Administracja powinna czuwać nad tym, by charakterystyka promieniowania anteny odpowiadała warunkom wyżej określonym, przeprowadzając pomiary natężenia pola przystosowane dla częstotliwości wskazanej w Planie i dokonywane w odległości kilku długości fali.
Zakłócenia między stacjami.
(2) Co do stacji radiofonicznych posługujących się częstotliwościami w pasmach przyznanych innym służbom, Administracje powinny zastosować się do postanowień paragrafów 7 i 8 Dokumentu załączonego do Protokołu dodatkowego do Akt Międzynarodowej Konferencji Radiokomunikacji Atlantic City (1947).
Sieci zsynchronizowane.
Czynności eksperta.
I. Działalność dotycząca zastosowania Konwencji i Planu.
II. Działalność odnosząca się do zmian Planu.
III. Działalność odnosząca się do przygotowania nowych układów między administracjami.
W tym celu:
Rozdział II.
Tablica podziału częstotliwości.
Tablica podziału częstotliwości.
Na dowód czego pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych podpisali niniejszy Plan, w jednym egzemplarzu w każdym z języków angielskim, francuskim i rosyjskim, przy czym tekst francuski jest autentyczny w wypadku sporu. Ten egzemplarz zostanie złożony w archiwach Rządu Danii, odpisy zaś będą wręczone każdemu z podpisujących Rządów i Sekretarzowi Generalnemu Unii.
Dano w Kopenhadze, 15 września 1948.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY
załączony do Kopenhaskiej Europejskiej Konwencji Radiofonicznej 1948.
W momencie przystąpienia do podpisywania Kopenhaskiej Europejskiej Konwencji Radiofonicznej pełnomocnicy niżej podpisani przyjmują do wiadomości następujące zastrzeżenie:
Portugalia.
1. Delegacja portugalska przypomina, że życzenia jej kraju były zawsze oparte na minimalnych potrzebach portugalskiej radiofonii w Europie i że w duchu ustępstw i współpracy międzynarodowej Portugalia ograniczyła w toku tej Konferencji swoje żądania fal wyłącznych do jednej tylko fali, która jej mimo to nie została przydzielona. Jednak Portugalia wcale nie rezygnuje z wyłącznej częstotliwości, która została jej przydzielona przez Plan z Montreux, w zamian fali długiej, otrzymanej w Lucernie dla nadajnika "Lisboa Nacional".
Portugalia zastrzega sobie formalnie prawo podjęcia swego żądania wyłącznej fali podczas przyszłej Konferencji.
2. Delegacja portugalska ubolewa nad pośpiechem, z jakim poprawiano kolejne warianty Planu kopenhaskiego, przedstawiane za późno na Konferencji, ubolewa także, że wiele z jej uwag odpowiednio umotywowanych nie było wziętych pod uwagę i poddaje w wątpliwość stopień ochrony odbioru częstotliwości przyznanych Portugalii, ochrony, którą uważa za niedostateczną zarówno w wypadku pewnych połączeń stacji w jednym kanale, jak zwłaszcza w stosunku do kanałów sąsiednich.
3. Delegacja portugalska stwierdza poza tym, że częstotliwości przyznane najważniejszym stacjom nadawczym portugalskim są zbyt zbliżone do innych częstotliwości wykorzystywanych obecnie przez Hiszpanię i że nie można przewidzieć, jakie będzie stanowisko tego kraju wobec planu rozdziału częstotliwości, co do którego Hiszpania nie wypowiedziała się, ani też do jakiego stopnia będzie mogła lub chciała zmienić swoje częstotliwości.
4. Z powodów podanych powyżej w ustępach 2 i 3 delegacja portugalska oznajmia, że rząd Portugalii zastrzega sobie formalnie prawo przedsięwziąć wszystkie środki, jakie okażą się potrzebne, dla zabezpieczenia zadowalającej jakości swej krajowej obsługi radiofonicznej, usiłując nie powodować przy tym przeszkód dla krajowych służb innych państw. Rząd Portugalii zobowiązuje się w każdym razie zabezpieczyć stacjom, położonym we wspólnych lub sąsiednich kanałach, ochronę nie mniejszą od minimów ustalonych przez Plan Kopenhaski, zgodnie z rozmieszczeniem stacji i mocami wykazanymi w Planie.
Na dowód czego pełnomocnicy rządów wyżej wymienionych podpisali niniejszy protokół w jednym egzemplarzu w każdym z języków angielskim, francuskim i rosyjskim, przy czym tekst francuski jest autentyczny w wypadku sporu. Egzemplarz ten zostanie złożony w archiwach Rządu Duńskiego, odpis zaś będzie wręczony każdemu z podpisujących Rządów i Sekretarzowi Generalnemu Unii.
Dano w Kopenhadze, 15 września 1948.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (4)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (4)
- Ratyfikacja przez Włochy europejskiej konwencji radiofonicznej, podpisanej w Kopenhadze dnia 15 września 1948 r.
- Ratyfikacja przez szereg państw Europejskiej Konwencji Radiofonicznej, podpisanej w Kopenhadze dnia 15 września 1948 r.
- Ratyfikacja przez Polskę Europejskiej Konwencji Radiofonicznej, Planu i Protokołu końcowego, podpisanych w Kopenhadze dnia 15 września 1948 r.