Art. 10. - Europejska konwencja o kontroli nabywania i posiadania broni palnej przez osoby fizyczne. Strasburg.1978.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.189.1583

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 września 2005 r.

Artykuł  10

1. Każda Umawiająca się Strona podejmuje stosowne środki w celu zapewnienia, by żadna broń palna znajdująca się na jej terytorium nie została sprzedana, przekazana lub w inny sposób zbyta na rzecz osoby niebędącej rezydentem tego państwa, bez uprzedniego uzyskania zezwolenia od właściwych organów tej Umawiającej się Strony.

2. Takiego zezwolenia nie udziela się, jeśli właściwe organy nie upewnią się najpierw, że dana osoba otrzymała zezwolenie na dokonanie przedmiotowej transakcji od właściwych organów Umawiającej się Strony, w której jest ona rezydentem.

3. Jeśli osoba ta przejmuje posiadanie broni palnej na terytorium Umawiającej się Strony, na którym transakcja zostaje zawarta, zezwolenie, o którym mowa w ustępie 1, może zostać udzielone tylko na takich warunkach, na jakich zezwolenie zostałoby udzielone w wypadku transakcji z udziałem rezydentów danej Umawiającej się Strony. Jeśli broń palna zostaje niezwłocznie wywieziona z kraju, organy, o których mowa w ustępie 1, mają obowiązek tylko upewnienia się, że organy Umawiającej się Strony, w której dana osoba jest rezydentem, zezwoliły na dokonanie tej konkretnej transakcji lub, ogólnie, za zawieranie takich transakcji.

4. Zezwolenia, o których mowa w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu, mogą być zastąpione międzynarodową licencją.