Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych. Strasburg.1959.04.20. Protokół dodatkowy do konwencji. Strasburg.1978.03.17.
Dz.U.1999.76.854
Akt obowiązującyEUROPEJSKA KONWENCJA
o pomocy prawnej w sprawach karnych.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza Konwencja została zmieniona Drugim protokołem dodatkowym (Dz.U.04.139.1476), który wszedł w życie w stosunku do Polski 1 lutego 2004 r. Jednakże z uwagi na fakt, że nie wszystkie państwa będące stronami Konwencji są również stronami Drugiego protokołu dodatkowego, w stosunkach z tymi państwami niniejsza Konwencja obowiązuje w wersji pierwotnej.
..................................................
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 20 kwietnia 1959 r. w Strasburgu została sporządzona Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych, a w dniu 17 marca 1978 r. w Strasburgu został sporządzony Protokół dodatkowy do powyższej konwencji w następującym brzmieniu:
Przekład
EUROPEJSKA KONWENCJA
o pomocy prawnej w sprawach karnych
PREAMBUŁA
Rządy - sygnatariusze, członkowie Rady Europy,
uznając, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności między jej członkami;
w przekonaniu, że przyjęcie wspólnych zasad w dziedzinie pomocy prawnej w sprawach karnych przyczyni się do osiągnięcia tego celu;
uznając, że taka pomoc prawna pozostaje w związku z zagadnieniem ekstradycji, uregulowanym już w drodze konwencji z dnia 13 grudnia 1957 r.,
uzgodniły, co następuje:
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Można odmówić udzielenia pomocy prawnej:
Wnioski rekwizycyjne
Wnioski rekwizycyjne
Doręczanie pism i orzeczeń sądowych
Doręczanie pism i orzeczeń sądowych
Doręczenie może być dokonane przez zwykłe oddanie pisma lub orzeczenia adresatowi. Jeżeli Strona wzywająca wyraźnie o to wnosi, Strona wezwana dokonuje doręczenia w formie przewidzianej przez jej prawo dla analogicznych dokumentów lub w formie szczególnej zgodnej z tym prawem.
Termin ten należy uwzględniać przy wyznaczeniu daty stawiennictwa i przekazywaniu wezwania.
Świadek lub biegły, który nie stawi się na wezwanie, o którego doręczenie wnoszono, nie może być poddany, mimo sprecyzowania zagrożenia w wezwaniu, żadnej karze ani środkowi przymusu, chyba że uda się on następnie dobrowolnie na terytorium Strony wzywającej i zostanie tam ponownie prawidłowo wezwany do stawiennictwa.
Diety, jak również koszty podróży i pobytu świadka lub biegłego, należne im od Strony wzywającej są obliczane według stawek obowiązujących w miejscu ich zamieszkania i powinny być co najmniej równe stawkom przewidzianym według taryf i regulaminów obowiązujących w państwie, gdzie przesłuchanie ma mieć miejsce.
Strona wezwana zawiadamia Stronę wzywającą o odpowiedzi świadka lub biegłego.
Przekazania można odmówić:
Informacje z rejestru skazanych
Informacje z rejestru skazanych
Postępowanie
Postępowanie
Pisma i dokumenty przekazywane w wyniku stosowania niniejszej konwencji są zwolnione od wszelkich wymogów legalizacji.
Jeżeli organ, do którego został przekazany wniosek o udzielenie pomocy prawnej, jest niewłaściwy do jego wykonania, przekazuje on wniosek z urzędu właściwemu organowi swojego Państwa i - w przypadku gdy wniosek został przekazany bezpośrednio - powiadamia o tym Stronę wzywającą w ten sam sposób.
c) kosztów znacznych lub nadzwyczajnych.
Wniosek o wszczęcie ścigania
Wniosek o wszczęcie ścigania
Wymiana informacji o skazaniach
Wymiana informacji o skazaniach
Każda z Umawiających się Stron zawiadamia Stronę zainteresowaną o orzeczeniach skazujących i późniejszych środkach podjętych wobec obywateli tej Strony, które zostały wpisane w rejestrze skazanych. Ministerstwa Sprawiedliwości przekazują sobie te informacje co najmniej raz w roku. Jeżeli dana osoba jest traktowana jako obywatel dwóch lub więcej Umawiających się Stron, zawiadamia się wszystkie zainteresowane Strony, chyba że osoba ta posiada obywatelstwo Państwa, na którego terytorium została skazana.
Postanowienia końcowe
Postanowienia końcowe
Każde Państwo, w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia wskaże, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, jakie organy uważa za organy sądowe w rozumieniu niniejszej Konwencji. Następnie będzie mogło w każdym czasie i w taki sam sposób zmienić treść oświadczenia.
Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Wypowiedzenie wywiera skutek po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady.
Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Członków Rady oraz rządy Państw, które przystąpiły do niniejszej konwencji, o:
Na dowód czego niżej podpisani, właściwie do tego celu upełnomocnieni, podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże jego uwierzytelnione odpisy wszystkim Rządom, które podpisały konwencję i do niej przystąpiły.
Przekład
PROTOKÓŁ DODATKOWY
do Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych
Państwa członkowskie Rady Europy, sygnatariusze niniejszego protokołu,
w celu ułatwienia stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, otwartej do podpisu w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r. (zwanej dalej "Konwencją"), w stosunku do przestępstw skarbowych;
uznając ponadto za celowe uzupełnienie Konwencji o pewne postanowienia;
uzgodniły, co następuje:
Umawiające się Strony nie będą korzystać z prawa, o którym mowa w art. 2 lit. (a) Konwencji, w celu odmowy udzielenia pomocy wyłącznie na tej podstawie, że wniosek dotyczy przestępstwa, które Strona wezwana uznaje za przestępstwo skarbowe.
Postanowienia Konwencji stosuje się także do:
Art. 22 Konwencji uzupełnia się w sposób następujący, przy czym dotychczasowy tekst art. 22 oznacza się jako ustęp 1, a poniższe postanowienia jako ustęp 2:
Postanowienia niniejszego protokołu nie naruszają dalej idących regulacji zawartych w umowach dwu- lub wielostronnych, zawartych przez Umawiające się Strony w wykonaniu art. 26 ust. 3 Konwencji.
Europejski Komitet Problematyki Przestępczości Rady Europy powinien być informowany o stosowaniu niniejszego protokołu oraz powinien ułatwiać, w miarę potrzeby, polubowne rozwiązywanie problemów związanych z jego stosowaniem.
Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Państwa Członkowskie Rady Europy oraz Państwa, które przystąpiły do Konwencji o:
Na dowód powyższego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy prześle uwierzytelnione odpisy wszystkim państwom, które podpisały protokół i do niego przystąpiły.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją i protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 9 stycznia 1996 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (26)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (1)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (18)
- Cypr-Polska. Umowa o współpracy prawnej w sprawach cywilnych i karnych. Nikozja.1996.11.14.
- Łotwa-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych. Ryga.1994.02.23.
- Ukraina-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych. Kijów.1993.05.24.
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (4)
- RFN-Polska. Umowa o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. Berlin.2003.07.17.
- Austria-Polska. Umowa o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. Warszawa.2003.06.02.
- Wspólne działanie 98/427/WSiSW przyjęte przez Radę na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, w sprawie stosowania dobrej praktyki we wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych
Akty uchylane liczba obiektów na liście: (2)
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (7)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (7)
- 35778/11, Prawo do rzetelnego procesu w sprawie karnej. Prawo do uzyskania odpowiedniego czasu na przygotowanie obrony. Prawo do skutecznej obrony. Doręczenie wezwania na rozprawę w drodze ogłoszenia publicznego zamiast doręczenia na znany sądowi adres zagraniczny oskarżonego., DRIDI v. NIEMCY - Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
- II SA/Wa 629/12 - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
- II SA/Wa 2182/10 - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie