Art. 9. - Estonia-Polska. Traktat handlowy i nawigacyjny. Tallinn.1927.02.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.38.298

Akt utracił moc

Wersja od: 24 kwietnia 1931 r.

Artykuł  IX.

1) Ażeby zastrzec produktom przychodzącym z ich krajów, korzyści z powyższych postanowień i dla uniknięcia aby produkty krajowe, którym nie przysługują te korzyści, mogły przechodzić przez ich terytorjum, Układające się Strony będą miały prawo wymagać, aby produkty i towary przywiezione na ich terytorjum, były zaopatrzone w świadectwa pochodzenia, stwierdzające, o ile chodzi o produkt naturalny, że pochodzi on z kraju drugiej Strony, o ile zaś chodzi o produkt obrobiony, że co najmniej połowę jego wartości stanowi wartość materjałów pochodzących z drugiego kraju oraz koszt przeróbki.

2) 3 Świadectwa pochodzenia będą wydawane bądź przez kompetentne władze rządowe, bądź przez izby handlowe, do których należy wysyłający, bądź przez każdy inny organ lub związek uznany przez kraj przeznaczenia; będą one uwierzytelniane przez przedstawiciela dyplomatycznego lub konsularnego kraju przeznaczenia. Jeżeli jedna z Układających się Stron obłoży tego rodzaju legalizację jakimś podatkiem lub opłatą, druga będzie miała prawo zrobić to samo dla ustanowienia wzajemności, przyczem rozumie się, że świadectwa pochodzenia, wystawiane przez władze celne będą zwolnione, poczynając od 1.IV.1930 r. od wizy konsularnej.

³ Art. IX ust. 2 zmieniony przez art. II protokołu dodatkowego z dnia 5 lipca 1929 r. (Dz.U.31.38.300) zmieniający nin. traktat z dniem 24 kwietnia 1931 r.