Emisja obligacji przez przedsiębiorstwa państwowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.55.280

Akt utracił moc

Wersja od: 19 kwietnia 1988 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 22 listopada 1985 r.

w sprawie emisji obligacji przez przedsiębiorstwa państwowe.

Na podstawie art. 34b ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1984 r. Nr 16, poz. 74, Nr 26, poz. 129, Nr 34, poz. 181 i Nr 54, poz. 275 oraz z 1985 r. Nr 37, poz. 174) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Obligacja jest papierem wartościowym, w którym przedsiębiorstwo państwowe uprawnione do emisji obligacji (dłużnik) zobowiązuje się wobec każdorazowego właściciela obligacji (wierzyciela) do zapłaty, w sposób i terminach określonych w obligacji, ustalonego oprocentowania oraz określonej w obligacji kwoty pieniężnej, jak również do spełnienia przyjętych na siebie innych zobowiązań (np. zapewnienia dostaw produkcji i świadczenia usług).

2. Łączna wartość emisji obligacji wraz z sumą należnego oprocentowania nie może przekroczyć funduszu statutowego przedsiębiorstwa w dniu emisji obligacji.

3. Przedsiębiorstwo emitujące obligacje odpowiada swoim majątkiem za zobowiązania wynikające z obligacji.

4. Obligacje są imienne.

5. Obligacje mogą nabywać jednostki gospodarki uspołecznionej.

6. Właściciele obligacji mogą dochodzić roszczeń od przedsiębiorstwa emitującego obligacje, z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania dostaw produkcji lub usług określonych w obligacji.

7. Obligacje o jednakowej wartości nominalnej, z tej samej emisji, dają właścicielom jednakowe uprawnienia.

§  2.

1. Wysokość oprocentowania obligacji ustala przedsiębiorstwo emitujące obligacje.

2. Oprocentowanie liczy się od dnia zakupu obligacji i jest płatne co roku w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

§  3.

1. Wykup obligacji powinien rozpocząć się w ciągu pięciu lat od daty emisji i zakończyć w ciągu piętnastu lat od tej daty.

2. Jeżeli przedsiębiorstwo emitujące obligacje nie wypełniło w terminie zobowiązań wynikających z obligacji, obligacje podlegają natychmiastowemu wykupowi.

§  4.

1. Obligacja powinna zawierać:

1) powołanie podstawy prawnej emisji,

2) nazwę przedsiębiorstwa emitującego,

3) nazwę obligacji i cel jej wyemitowania,

4) wartość nominalną i numer kolejny obligacji oraz serię,

5) oznaczenie właściciela obligacji,

6) ewentualny zakaz lub ograniczenie zbywania,

7) wysokość oprocentowania, warunki wykupu i terminy wypłaty oprocentowania,

8) treść przyjętych wobec wierzyciela innych zobowiązań,

9) miejsce i datę wystawienia obligacji,

10) podpis dyrektora przedsiębiorstwa emitującego.

2. W obligacji należy zamieścić harmonogram spłaty obligacji ze wskazaniem terminu płatności i wysokości wypłat.

§  5.

1. Obligacja może być zbywana, chyba że Minister Finansów ograniczył obrót obligacjami w trybie określonym w § 8 ust. 2.

2. Na nabywcę obligacji przechodzą wszystkie uprawnienia wynikające z obligacji.

3. Dowodem zbycia obligacji jest oświadczenie na obligacji bądź dołączonej do niej kartce (przedłużce) podpisane przez zbywającego.

4. Obligację można zbyć jedynie w całości. Jakikolwiek warunek związany ze zbyciem obligacji jest nieważny.

§ 6. Dochody z oprocentowania obligacji są wolne od podatku dochodowego.

§ 7. W razie zagubienia bądź zniszczenia obligacji, podlega ona odtworzeniu, na wniosek właściciela, przez sąd, w trybie właściwym dla ustalenia treści dokumentu.

§  8.

1. Zgodę na emisję obligacji wyraża, na wniosek przedsiębiorstwa, Minister Finansów.

2. Wyrażając zgodę, Minister Finansów może wprowadzić zakaz zbywania obligacji lub ograniczyć obrót nimi.

§  9.

1. Do wniosku o wyrażenie zgody na emisję obligacji przedsiębiorstwo jest obowiązane dołączyć:

1) uzasadnienie celowości emisji,

2) plan emisji obligacji,

3) dokumenty i kalkulacje wskazujące, że przedsiębiorstwo będzie miało środki finansowe na wykup obligacji i zapłacenie oprocentowania oraz na koszty eksploatacji przedsięwzięcia zrealizowanego w oparciu o emisję obligacji,

4) 1 (skreślony),

5) opinię Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, jeżeli ze środków pochodzących z emisji obligacji ma być sfinansowane przedsięwzięcie o znaczeniu strukturalnym i zasięgu ogólnokrajowym.

2. Plan emisji obligacji powinien w szczególności określać:

1) łączną wartość emisji oraz liczbę emitowanych obligacji w poszczególnych nominałach,

2) jednostki gospodarki uspołecznionej, które mogą być zainteresowane nabyciem obligacji,

3) wysokość oprocentowania obligacji i inne zobowiązania związane z obligacją,

4) harmonogram wykupu obligacji,

5) sytuację finansową przedsiębiorstwa.

3. Do planu emisji dołącza się projekt obligacji.

§  10.

1. Czynności związane ze sprzedażą i wykupem obligacji oraz wypłatą oprocentowania przedsiębiorstwo może powierzyć bankowi w drodze umowy.

2. Umowa powinna określać również wysokość prowizji należnej bankowi za czynności, o których mowa w ust. 1.

3. Warunkiem zawarcia umowy jest posiadanie przez przedsiębiorstwo zgody Ministra Finansów na emisję obligacji oraz przedstawienie planu emisji obligacji.

§ 11. Środki pochodzące z emisji obligacji przedsiębiorstwo może wykorzystać wyłącznie na cele określone w planie emisji obligacji. Środki te gromadzi się na odrębnym rachunku bankowym i zalicza na właściwy fundusz.

§  12.

1. Obligacje należy sporządzić zgodnie z zasadami wytwarzania papierów wartościowych. Druk obligacji przedsiębiorstwo powierza Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych.

2. Do czasu sprzedaży obligacje stanowią druki ścisłego zarachowania.

3. Zakupione obligacje podlegają ewidencjonowaniu według zasad określonych dla papierów wartościowych.

§ 13. Wydatki związane z emisją oraz oprocentowaniem obligacji obciążają koszty działalności eksploatacyjnej przedsiębiorstwa emitującego obligacje.

§ 14. Wykup obligacji następuje ze środków tego funduszu, na który zostały zaliczone środki uzyskane z emisji obligacji.

§ 15. Zakup obligacji przez przedsiębiorstwo państwowe następuje z funduszu rozwoju lub innego funduszu przeznaczonego na finansowanie przedsięwzięć rozwojowych. Na fundusz ten zalicza się środki uzyskane z oprocentowania obligacji.

§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1986 r.

¹ § 9 ust. 1 pkt 4 skreślony przez § 7 rozporządzenia z dnia 14 marca 1988 r. w sprawie zmiany niektórych rozporządzeń regulujących zasady działania przedsiębiorstw państwowych (Dz.U.88.10.74) z dniem 19 kwietnia 1988 r.