Rozdział 1 - Postanowienia ogólne. - Dozór nad mięsem i przetworami mięsnemi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.68.558

Akt utracił moc

Wersja od: 7 maja 1932 r.

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

§ 1. Przepisom niniejszego rozporządzenia podlegają:

1. mięso, przeznaczone do sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia;

2. przetwory mięsne, przeznaczone do sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia:

a) 1 wędliny i inne wyroby wędliniarskie,

b) konserwy mięsne,

c) potrawy mięsne,

d) wyciągi mięsne;

3. sprzedaż i inne wprowadzanie w obieg mięsa i jego przetworów;

4. miejsca wyrobu przetworów mięsnych oraz miejsca przechowywania, sprzedaży mięsa i jego przetworów;

5. naczynia i przyrządy, używane przy wyrobie przetworów mięsnych oraz przy sprzedaży mięsa i jego przetworów.

§ 2. Przez nazwę "mięso" rozumie się wszystkie, przeznaczone do spożycia przez ludzi, części zwierząt ciepłokrwistych (zwierząt rzeźnych, ptactwa bitego, dziczyzny):

a) niepoddane żadnym zabiegom z wyjątkiem chłodzenia,

b) poddane zabiegom, niezmieniającym własności mięsa, lub których działanie może. być z łatwością usunięte, jako to: mrożenie, ozonowanie, suszenie, krótkotrwałe wędzenie, moczenie w occie (marynowanie), powierzchowne działanie dozwolonemi środkami konserwującemi (§ 5 ust. 1 f), zabezpieczenie przed dostępem powietrza warstwą tłuszczu, żelatyny i t. p., wstrzyknięcie do naczyń krwionośnych lub tkanki mięsnej dozwolonych środków konserwujących.

§  3.

(1) Przez nazwę "przetwory mięsne" rozumie się mięso, poddane zabiegom, pod których wpływem utraciło ono całkowicie pierwotne właściwości mięsa surowego, bez możności ich odzyskania. Zabiegami temi mogą być:

a) silne solenie, wędzenie, peklowanie w połączeniu z mieleniem, siekaniem, rozdrabnianiem lub bez takiego połączenia;

b) zabezpieczenie przed zepsuciem drogą sterylizacji w szczelnych powłokach (naczyniach) lub drogą usunięcia powietrza z tych powłok (naczyń);

c) gotowanie, smażenie, pieczenie, duszenie.

W szczególności:

1) 2 przez nazwę "wędliny" rozumie się przetwory mięsne, poddane zabiegom, wyszczególnionym w pkt. a), jako to: kiełbasy, szynki, boczki i t. p.; przez nazwę "inne wyroby wędliniarskie" rozumie się: Kiszki, salcesony i inne mieszanki mięsne;

2) przez nazwę "konserwy", w znaczeniu ogól-nem, rozumie się przetwory mięsne, poddane zabiegom, wyszczególnionym w pkt. a) i b), lub również zabiegom w pkt. c), czyniącym je zdolnemi do przetrwania dłuższego okresu czasu bez cech zepsucia;

3) przez nazwę "potrawy mięsne" rozumie się przetwory mięsne, poddane zabiegom, wyszczególnionym w pkt. c), jako to: pieczenie, pasztety, galarety, majonezy i t. p.;

4) przez nazwę "wyciągi mięsne" rozumie się preparaty z soku mięsnego, jako to: buljony, ekstrakty i t. p.

(2) Wymienione w ust. 1 pkt. 1, 2, 3 i 4 przetwory mięsne mogą być sporządzane z dodatkiem właściwych domieszek i przypraw lub bez takiego dodatku.

§  4.

(1) Mięso, przeznaczone do sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia, musi odpowiadać wszystkim weterynaryjnym przepisom dla mięsa, zdatnego do spożycia dla ludzi, oraz być właściwie znakowane.

(2) Ptactwo bite oraz dziczyzna, przeznaczone do sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia, muszą odpowiadać przepisom weterynaryjnym.

§  5.

(1) Zabrania się:

1) sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia mięsa:

a) zanieczyszczonego,

b) zepsutego,

c) spleśniałego,

d) o barwie, zapachu i smaku nienormalnym,

e) barwionego,

f) z dodatkiem środków konserwujących, z wyjątkiem soli, cukru, saletry, octu fermentacyjnego jadalnego, lub najwyżej 15% jadalnego roztworu kwasu octowego,

g) nadmuchanego powietrzem;

2) przechowywania mięsa siekanego i mielonego,

(2) Dopuszczalna jest sprzedaż lub inny obieg mięsa mielonego i siekanego na żądanie i w obecności kupującego.

§  6.

(1) Przetwory mięsne powinny być sporządzone z materjałów nienagannych co do jakości, w szczególności:

1) mięso, używane do tych celów, powinno odpowiadać wszystkim warunkom dla mięsa, wyszczególnionym w § 4 i w § 5 ust. 1 pkt. 1);

2) woda, używana przy wyrobie, powinna być bezwzględnie czysta i odpowiadać warunkom, wymaganym dla dobrej wody do picia dla ludzi;

3) sól powinna być jadalna; niedopuszczalna do tych celów jest sól t. zw. "bydlęca" i wszelka skażona;

4) tłuszcze powinny odpowiadać obowiązującym przepisom;

5) wszelkie inne domieszki (mąka, kasza, krew, przyprawy korzenne, saletra, ocet i t. p.) powinny mieć własności prawidłowe i być nieszkodliwe dla zdrowia.

(2) 3 Otoka w stanie surowym nie może być używana do wyrobu przetworów mięsnych.

§  7.

(1) 4 Wędliny i inne wyroby wędliniarskie, przeznaczone do sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia, nie mogą wykazywać jakichkolwiek śladów zepsucia.

(2) 5 Siekanie oraz, mielenie mięsa powinno się odbywać maszynowo przy użyciu siły ręcznej lub mechanicznej, zaś inne rozdrabnianie mięsa może się odbywać ręcznie nożem lub innem ostrem narzędziem.

(3) Dodatkami do wędlin i innych wyrobów masarskich mogą być:

a) 6 woda w ilości niezbędnej do wyrobu;

b) saletra w ilości, nieprzekraczającej 3 gramów na 1 kilogram mięsa;

c) mąka jedynie do wyrobów masarskich wątrobianych i krwawych w ilości najwyżej do 2% oraz kasza, bułka do innych wyrobów;

d) sól i przyprawy korzenne w ilości niezbędnej.

(4) Wędliny, oznaczone jako "czysto wieprzowe", mogą być sporządzane z mięsa jedynie wieprzowego.

§  8.

(1) Na powłoki wędlin i innych wyrobów masarskich mogą być używane:

a) powłoki zwierzęce, jak: jelita, pęcherze, żołądki, przełyki, gęsie szyjki, odpowiadające przepisom weterynaryjnym i należycie i dokładnie oczyszczone; jelita końskie mogą być używane tylko do wyrobu przetworów mięsa końskiego (§ 21);

b) powłoki sztuczne.

Oczyszczanie powłok, wymienionych w pkt. a), może odbywać się jedynie w szlamiarniach, urządzonych zgodnie z postanowieniami § 23 wyłącznie przy rzeźniach. Postanowienie to nie dotyczy kiełbaśnic, które, po pierwszem oczyszczeniu w rzeźni, mogą być szlamowane w wytwórniach masarskich.

(2) Powłoki powinny być szczelnie wypełnione zawartością mięsną.

(3) Powłoki sztuczne mogą być barwione jedynie barwnikami, dopuszczonem do barwienia artykułów żywności (§ 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 stycznia 1930 r. o barwieniu artykułów żywności i przedmiotów użytku (Dz. U. R. P. Nr. 5, poz. 45).

(4) 7 Zabrania się sprzedaży lub innego wprowadzania w obieg i używania powłok zwierzęcych: nieczystych, źle wyszlamowanych, zniszczonych, zwłaszcza podziurawionych, sfermentowanych, łatwo łamliwych, barwionych, o smaku mydlanym, lub zjełczałym, posiadających woń smrodliwa, gnilną lub plamy rdzawe.Zakaz barwienia nie dotyczy powłok zwierzęcych, używanych do przetworów z mięsa mielonego i siekanego. Powłoki te mogą być barwione tylko barwnikami, dopuszczonemi do barwienia artykułów żywności.

§  9.

(1) Konserwy mięsne, w znaczeniu ścisłem, są to przetwory mięsne, utrwalone drogą sterylizacji, w szczelnie zamkniętych puszkach blaszanych, słojach szklanych lub innych, co tego celu przeznaczonych naczyniach.

(2) Konserwy mięsne musza mieć prawidłowy wygląd i smak i nie wykazywać jakichkolwiek śladów zepsucia.

(3) Na naczyniach z konserwami powinny być uwidocznione:

a) rodzaj mięsa, z którego konserwy zostały przygotowane;

b) nazwa firmy i jej siedziba.

(4) Naczynia metalowe (puszki) z wyjątkiem aluminjowych, powinny być należycie ocynowane (pobielane). Pobiała tych naczyń nie może zawierać zanieczyszczeń powyżej 1%.

(5) Używanie do tego celu naczyń cynkowanych jest wzbronione.

(6) Tuby metalowe do past winny być sporządzone całkowicie z materjałów nieszkodliwych dla zdrowia, np. glinu, cyny.

§ 10. Potrawy mięsne (pieczenie, pasztety, galaretki, majonezy i t. p.) powinny być sporządzane z produktów świeżych i domieszek, nieszkodliwych dla zdrowia.

§  11.

(1) Wyciągi mięsne (buljony, ekstrakty, proszki mięsne, peptony i t. p.) nie mogą wykazywać jakichkolwiek śladów zepsucia; jako środek konserwujący dopuszczalna jest jedynie sól kuchenna.

(2) Nazwa "wyciąg mięsny" nie może być stosowana do preparatów, sporządzonych nie z mięsa.

(3) Wyciągi muszą być oznaczone nazwą, właściwą dla mięsa, z którego zostały wytworzone.

(4) Dodatki (jarzyny, korzenie, sól i t. p.) nie mogą przekraczać wagowo 1/4 masy produktu gotowego.

(5) Opakowanie bezpośrednie dla tych preparatów, np. kostek buljonowych, nie może zawierać szkodliwych dla zdrowia metali i ich związków (ołów, arsen, kadm, rtęć), organicznych barwników; w szczególności cynfolja powinna być wolna od ołowiu.

§ 12. Zabrania się:

1) przerabiania dla celu spożycia mięsa, uznanego za niezdatne, warunkowo zdatne lub mniej wartościowe;

2) sprzedaży i innego wprowadzania w obieg dla spożycia oraz, używania do wyrobu przetworów mięsnych odpadków rzeźnianych, jako to: części płciowych, wycinków odbytu, uszów, oczu, woreczka pępkowego śwń, wyporków, skrwawin i skóry, z wyjątkiem skóry i chrząstek usznych cielęcych i świńskich;

3) używanie ponadto: a) żołądków i jelit do treści wędlin, b) ścięgien i kości do innych wyrobów masarskich;

4) barwienia przetworów mięsnych.

§  13.

(1) Do czynności, związanych z wyrobem przetworów mięsnych, z przewozem i sprzedażą mięsa i przetworów mięsnych, nie mogą być dopuszczone osoby, dotknięte ostrą chorobą zakaźną lub gruźlicą w postaci, niebezpiecznej dla otoczenia, chorobą skórną zaraźliwą lub wzbudzającą wstręt, oraz stykające się z zakaźnie chorymi.

(2) W razie wystąpienia objawów choroby zakaźnej oraz stwierdzenia lub uzasadnionego podejrzenia o nosicielstwo zarazków u osób, zatrudnionych czynnościami przy mięsie i przetworach mięsnych, właściciel przedsiębiorstwa jest obowiązany usunąć to osoby od pełnienia tych czynności.

(3) Personel, zajęty przy pracy, powinien mieć czyste ręce, krótko obcięte paznokcie, nosić biało czapki (czepki! i przestrzegać wzorowej czystości. Ponadto personel, zajęty przy wyrobie przetworów mięsnych, powinien nosić czyste białe fartuchy z krótkiemi rękawami, zaś personel, zajęty przy sprzedaży mięsa i przetworów mięsnych - czyste białe fartuchy z długiemi rękawami.

¹ § 1 pkt 2. lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.

² § 3 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.

³ § 6 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.

⁴ § 7 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.

⁵ § 7 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.

⁶ § 7 ust. 3 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.

⁷ § 8 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.