Rozdział 2 - Szczegółowe postanowienia wykonawcze - Europejska konwencja o ochronie zwierząt hodowlanych i gospodarskich. Strasburg. 1976.03.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.104.665

Akt obowiązujący

Wersja od: 18 czerwca 2008 r.

ROZDZIAŁ  II

Szczegółowe postanowienia wykonawcze

Artykuł  8

1. W ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji zostanie utworzony Stały Komitet.

2. Każda z umawiających się Stron ma prawo wyznaczyć swojego przedstawiciela w Stałym Komitecie. Każde państwo członkowskie Rady Europy, niebędące Stroną Konwencji ma prawo być reprezentowane w Starym Komitecie na prawach obserwatora.

3. Sekretarz Generalny zwołuje posiedzenie Stałego Komitetu za każdym razem, kiedy uzna to za konieczne oraz w każdym przypadku, kiedy zażąda tego większość przedstawicieli Umawiających się Stron lub gdy zażąda tego przedstawiciel Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, jeżeli zostanie ona stroną niniejszej Konwencji.

4. Większość przedstawicieli umawiających się stron stanowi kworum konieczne, aby zebranie Stałego Komitetu mogło się odbyć.

5. Stały Komitet podejmuje decyzje większością głosów; jednomyślność jest jednak wymagana w przypadku:

a) przyjęcia rekomendacji, o których mowa w artykule 9 ustęp 1,

b) decyzji w sprawie dopuszczenia obserwatorów innych niż określeni w ustępie 2 niniejszego artykułu,

c) przyjęcia sprawozdania, o którym mowa w artykule 13; sprawozdanie to, w poszczególnych przypadkach może zawierać różne stanowiska.

6. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszej Konwencji, Stały Komitet ustanowi swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  9

1. Zadaniem Stałego Komitetu jest przygotowywanie i przyjmowanie rekomendacji dla Umawiających się Stron, zawierających szczegółowe postanowienia mające na celu stosowanie zasad określonych w Rozdziale I niniejszej Konwencji; postanowienia te opierają się na wiedzy naukowej na temat poszczególnych gatunków zwierząt.

2. W celu wypełnienia zadań wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, Stały Komitet będzie śledził rozwój badań naukowych i nowych metod w dziedzinie hodowli zwierząt.

3. O ile Stały Komitet nie wyznaczy dłuższego terminu, każda rekomendacja wywołuje skutek po upływie sześciu miesięcy od dnia jej przyjęcia przez Stały Komitet. Począwszy od dnia, w którym rekomendacja wywołuje skutek, każda z Umawiających się Stron powinna wprowadzić ją w życie, albo poprzez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego Rady Europy powiadomić Stały Komitet o przyczynach, dla których zdecydowała, iż nie jest w stanie wprowadzić jej w życie lub nie może w dalszym ciągu przestrzegać jej postanowień.

4. Jeżeli dwie lub więcej Umawiających się Stron lub Europejska Wspólnota Gospodarcza, o ile będzie ona Stroną niniejszej Konwencji, notyfikują, zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, swoją decyzję o tym, że nie są lub przestały być w stanie przestrzegać postanowień danej rekomendacji, rekomendacja ta traci moc.

Artykuł  10

Stały Komitet będzie, w razie potrzeby, ułatwiać polubowne rozwiązywanie problemów, jakie mogą wystąpić pomiędzy Umawiającymi się Stronami, w związku ze stosowaniem niniejszej Konwencji.

Artykuł  11

Stały Komitet może, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, wydać opinię dotyczącą dowolnej kwestii odnoszącej się do ochrony zwierząt.

Artykuł  12

W celu udzielenia pomocy w pracach Stałego Komitetu, każda z Umawiających się Stron może wyznaczyć jeden lub więcej organów, do których Stały Komitet może zwracać się z prośbą o informacje lub opinie. Umawiające się Strony przekażą Sekretarzowi Generalnemu zawiadomienie z nazwami i adresami tych organów.

Artykuł  13

Stały Komitet, po upływie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji oraz po upływie każdych następnych trzech lat, składa Komitetowi Ministrów Rady Europy sprawozdanie ze swoich prac i funkcjonowania Konwencji, dołączając, o ile uzna to za konieczne, propozycje zmian Konwencji.