Egzamin dla kandydatów na pomocników aptekarskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.23.203

Akt utracił moc
Wersja od: 23 sierpnia 1950 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 19 maja 1950 r.
w sprawie egzaminu dla kandydatów na pomocników aptekarskich.

Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 kwietnia 1950 r. o nabywaniu uprawnień pomocnika aptekarskiego (Dz. U. R. P. Nr 17, poz. 141) zarządza się w porozumieniu z Ministrami Oświaty i Finansów, co następuje:
Powołane w rozporządzeniu artykuły bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 4 kwietnia 1950 r. o nabywaniu uprawnień pomocnika aptekarskiego.
Program egzaminu dla kandydatów na pomocników aptekarskich obejmuje następujące przedmioty:
1)
botanikę farmaceutyczną,
2)
farmakognozję,
3)
chemię nieorganiczną,
4)
chemię organiczną,
5)
chemię farmaceutyczną,
6)
farmację stosowaną i organopreparaty,
7)
farmakodynamikę,
8)
mikrobiologię z parazytologią i wiadomości o sterylizacji,
9)
propedeutykę farmacji i historię farmacji,
10)
pierwszą pomoc w nagłych wypadkach,
11)
wiadomości z ustawodawstwa aptekarskiego,
12)
księgowość apteczną,
13)
naukę o Polsce Współczesnej.
1.
Egzamin składa się z dwóch części: praktycznej i ustnej.
2.
Część praktyczna polega na wykonaniu przez kandydata pracy wskazanej przez komisję egzaminacyjną, część ustna - na objaśnieniu przez kandydata tematu egzaminu praktycznego oraz wykazaniu znajomości przedmiotów określonych w § 2.
Program egzaminu częściowego dla osób określonych w art. 6, obejmujący niektóre z przedmiotów wymienionych w § 2, ustala Minister Zdrowia na wniosek Komisji Kwalifikacyjnej (art. 6) w każdym indywidualnym przypadku.
1.
Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego i czterech członków. Minister Zdrowia w porozumieniu z Ministrem Oświaty powołuje przewodniczącego i dwóch członków spośród grona nauczycielskiego akademii medycznej, przy której działa komisja, pozostałych zaś dwóch członków deleguje Związek Zawodowy Pracowników Służby Zdrowia.
2.
Zastępców przewodniczącego i członków komisji powołuje się w trybie określonym w ust. 1.
1.
Komisja egzaminacyjna w pełnym składzie przeprowadza egzamin z przedmiotów, przewidzianych w § 2 pkt 6 i 13.
2. 1
Egzamin z pozostałych przedmiotów przeprowadza komisja egzaminacyjna w składzie określonym przez przewodniczącego bądź egzaminatorzy powołani przez przewodniczącego z grona nauczycielskiego akademii, przy której działa komisja, lub spośród wykładowców kursu szkoleniowego.
3.
Egzaminator przeprowadza swoje czynności w obecności członka komisji, wyznaczonego przez przewodniczącego.
4.
Oceny wyników egzaminu dokonuje komisja w pełnym składzie.
5.
Uchwały komisji zapadają większością głosów.
W czasie przeprowadzania egzaminu i czasie dokonywania oceny jego wyników mogą być obecni delegaci Ministra Zdrowia i Centralnej Rady Związków Zawodowych. Delegaci mogą egzaminować kandydatów, jednak nie przysługuje im prawo oceny wyników egzaminu.
Komisja egzaminacyjna egzaminuje kandydatów, skierowanych do tej komisji decyzją Ministra Zdrowia.
Terminy egzaminów ustala przewodniczący komisji egzaminacyjnej i zawiadamia o nich pisemnie kandydatów co najmniej na 14 dni przed ustalonym terminem.
Ustala się dwa rodzaje oceny wyników egzaminu: "z wynikiem dodatnim" bądź "z wynikiem ujemnym". Wynik egzaminu należy uznać za dodatni, jeżeli kandydat wykazał wiadomości potrzebne do wykonywania czynności pomocnika aptekarskiego.
1.
W razie uzyskania przez kandydata oceny "z wynikiem ujemnym" komisja egzaminacyjna może dopuścić go do powtórnego egzaminu, który powinien się odbyć nie wcześniej niż przed upływem trzech, a nie później niż po upływie sześciu miesięcy od daty przystąpienia do egzaminu po raz pierwszy.
2.
Komisja egzaminacyjna ustala, czy powtórny egzamin ma obejmować wszystkie przedmioty wymienione w § 2, czy też tylko niektóre z nich.
3.
Przepis § 9 stosuje się odpowiednio.
1.
Opłata za egzamin (egzamin powtórzony) wynosi 2.500 zł.
2.
Kandydaci, dopuszczeni na podstawie art. 6 do egzaminu częściowego, uiszczają opłatę w wysokości po 120 złotych od każdego przedmiotu objętego programem egzaminu, a w przypadku, gdy obowiązani są zdawać część praktyczną egzaminu - ponadto opłatę w wysokości 520 zł.
3.
Opłaty należy wnosić do kasy akademii, przy której działa komisja egzaminacyjna, nie później niż na siedem dni przed terminem egzaminu. Niewniesienie opłaty w terminie powoduje skreślenie kandydata z listy dopuszczonych do egzaminu.
1.
Minister Zdrowia może zwolnić kandydata od opłat za egzamin w całości lub w części. Zwolnienie następuje na wniosek kierownika kursu szkoleniowego, jeśli chodzi o kandydatów dopuszczonych do egzaminu na podstawie art. 2, a na wniosek Komisji Kwalifikacyjnej, jeśli chodzi o kandydatów dopuszczonych na podstawie art. 6.
2.
Kandydaci dopuszczeni do egzaminu na podstawie art. 2 mogą być zwolnieni od opłat lub uzyskać ulgi w przypadku, gdy:
1)
korzystali ze zwolnień od opłat za udział w kursie szkoleniowym,
2)
w czasie trwania kursu wykazali się pilnością i dobrymi postępami w nauce.
3.
Kandydaci dopuszczeni do egzaminu na podstawie art. 2 składają podania o zwolnienie od opłat nie później niż po upływie siedmiu dni od ukończenia kursu szkoleniowego. Kandydaci zaś dopuszczeni na podstawie art. 6 - w ciągu siedmiu dni od daty otrzymania zawiadomienia o terminie egzaminu.
4.
Kandydatom dopuszczonym do egzaminu powtórnego nie przysługują zwolnienia od opłat za ten egzamin.
1.
Przewodniczący komisji egzaminacyjnej pobiera wynagrodzenie w wysokości 120 zł, a członkowie komisji i egzaminatorzy (§ 6 ust. 2) - w wysokości 80 zł za każdego przeegzaminowanego kandydata.
2.
Wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, wypłaca się z kwot uzyskanych z opłat za egzamin.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 6 ust. 2 zmieniony przez obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 4 lipca 1950 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.50.35.321).