Rozdział 2 - SPRAWY PROGRAMOWE - Europejska konwencja o telewizji ponadgranicznej. Strasburg.1989.05.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.32.160

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 marca 2002 r.

Rozdział  II

SPRAWY PROGRAMOWE

Obowiązki nadawcy

1.
Wszystkie części składowe usług programowych w swym sposobie prezentacji oraz treści powinny szanować godność człowieka oraz podstawowe prawa innych.

W szczególności nie mogą one:

a)
być nieprzyzwoite, a zwłaszcza zawierać pornografii,
b)
nadmiernie eksponować brutalności lub stwarzać prawdopodobieństwa wzbudzania nienawiści rasowej.
2.
Wszystkie części składowe usług programowych, stwarzające niebezpieczeństwo zaburzenia fizycznego, umysłowego lub moralnego rozwoju dzieci i młodzieży, nie będą umieszczane w programie wówczas, gdy z uwagi na czas nadawania oraz oglądalność istnieje niebezpieczeństwo, że dzieci i młodzież mogłyby je oglądać.
3.
Nadawca gwarantuje, że dzienniki będą uczciwie przedstawiały fakty i wydarzenia oraz stymulowały swobodne formowanie opinii.

Prawo do odpowiedzi

1.
Wszystkie Strony transmitujące gwarantują, że każda osoba fizyczna lub prawna, bez względu na narodowość lub miejsce zamieszkania, będzie mogła skorzystać z prawa do odpowiedzi lub innych podobnych środków prawnych lub administracyjnych w związku z programami transmitowanymi przez nadawców podlegających jurysdykcji danej Strony w rozumieniu artykułu 5. W szczególności Strony zagwarantują możliwość skutecznego korzystania z prawa do odpowiedzi, określając czas zamieszczenia odpowiedzi oraz inne warunki korzystania z tego prawa. Skuteczne korzystanie z tego prawa lub innych podobnych środków prawnych czy administracyjnych będzie gwarantowane zarówno przez koordynację czasową, jak i przez odpowiednie procedury.
2.
W tym celu nazwa usługi programowej lub nadawcy odpowiedzialnego za tę usługę programową powinna być podawana w stosowny sposób i w regularnych odstępach czasu.

Dostęp widowni do informacji

Strony zbadają i w razie konieczności podejmą środki prawne, takie jak wprowadzenie prawa do krótkich relacji z wydarzeń budzących szczególne zainteresowanie publiczne, aby zapobiec pogwałceniu prawa widowni do informacji, gdy nadawca podlegający jurysdykcji danej Strony korzysta z wyłącznych praw do transmisji lub retransmisji, w rozumieniu artykułu 3, takiego wydarzenia.

Dostęp widowni do wydarzeń o dużym znaczeniu

1.
Strony zachowują prawo do podjęcia środków mających na celu zagwarantowanie, by nadawca podlegający ich jurysdykcji nie nadawał na zasadzie wyłączności wydarzeń, które w opinii Strony mają duże znaczenie dla społeczeństwa, w taki sposób, by pozbawić zasadniczą część widowni na terytorium tej Strony możliwości obserwowania takich wydarzeń w przekazie na żywo lub z opóźnieniem w telewizji ogólnodostępnej. Jeśli to uczyni, Strona, której to dotyczy, może sporządzić listę określonych wydarzeń, które uważa za wydarzenia o dużym znaczeniu dla społeczeństwa.
2.
Strony za pomocą odpowiednich środków zagwarantują, z poszanowaniem prawnych gwarancji przyznanych przez Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, w uzasadnionych przypadkach także przez konstytucję danego państwa, by nadawca podlegający ich jurysdykcji nie korzystał z praw wyłączności nabytych przez niego po wejściu w życie Protokołu nowelizującego Europejską konwencję o telewizji ponadgranicznej w taki sposób, by pozbawić zasadniczą część publiczności na terytorium innej Strony możliwości obserwowania wydarzeń objętych listą sporządzoną przez tę drugą Stronę, w formie przekazu całości lub części wydarzenia na żywo, lub tam, gdzie to konieczne lub właściwe, z obiektywnych przyczyn leżących w interesie publicznym, przekazu z opóźnieniem całości lub części wydarzenia w telewizji ogólnodostępnej, zgodnie z określeniem przez drugą Stronę na mocy ustępu 1, przy spełnieniu następujących wymogów:
a)
Strona wprowadzająca środki, o których mowa w ustępie 1, sporządzi listę wydarzeń krajowych i zagranicznych, które Strona ta uważa za wydarzenia o dużym znaczeniu dla społeczeństwa;
b)
Strona uczyni to w sposób jasny i przejrzysty, w odpowiednim i właściwym czasie;
c)
Strona określi, czy te wydarzenia mają być dostępne w całości lub w części w formie przekazu na żywo lub tam, gdzie to konieczne lub właściwe, z obiektywnych przyczyn leżących w interesie publicznym, przekazu z opóźnieniem całości lub części wydarzenia;
d)
środki podjęte przez Stronę sporządzającą listę będą współmierne i możliwie szczegółowe tak, by umożliwić innym Stronom podjęcie środków, o których mowa w niniejszym ustępie;
e)
Strona sporządzająca listę poinformuje o liście i związanych z nią środkach Stały Komitet w terminie przez niego określonym;
f)
środki podjęte przez Stronę sporządzającą listę muszą być zgodne z wytycznymi Stałego Komitetu, o których mowa w ustępie 3, i muszą uzyskać akceptację Stałego Komitetu.

Środki określone na podstawie niniejszego ustępu mogą mieć zastosowanie tylko do wydarzeń ujętych przez Stały Komitet na dorocznej liście, o której mowa w ustępie 3, i do praw wyłączności nabytych po wejściu w życie niniejszego protokołu nowelizującego.

3.
Raz do roku Stały Komitet:
a)
opublikuje wspólną listę wydarzeń umieszczonych na listach krajowych oraz związanych z nimi środków, o których poinformowały Strony na podstawie ustępu 2 litera e);
b)
sporządzi wytyczne wymagające przyjęcia przez większość trzech czwartych członków, uzupełniające wymogi określone w ustępie 2 litery a) do e), w celu uniknięcia różnic między sposobem realizacji niniejszego artykułu a odpowiednimi przepisami Wspólnoty Europejskiej.

Cele kulturalne

1. 9
Tam, gdzie jest to możliwe, Strony transmitujące zagwarantują za pomocą odpowiednich środków, że nadawcy podlegający ich jurysdykcji przeznaczą większość czasu transmisji na dzieła europejskie, wyłączając czas przeznaczony na dzienniki, wydarzenia sportowe, teleturnieje, reklamy, usługi teletekstowe i telesprzedaż. Udział ten należy osiągać stopniowo, na podstawie odpowiednich kryteriów, uwzględniając obowiązki nadawcy wobec widzów w zakresie informacji, edukacji, kultury i rozrywki.
2.
W przypadku różnicy zdań między Stroną odbierającą a emitującą co do zastosowania poprzedniego ustępu, możliwe jest, na żądanie jednej ze Stron, zwrócenie się do Stałego Komitetu, który przedstawi swą opinię doradczą na dany temat. Taka różnica zdań nie podlega procedurze arbitrażowej przewidzianej w artykule 26.
3.
Strony zobowiązują się wspólnie poszukiwać najbardziej odpowiednich środków i procedur wspierania działalności i rozwoju w zakresie produkcji europejskiej bez dyskryminacji poszczególnych nadawców, szczególnie w krajach o niewielkich możliwościach produkcyjnych w zakresie programów audiowizualnych oraz w krajach o ograniczonych obszarach językowych.
4. 10
Strony zagwarantują, że nadawca podlegający ich jurysdykcji nie będzie nadawał dzieł kinematograficznych w okresie innym niż uzgodniony z właścicielami praw.

Pluralizm środków masowego przekazu

W duchu zasad współpracy i wzajemnej pomocy leżących u podstaw tej Konwencji Strony dołożą starań, by zapobiec zagrożeniu dla pluralizmu środków masowego przekazu ze strony usług programowych transmitowanych lub retransmitowanych przez nadawcę lub inne osoby prawne lub fizyczne, podlegające ich jurysdykcji w rozumieniu artykułu 3.

6 Art. 8 zmieniony przez art. 8 Protokołu poprawek z dnia 9 września 1998 r. (Dz.U.04.28.250) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 1 marca 2002 r.
7 Art. 9 zmieniony przez art. 9 Protokołu poprawek z dnia 9 września 1998 r. (Dz.U.04.28.250) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 1 marca 2002 r.
8 Art. 9a dodany przez art. 10 Protokołu poprawek z dnia 9 września 1998 r. (Dz.U.04.28.250) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 1 marca 2002 r.
9 Art. 10 ust. 1 zmieniony przez art. 11 Protokołu poprawek z dnia 9 września 1998 r. (Dz.U.04.28.250) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 1 marca 2002 r.
10 Art. 10 ust. 4 zmieniony przez art. 12 Protokołu poprawek z dnia 9 września 1998 r. (Dz.U.04.28.250) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 1 marca 2002 r.
11 Art. 10a dodany przez art. 13 Protokołu poprawek z dnia 9 września 1998 r. (Dz.U.04.28.250) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 1 marca 2002 r.