Art. 14. - Europejska konwencja o ekstradycji. Paryż.1957.12.13. Protokół dodatkowy do powyższej konwencji. Strasburg.1975.10.15. Drugi protokół dodatkowy do powyższej konwencji. Strasburg.1978.03.17.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1994.70.307
Akt obowiązujący Wersja od: 1 maja 2004 r.
Artykuł 14
Zasada ograniczenia ścigania
1.
Osoba wydana nie będzie ścigana, skazana ani też pozbawiona wolności w celu wykonania kary lub zastosowania środka zabezpieczającego ani też poddana jakimkolwiek innym ograniczeniom wolności osobistej za jakiekolwiek przestępstwo popełnione przed wydaniem, inne niż to, w związku z którym nastąpiło wydanie, z wyjątkiem następujących wypadków:a)
jeżeli Strona, która ją wydała, wyrazi na to zgodę. W tym celu sporządza się wniosek, do którego dołącza się dokumenty określone w artykule 12, oraz protokół zawierający oświadczenia osoby wydanej dotyczące danego przestępstwa. Zgoda zostanie wyrażona, jeżeli przestępstwo, w związku z którym wnosi się o nią, stanowi samo podstawę do wydania na mocy niniejszej konwencji;b)
jeżeli, mając ku temu możliwość, osoba wydana nie opuściła w ciągu 45 dni od daty jej ostatecznego zwolnienia terytorium Strony, której została wydana, lub po jego opuszczeniu powróciła na nie.2.
Jednakże Strona wzywająca może podjąć działania niezbędne do wydalenia osoby z jej terytorium bądź przerwania biegu przedawnienia, zgodnie ze swym prawem wewnętrznym, w tym również skorzystania z trybu zaocznego.3.
Jeżeli w toku postępowania zmieni się kwalifikacja prawna zarzucanego czynu, osoba wydana nie może być sądzona lub skazana, chyba że istotne znamiona czynu przy zmienionej kwalifikacji pozwoliłyby na wydanie.Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (8)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (8)
- III KK 424/14, Istnienie ujemnej przesłanki procesowej, w postaci zgody państwa wydającego na pociągnięcie wydawanego do odpowiedzialności karnej, za czyny, których popełnienie mu przypisano - Wyrok Sądu Najwyższego
- II AKa 268/12, Ograniczona ingerencja organów ścigania w transakcje umowne podmiotów gospodarczych. Przepis art. 233 § 1 k.k. jako lex specialis w odniesieniu do art. 239 § 1 k.k. Okoliczności wpływające na wysokość obowiązku naprawienia szkody. Bilans spółki a dokument będący przedmiotem czynności wykonawczej określonej w art. 271 § 1 k.k. Realizacja znamion przestępstwa oszustwa. Podjęcie przez sędziego czynności technicznych lub administracyjnych poza sądem macierzystym przed okresem delegacji a zaistnienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej. - Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
- V KK 243/09 - Wyrok Sądu Najwyższego