Art. 26. - Egipt-Polska. Unikanie podwójnego opodatkowania i zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Warszawa.1996.06.24.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2003.78.690
Akt obowiązujący Wersja od: 16 lipca 2001 r.
Artykuł 26
Procedura wzajemnego porozumiewania się
1.
Jeżeli osoba jest zdania, że czynności jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, wówczas może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub - jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1 - władzy Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.2.
Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak ażeby uniknąć opodatkowania niezgodnego z niniejszą umową.3.
Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu niniejszej umowy. Mogą one również konsultować się wzajemnie w celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane w niniejszej umowie.4.
Umawiające się Państwo, po upływie terminu zawitego przewidzianego w jego narodowym ustawodawstwie, a w każdym razie po upływie pięciu lat od upływu roku, w którym powstał dochód, nie podniesie podstawy opodatkowania osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie poprzez włączenie części dochodu, która została również opodatkowana w drugim Umawiającym się Państwie. Postanowienia tego ustępu nie mają zastosowania w przypadku oszustwa, rozmyślnego działania lub zaniedbania.