Dozór i kontrola celna oraz pobór opłat.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.30.155 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 2 lipca 1997 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ Z ZAGRANICĄ

z dnia 22 sierpnia 1990 r.

w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat. ^*

Na podstawie art. 70 ust. 2 pkt 2 i ust. 5 pkt 2-4 oraz art. 88 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepis ogólny

§ 1. Powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia artykuły oznaczają artykuły ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312).

Rozdział  2

Kontrola i dozór celny towarów i środków przewozowych

§  2. 

1. Po doręczeniu dokumentów przez podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, przewoźnika lub spedytora funkcjonariusz celny sprawdza stan zamknięć celnych na środkach przewozowych lub towarach, zgodność cech i numerów tych środków z dokumentami, a w miarę potrzeby może sprawdzić stan opakowań towarów, ich ilość, znaki i numery.

2. W razie stwierdzenia rozbieżności z treścią dokumentów lub uszkodzenia opakowania albo zamknięć celnych lub w razie dokonania przeładunku określonego w art. 43, funkcjonariusz celny przeprowadza rewizję celną towaru. Odpowiedni protokół na powyższą okoliczność przy przewozie pojazdami drogowymi sporządza funkcjonariusz celny z udziałem przewoźnika lub spedytora, a w innych rodzajach przewozu - przewoźnik albo prowadzący magazyn, przyjmujący towar na przechowanie, z udziałem funkcjonariusza celnego.

3. W toku wykonywania czynności przewidzianych w ust. 1 i 2 funkcjonariusz celny przeprowadza w miarę potrzeby rewizję celną środka przewozowego.

§  3. 

1. Po dokonaniu czynności przewidzianych w § 2 funkcjonariusz celny nakłada zamknięcia celne bezpośrednio na dostarczone towary lub na środki przewozowe.

2. Nie nakłada się zamknięć celnych na towary:

1) znajdujące się na statkach morskich, z wyjątkiem broni palnej, amunicji, materiałów wybuchowych, środków obezwładniających, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, używek oraz przedmiotów innych niż potrzebne do osobistego użytku, posiadanych przez członków załogi,

2) przewożone zgodnie z przepisami o przewozach bez opakowania w niektórych wagonach, otwartych barkach albo innych środkach przewozowych.

3. W innych wypadkach niż określone w ust. 2 można zaniechać nakładania zamknięć celnych, jeżeli nie zachodzi obawa naruszenia tożsamości towarów celnych.

§ 4. Przepisy § 2 i 3 stosuje się odpowiednio do towarów składanych i przechowywanych w składach celnych.

§  5. 

1. Na przekazywany towar nakłada się zamknięcia celne.

2. W razie niemożności nałożenia zamknięcia celnego opisuje się towar w dokumencie przekazowym lub w inny sposób zapewnia się ustalenie jego tożsamości.

3. Organ celny odbiorczy dokonuje czynności określonych w § 2 i o dokonanym odbiorze przekazanego towaru powiadamia organ celny nadawczy.

4. W wypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza w razie przekazywania towarów przewożonych przez polski obszar celny, towarów przewożonych w przesyłkach całowagonowych lub pod konwojem funkcjonariusza celnego, przekazania towaru można dokonać w sposób uproszczony; przepis § 11 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 6. Rewizji celnej towarów przewożonych ze sobą przez podróżnego i osobę przesiedlającą się można dokonać wyrywkowo, odstępując od rewizji celnej bagażu lub ograniczając ją tylko do niektórych sztuk bagażu.

§ 7. Organ celny może dokonać rewizji celnej towarów przewożonych przez podmioty nie wymienione w § 6 wyrywkowo, jeżeli przedmiotem przewozu są:

1) jednorodne towary w jednolitych oryginalnych opakowaniach producenta,

2) towary wyszczególnione w specyfikacjach dołączonych do zgłoszenia celnego.

§ 8. Jeżeli dane w zgłoszeniu celnym i załączonych dokumentach nie budzą wątpliwości co do rodzaju, ilości oraz wartości celnej towaru, rewizji celnej można dokonać przez:

1) uznanie rewizji celnej, przeprowadzonej przez organ celny państwa obcego,

2) oględziny zewnętrzne oryginalnych opakowań producenta,

3) dokonanie oględzin zewnętrznych oryginalnie opakowanych i zaopatrzonych w zamknięcia bankowe wartości dewizowych bądź dokumentów bankowych wysyłanych za granicę lub otrzymywanych z zagranicy przez banki polskie,

4) uznanie przesyłek pocztowych lub lotniczych dokonywanych w kraju nadania, jeżeli zgodnie z umowami międzynarodowymi odprawa tych przesyłek odbywa się również z zachowaniem przepisów polskich dotyczących przywozu towarów z zagranicy,

5) oględziny zewnętrzne towarów przeznaczonych dla wojska lub policji,

6) oględziny zewnętrzne towarów wymagających szczególnego obchodzenia się.

§  9. 

1. Kontroli celnej towarów przeznaczonych do użytku jednostek określonych w art. 12 dokonuje się w pierwszej kolejności i w obecności nadawcy lub odbiorcy przesyłki albo osoby przez nich upoważnionej, należącej do personelu tych jednostek.

2. Na wniosek jednostki określonej w art. 12 kontroli celnej można dokonać w pomieszczeniu urzędowym lub w lokalu tej jednostki.

§  10. 

1. W razie wątpliwości, czy określonej osobie przysługują zwolnienia celne na podstawie prawa i zwyczajów międzynarodowych, organ celny zwraca się o wyjaśnienie do Ministerstwa Spraw Zagranicznych za pośrednictwem Głównego Urzędu Ceł.

2. Do czasu wyjaśnienia wątpliwości określonych w ust. 1 towary przyjmuje się do depozytu.

§  11. 

1. Decyzja organu celnego wydana w formie pisemnej, oprócz danych określonych w art. 107 § 1 i 3 Kpa oraz w art. 67 ust. 1, powinna zawierać:

1) wskazanie kraju nadania, nadawcy i podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą, a w razie potrzeby - odbiorcy towaru,

2) wskazanie podmiotu, który złożył zgłoszenie celne,

3) określenie rodzaju towaru co najmniej przez wskazanie odpowiedniej pozycji i stawki taryfy celnej oraz określenie - zależnie od przyjętej podstawy wymiaru cła - wartości celnej, ilości lub masy netto towaru,

4) dane dotyczące pozwolenia przywozu lub wywozu oraz oznaczenia załączonych dokumentów,

5) w razie potrzeby - zastrzeżenia, pod jakimi dopuszczono towar do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę, oraz wzmiankę o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności i o terminie wykonania zastępczego.

2. W wypadkach uzasadnionych można pominąć w decyzji niektóre dane określone w ust. 1 lub ograniczyć się do wydania uproszczonej decyzji. Wydanie uproszczonej decyzji polega na ograniczeniu się do stosownego zapisu w dokumencie przywozu lub wywozu towaru albo do zaopatrzenia takiego dokumentu w odcisk stempla organu celnego stwierdzającego dopuszczenie towaru do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę ze wskazaniem daty tej czynności.

§  12. 

1. Jeżeli decyzję o czasowym dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym wydano w formie pisemnej, rozstrzygnięcie o powrotnym wywozie towaru wydaje się po przedstawieniu tej decyzji.

2. W przypadku niemożności przedstawienia decyzji, o której mowa w ust. 1, powrotnego wywozu można dokonać na podstawie innych, nie budzących wątpliwości dowodów co do treści decyzji o czasowym dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym.

3. W razie potrzeby udowodnienia powrotnego wywozu towaru, za dowód mogą służyć w szczególności:

1) zaświadczenie organu celnego lub innego organu administracyjnego państwa obcego, stwierdzające, że towar znajduje się za granicą,

2) zapisy organów celnych państw obcych, dokonane w dokumentach odprawy celnej czasowej.

§  13. 

1. W razie utraty dokumentu odprawy celnej czasowej przed powrotnym przywozem towaru na polski obszar celny, stosuje się odpowiednio przepis § 12 ust. 3.

2. Na wniosek strony organ celny wydaje zaświadczenie stwierdzające, że towar znajduje się na polskim obszarze, jeżeli jest ono potrzebne w celu przedstawienia władzom obcego państwa. Zaświadczenie wydaje się po dokonaniu oględzin towaru.

§ 14. Wydanie decyzji o odprawie czasowej statków powietrznych, morskich i żeglugi śródlądowej oraz pojazdów kolejowych utrzymujących komunikację z zagranicą, a także pojazdów drogowych należących do krajowych i zagranicznych przewoźników, można ograniczyć do stosownego zapisu w dokumentacji przyjazdu i wyjazdu, prowadzonej przez organ celny.

§  15. 

1. Organ celny może dopuszczać według uproszczonej odprawy celnej czasowej inne środki przewozowe niż określone w § 14.

2. Termin powrotnego wywozu lub przywozu środków przewozowych dopuszczonych do przywozu lub wywozu według odprawy czasowej uproszczonej upływa z dniem powrotnego wyjazdu za granicę lub powrotnego przyjazdu z zagranicy osoby, która zgłosiła środek przewozowy do odprawy celnej czasowej.

Rozdział  3

Depozyty

§  16. 

1. Na towar przyjęty do depozytu organ celny wydaje pokwitowanie.

2. Pokwitowanie powinno zawierać:

1) wskazanie podstawy prawnej przyjęcia towaru do depozytu,

2) określenie:

a) osoby uprawnionej do odbioru towaru,

b) rodzaju i ilości towaru,

c) wartości celnej towaru, jeżeli przyjęto towar przywożony z zagranicy,

d) krajowej wartości rynkowej towaru w złotych, jeżeli przyjęto towar wywożony za granicę,

3) pouczenie o skutkach niepodjęcia towaru w wyznaczonym terminie,

4) w wypadku określonym w art. 86 ust. 2 pkt 3 - określenie osoby, której zajęto towar.

3. Krajową wartość rynkową towaru ustala organ celny.

§ 17. W wypadkach szczególnie uzasadnionych, a zwłaszcza w razie nierozporządzania odpowiednią pojemnością magazynu depozytowego, organ celny może odmówić przedłużenia terminu przechowania towaru ponad 2 miesiące.

§  18. 

1. 1  Za przechowanie towaru celnego, w tym pieniędzy polskich, pobiera się opłatę w wysokości 5% wartości, jednak nie mniej niż 20 zł miesięcznie.

2. W razie przekazania towaru celnego na przechowanie innej osobie, pobiera się opłatę w wysokości poniesionych kosztów przechowania.

3. Za przechowanie wartości dewizowych pobiera się opłatę w wysokości 5% równowartości za pierwszy miesiąc, a za każdy następny miesiąc w wysokości 2% według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu ich przyjęcia do depozytu; w razie przekazania wartości dewizowych do banku dewizowego, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Za przechowanie towarów, o których mowa w art. 71 ust. 2, pobiera się opłatę w wysokości określonej w ust. 1.

5. Miesiąc rozpoczęty liczy się za cały.

Rozdział  4

Opłaty za czynności organów celnych

§ 19. 2  Ustala się następujące stawki opłaty manipulacyjnej:

1) 20 zł za:

a) przeprowadzenie rewizji celnej towarów lub środków przewozowych, w których przewożony jest towar celny,

b) badanie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku o wszczęcie postępowania celnego,

2) 38 zł za:

a) wydanie na wniosek strony postanowienia o przekazaniu sprawy do rozpatrzenia przez dyrektora innego urzędu celnego,

b) sporządzenie protokołu, o którym mowa w § 2 ust. 2.

3) 70 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy funkcjonariusza celnego przeprowadzającego czynności z zakresu kontroli celnej dokonywanej na wniosek strony poza miejscem odpraw celnych lub czasem pracy urzędu celnego, w tym za czas niezbędny na dojazdy, opóźnienia i przerwy w ich wykonywaniu, spowodowane przez stronę nawet bez jej winy,

4) 115 zł za badanie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku o przyznanie statusu upoważnionego eksportera, w zakresie dokumentowania pochodzenia towarów,

5) 115 zł za badanie dokumentów niezbędnych do wydania świadectwa pochodzenia wywożonego towaru według wzoru oznaczonego EUR. 1 Lt z ważnością nie przekraczającą jednego roku od daty wystawienia (świadectwo długoterminowe),

6) 38 zł za badanie dokumentów niezbędnych do wydania świadectwa pochodzenia wywożonego towaru według wzoru oznaczonego EUR. 1 (świadectwo EUR. 1, wystawiane w normalnej procedurze, wystawiane retrospektywnie, duplikat, świadectwo wystawiane w procedurze uproszczonej z pieczęcią urzędu celnego oraz świadectwo wystawiane zastępczo),

7) 48 zł za badanie dokumentów przechowywanych przez eksportera i niezbędnych do weryfikacji formularza EUR. 2 lub faktury zawierającej deklarację o pochodzeniu bądź świadectwa według wzoru EUR. 1 wystawionego w procedurze uproszczonej przez upoważnionego eksportera.

§ 20. (utracił moc).

§ 20a. 3  Ustala się następujące stawki opłaty manipulacyjnej dodatkowej:

1) opłaty, o której mowa w art. 18:

a) w przypadku czasowego przywozu - 600 zł,

b) w przypadku czasowego wywozu - 120 zł,

2) opłaty, o której mowa w art. 68 ust. 3:

a) w przypadku czasowego przywozu - 120 zł,

b) w przypadku czasowego wywozu - 60 zł,

3) opłaty za niewykonanie w terminie obowiązków, o których mowa w art. 42 oraz w art. 52 ust. 2 i 3 - 480 zł;

jeżeli jednak naruszenie terminu nie przekracza 7 dni - 60 zł,

4) opłaty za naruszenie zastrzeżenia nieodstępowania, o którym mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1 pkt 12 i art. 122 ust. 1- 600 zł.

§ 21. 4  Ustala się następujące stawki opłaty za sprawowanie dozoru celnego:

1) za dokonywanie oględzin miejsc odpraw celnych towarów celnych, opakowań, zamknięć celnych lub dokumentów - 11 zł,

2) za przeprowadzanie rewizji celnej towarów celnych lub środków przewozowych - 16 zł,

3) za strzeżenie towarów celnych lub miejsc odpraw celnych albo pomieszczeń, placów i środków przewozowych nie będących miejscami odpraw celnych oraz konwojowanie towarów celnych lub środków przewozowych - 24 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy funkcjonariusza celnego,

4) za nałożenie zamknięć celnych na towary celne, pomieszczenia lub środki przewozowe - 3 zł od jednego zamknięcia celnego.

§ 22. Przepisów § 19-21 nie stosuje się do towarów określonych w art. 12 oraz - na zasadzie wzajemności - do towarów przywożonych z zagranicy, wywożonych za granicę oraz przewożonych przez polski obszar celny na podstawie właściwych dokumentów gwarancyjnych, ustalonych w umowach międzynarodowych.

§ 23. Środki finansowe określone w art. 70ust. 4 pozostają w dyspozycji Prezesa Głównego Urzędu Ceł z przeznaczeniem na doskonalenie zawodowe funkcjonariuszy celnych, wyposażenie organów celnych w sprzęt lub na inne cele związane z funkcjonowaniem tych organów.

§ 23a. 5  Z dniem 16 sierpnia 1995 r. nie stosuje się stawek opłaty manipulacyjnej dodatkowej, określonych w § 20a rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz.U. z 1995 r. Nr 30, poz. 155 i Nr 90, poz. 451) w brzmieniu ustalonym w rozporządzeniu Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 23 czerwca 1994 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz.U. Nr 76, poz. 347), do sytuacji z okresu poprzedzającego wejście w życie rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 26 lipca 1995 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz.U. Nr 90, poz. 451).

Rozdział  5

Przepisy końcowe

§ 24. Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 1975 r. w sprawie zakresu, wypadków oraz trybu stosowania zwolnień od obowiązku posiadania pozwolenia na przywóz i wywóz oraz od należności celnych w odniesieniu do przedmiotów przeznaczonych dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych oraz ich personelu (Dz. U. Nr 23, poz. 126 i z 1989 r. Nr 27, poz. 146),

2) rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 4 grudnia 1984 r. w sprawie kontroli celnej i postępowania celnego (Dz. U. Nr 57, poz. 291 i z 1988 r. Nr 38, poz. 305).

§ 25. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

^*Rozporządzenie traci moc w części wydanej na podstawie art. 70 ust. 5 Prawa celnego z chwilą wydania nowego aktu wykonawczego na tej podstawie, nie później jednak niż w dniu 2 lipca 1997 r.

- zob. art. 77a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz.U.96.106.496).

¹ § 18 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1995 r. (Dz.U.95.90.451) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 sierpnia 1995 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 29 marca 1996 r. (Dz.U.96.40.174) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 1996 r.

² § 19:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1995 r. (Dz.U.95.90.451) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 sierpnia 1995 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 marca 1996 r. (Dz.U.96.40.174) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 1996 r.

³ § 20a zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1995 r. (Dz.U.95.90.451) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 sierpnia 1995 r.

⁴ § 21:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1995 r. (Dz.U.95.90.451) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 sierpnia 1995 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 29 marca 1996 r. (Dz.U.96.40.174) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 1996 r.

⁵ § 23a dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 3 stycznia 1996 r. (Dz.U.96.2.14) zmieniajacego nin. rozporządzenie z dniem 16 sierpnia 1995 r.