Rozdział 4 - Restrukturyzacja zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych - Dostosowanie górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególne uprawnienia i zadania gmin górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.162.1112

Akt utracił moc
Wersja od: 21 grudnia 2005 r.

Rozdział  4

Restrukturyzacja zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych

Środki finansowe na realizację restrukturyzacji zatrudnienia zapewnia przedsiębiorstwo górnicze, wykorzystując w tym celu środki własne, dotacje z budżetu państwa lub inne źródła finansowania.

1.
Przepisy niniejszego rozdziału, z wyjątkiem art. 20 ust. 4, stosuje się do pracowników zatrudnionych w:
1)
przedsiębiorstwach górniczych,
2)
przedsiębiorstwach robót górniczych, w których obowiązuje Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r., zwany dalej "Układem Zbiorowym Pracy", jeżeli przedsiębiorstwa te są:
a)
przedsiębiorstwami państwowymi,
b)
spółkami prawa handlowego, w których co najmniej 50% akcji lub udziałów należy do Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa górniczego,
c)
spółkami prawa handlowego, których akcje lub udziały zostały wniesione do Narodowych Funduszy Inwestycyjnych w trybie ustawy, o której mowa w art. 10, w tym Przedsiębiorstwo Budowy Szybów S.A. w Bytomiu,

postawionych w stan likwidacji lub upadłości albo w przypadku konieczności zmniejszenia zatrudnienia,

3)
przedsiębiorstwach robót górniczych będących spółkami prawa handlowego, w których co najmniej 50% akcji lub udziałów należy do spółki, w której 100% akcji lub udziałów posiada przedsiębiorstwo górnicze,
4)
przedsiębiorstwach robót górniczych, które w dniu wejścia w życie ustawy, korzystając z dotacji budżetowej dla górnictwa, realizują system osłon socjalnych na podstawie przepisów dotychczasowych, w zakresie określonym w tych przepisach.
2. 31
Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do pracowników zatrudnianych po dniu wejścia w życie ustawy w przedsiębiorstwach górniczych i w przedsiębiorstwach robót górniczych, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem tych pracowników, którzy w dniu wejścia w życie ustawy byli zatrudnieni w przedsiębiorstwach górniczych i w przedsiębiorstwach robót górniczych.
1.
W okresie restrukturyzacji zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych pracownikom nie posiadającym uprawnień emerytalnych przysługują następujące uprawnienia:
1)
osłonowe - urlop górniczy,
2)
aktywizujące na rynku pracy:
a)
zasiłek socjalny,
b)
jednorazowe bezpłatne szkolenie,
c)
jednorazowa odprawa pieniężna,
d)
jednorazowa odprawa pieniężna bezwarunkowa,
e)
pożyczka,
f)
bezpłatna pomoc doradcza.
2.
Poszczególne świadczenia z tytułu uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a)-d), mogą być przyznane pracownikowi tylko jeden raz, na jego wniosek za zgodą pracodawcy, jeżeli przed dniem złożenia wniosku nie korzystał z takich świadczeń, chyba że ustawa stanowi inaczej.
3.
Osoba korzystająca z uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a), traci przyznane jej uprawnienia, jeżeli w czasie korzystania z nich:
1)
podjęła pracę pod ziemią lub u pracodawcy uprawnionego do przyznawania uprawnień określonych w ust. 1,
2) 32
podjęła inne zatrudnienie lub działalność gospodarczą nie powiadamiając o tym, w terminie jednego miesiąca, przedsiębiorstwa górniczego zobowiązanego do wypłacania świadczeń związanych z tymi uprawnieniami,
3)
nabyła uprawnienia emerytalne.
4.
Zatrudnionemu pod ziemią pracownikowi całkowicie likwidowanej kopalni, któremu do uzyskania urlopu górniczego brakuje nie więcej niż dwa lata, przedsiębiorstwo górnicze zapewnia zatrudnienie w czynnej kopalni.
4a. 33
Pracownicy zatrudnieni pod ziemią lub w zakładach przeróbki mechanicznej węgla kamiennego w kopalniach całkowicie lub częściowo likwidowanych, którzy nie skorzystają z uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a)-e), otrzymają propozycje pracy na czas nieokreślony w kopalniach czynnych.
5.
Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, nie ograniczają uprawnień określonych ustawą z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110).
1.
Urlop górniczy, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1, przysługuje pracownikowi zatrudnionemu pod ziemią u pracodawcy objętego Układem Zbiorowym Pracy, któremu ze względu na wiek, łączny staż pracy lub staż pracy pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy brakuje nie więcej niż pięć lat do nabycia prawa do emerytury przed dniem 1 stycznia 2007 r. - w wymiarze do lat pięciu.
2.
Urlop górniczy przysługuje pracownikowi w pełnym wymiarze pięciu lat pod warunkiem, że skorzystanie z niego pozwoli mu nabyć prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2007 r.
3.
Urlop górniczy może być udzielony przez pracodawcę po ustaleniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresów uprawniających pracownika do emerytury oraz okresu urlopu górniczego niezbędnego do nabycia uprawnień emerytalnych.
4.
Urlop górniczy traktuje się na równi z okresami pracy górniczej uprawniającymi do nabycia uprawnień emerytalnych, z zastrzeżeniem ust. 2.
5.
Korzystanie z urlopu górniczego jest dobrowolne. Urlop górniczy może być przyznany pod warunkiem złożenia przez pracownika pisemnego oświadczenia, iż wyraża zgodę na rozwiązanie stosunku pracy z dniem zakończenia urlopu górniczego.
6.
Pracownik korzystający z urlopu górniczego nie może korzystać z innych uprawnień osłonowych i aktywizujących określonych w ustawie.

 

1.
W okresie korzystania z urlopu górniczego, przyznanego pracownikowi przed dniem 1 stycznia 2003 r., pracownik ten otrzymuje świadczenie socjalne w wysokości 75% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Do podstawy obliczania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych zgodnie z Kodeksem pracy.
3.
Korzystający z urlopu górniczego, niezależnie od świadczenia socjalnego, otrzymuje:
1)
deputat węglowy,
2)
nagrodę z okazji "Dnia Górnika" i dodatkową nagrodę roczną, wynikającą z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta górnika (Dz. U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13),
3)
nagrodę jubileuszową

oraz ma prawo do korzystania z uznaniowych świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Świadczenia, o których mowa w pkt 1 i 2, przysługują pod warunkiem, że uprawnienie do takich świadczeń przysługiwało pracownikowi przed uzyskaniem urlopu górniczego.

4.
Wysokość odpisu podstawowego na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.), wynosi na jednego pracownika przebywającego na urlopie górniczym 37,5% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w art. 5 ust. 2 tej ustawy.
5.
Świadczenie socjalne, o którym mowa w ust. 1, jest waloryzowane kwartalnie według wskaźnika, o którym mowa w ust. 6, z tym że kwota tego świadczenia nie może być niższa od kwoty wypłacanej w miesiącu poprzedzającym waloryzację.
6.
Wskaźnik wzrostu przeciętnych wynagrodzeń na kolejny kwartał, począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r., ustala się jako stosunek, obciążającego koszty, przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników wszystkich kopalń węgla kamiennego zatrudnionych pod ziemią, z ostatniego kwartału przed kwartałem, na który wskaźnik jest ustalony, do analogicznego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał przedostatni. Do tego wynagrodzenia nie wlicza się nagród rocznych, odpraw pieniężnych przyznawanych w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, nagród jubileuszowych i innych wypłat o charakterze jednorazowym.
7.
Waloryzacja świadczenia socjalnego dla pracownika, któremu przyznano urlop górniczy w danym kwartale, rozpoczyna się od następnego kwartału.
8.
Wskaźnik wzrostu przeciętnych wynagrodzeń, o którym mowa w ust. 6, ustala minister właściwy do spraw gospodarki i ogłasza, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
9.
Osobie otrzymującej świadczenie socjalne, która podejmie zatrudnienie poza górnictwem, przysługuje miesięcznie 50% przyznanego świadczenia socjalnego wypłacanego nie dłużej niż do końca okresu, na który świadczenie przyznano, pod warunkiem że ten fakt zgłosi przedsiębiorstwu górniczemu zobowiązanemu do wypłacania świadczenia socjalnego w terminie miesiąca od dnia podjęcia pracy.

 

1.
Wysokość zasiłku socjalnego, przyznanego na okres dwóch lat przed dniem 1 stycznia 2003 r., wynosi 65% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, z uwzględnieniem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych - zgodnie z Kodeksem pracy.
2.
Osobie otrzymującej zasiłek socjalny, która podejmie zatrudnienie na czas nieokreślony poza górnictwem lub rozpocznie działalność gospodarczą udokumentowaną powstaniem obowiązku podatkowego, przysługuje miesięcznie 50% przyznanego zasiłku socjalnego, wypłacanego nie dłużej niż do końca okresu, na który zasiłek przyznano, pod warunkiem że zgłosi ten fakt przedsiębiorstwu górniczemu zobowiązanemu do wypłacania tego zasiłku, w terminie miesiąca od dnia podjęcia pracy lub rozpoczęcia działalności gospodarczej.
3.
Przepisy art. 22 ust. 5-8 stosuje się odpowiednio.
1.
Pracownik kopalni, z którym pracodawca rozwiązał umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, korzystający z zasiłku socjalnego uprawniony jest do odbycia jednorazowego bezpłatnego szkolenia, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. b), w celu zmiany kwalifikacji umożliwiających podjęcie nowego zatrudnienia poza górnictwem lub nabycia kwalifikacji potrzebnych do podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.
2. 36
Uprawnienie do sfinansowania kosztów jednorazowego bezpłatnego szkolenia w 1998 r. przysługuje także pracownikowi zatrudnionemu w kopalni pod ziemią, a od dnia 1 stycznia 1999 r. - każdemu pracownikowi kopalni oraz osobie przebywającej na zasiłku socjalnym lub korzystającej z jednorazowej odprawy bezwarunkowej, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. d).
3.
Jeżeli były pracownik, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, zarejestrowany we właściwym urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy, skierowany zostanie przez ten urząd, na wniosek biura pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o., na szkolenie, a rejonowy urząd pracy sfinansuje tylko w części koszty tego szkolenia, to pozostałą część kosztów finansuje pracodawca, o którym mowa w ust. 1, lub wnioskujące biuro pomocy zawodowej - ze środków budżetowych albo innych źródeł finansowania.
4.
Jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, nie otrzyma propozycji szkolenia, o którym mowa w ust. 1, a odbędzie szkolenie zaproponowane przez biuro pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o., koszt tego szkolenia finansuje pracodawca, o którym mowa w ust. 1, lub wnioskujące biuro pomocy zawodowej - ze środków budżetowych albo innych źródeł finansowania.
1.
Jednorazowa odprawa pieniężna, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. c), udzielana w celu zintensyfikowania aktywności zawodowej, przysługuje osobie przebywającej na zasiłku socjalnym, jeżeli w okresie do 24 miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę podejmie zatrudnienie poza górnictwem.
2.
Odprawa przysługuje z dniem podjęcia zatrudnienia poza górnictwem lub działalności gospodarczej udokumentowanej powstaniem obowiązku podatkowego.
3.
Odprawa, o której mowa w ust. 1, przysługuje:
1)
do dnia 31 grudnia 1998 r. - w wysokości 14,4-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy,
2)
od dnia 1 stycznia 1999 r. w wysokości:
a)
14,4-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r.,
b)
12-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r.,
c)
9,6-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.,
d)
7,2-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.
1.
Jednorazowa odprawa pieniężna bezwarunkowa, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. d), przysługuje zwalnianemu po dniu 1 stycznia 1998 r. pracownikowi zatrudnionemu pod ziemią, nieuprawnionemu do urlopu górniczego, a od dnia 1 stycznia 1999 r. także zatrudnionemu w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, z którym została rozwiązana umowa o pracę na jego wniosek i który zrezygnował ze świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. a) i c), oraz z zatrudnienia, o którym mowa w art. 20 ust. 4.
2.
Odprawa, o której mowa w ust. 1, przysługuje:
1)
do dnia 31 grudnia 1998 r. - w wysokości 24-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy,
2)
od dnia 1 stycznia 1999 r. w wysokości:
a)
24-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - do dnia 31 grudnia 1999 r.,
b)
21,6-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r.,
c)
16,8-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.,
d)
12-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.
3. 37
Jednorazowa odprawa pieniężna bezwarunkowa, w wysokości 3,6-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy, przysługuje także pozostałym pracownikom zatrudnionym na powierzchni kopalni.
4. 38
Przez pozostałych pracowników zatrudnionych na powierzchni kopalni należy rozumieć takich pracowników, którzy w dniu wejścia w życie ustawy byli zatrudnieni w kopalni na czas nieokreślony i posiadają co najmniej 5-letni staż pracy w przedsiębiorstwach, o których mowa w art. 2 pkt 8.
1.
Pracownik przedsiębiorstwa górniczego, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ma prawo do ubiegania się o pożyczkę, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. e), na preferencyjnych warunkach w celu podjęcia działalności gospodarczej na własny rachunek.
2.
Przepis ust. 1 do dnia 31 grudnia 1998 r. ma zastosowanie do pracowników zatrudnionych pod ziemią, a od dnia 1 stycznia 1999 r. - do wszystkich pracowników kopalń.

Pracodawca spoza górnictwa, który zobowiąże się do zatrudnienia na czas nieokreślony byłego pracownika przedsiębiorstwa górniczego, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, na co najmniej 24 miesiące na specjalnie w tym celu utworzonym stanowisku pracy, może ubiegać się o kredyt bankowy na preferencyjnych warunkach, z przeznaczeniem na pokrycie związanych z tym kosztów.

 

1.
Pożyczki, o których mowa w art. 27 ust. 1, są udzielane przez lokalne lub regionalne instytucje finansowe zasilane z budżetu państwa lub z innych źródeł finansowych.
2.
Kredytu, o którym mowa w art. 28, udziela bank, o którym mowa w art. 39 ust. 4, na zasadach określonych w umowie zawartej między bankiem a ministrem właściwym do spraw gospodarki.
3.
Kredyt na cele, o których mowa w art. 28, jest objęty dopłatą ze środków budżetowych określonych w ustawie budżetowej.
4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania kredytów dla pracodawców spoza górnictwa, którzy zobowiążą się do zatrudnienia na czas nieokreślony byłych pracowników przedsiębiorstw górniczych na specjalnie w tym celu utworzonych stanowiskach pracy.
5.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności:
1)
przedmiot i okres stosowania dopłaty, o której mowa w ust. 3,
2)
tryb rozliczeń z tytułu dopłat do kredytu, o którym mowa w art. 28,
3)
szczegółowe zasady zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2.
1.
Pracodawcy spoza górnictwa, który zatrudni na czas nieokreślony byłego pracownika przedsiębiorstwa górniczego, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, i będzie go zatrudniał co najmniej przez 24 miesiące, przysługuje w tym okresie prawo do zwrotu kwoty odpowiadającej wysokości zapłaconej składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części przypadającej na tego pracownika - jednak w kwocie miesięcznej nie wyższej niż średniomiesięczna składka przypadająca od kwoty wynagrodzeń w kwartale poprzedzającym kwartał, za który przysługuje refundacja.
2. 41
Wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia dla określenia średniomiesięcznej składki, o której mowa w ust. 1, ustala minister właściwy do spraw gospodarki i ogłasza, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
3.
Zwrot kwoty odpowiadającej wysokości zapłaconej składki dokonywany jest przez przedsiębiorstwo górnicze, w którym pracownik był poprzednio zatrudniony - ze środków budżetu państwa.
4.
W przypadku niespełnienia przez pracodawcę warunku dotyczącego okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, z przyczyn niezawinionych przez pracownika, pracodawca ten jest zobowiązany zwrócić przedsiębiorstwu górniczemu otrzymane kwoty, o których mowa w ust. 1.

W przypadku likwidacji przedsiębiorstwa górniczego albo przedsiębiorstwa robót górniczych obowiązek wypłacania świadczeń, o których mowa w art. 22 i art. 23, oraz rent wyrównawczych przejmuje jednostka organizacyjna wskazana przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, w terminie miesiąca od dnia zakończenia likwidacji. Wydając rozporządzenie minister właściwy do spraw gospodarki bierze pod uwagę możliwość sprawnej realizacji obowiązku nałożonego na tę jednostkę.

Pracodawca, w przypadku nieskorzystania przez pracownika kopalni objętej całkowitą likwidacją z uprawnień osłonowych i aktywizujących, o których mowa w art. 20 ust. 1, oraz z propozycji zatrudnienia, o którym mowa w art. 20 ust. 4, rozwiązuje umowę o pracę z pracownikiem na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110).

1.
Przedsiębiorstwa górnicze, przedsiębiorstwa robót górniczych i spółki prawa handlowego, o których mowa w art. 19 ust. 1, obowiązane są do niezatrudniania nowych pracowników, z wyjątkiem:
a)
pracowników zwalnianych z likwidowanych kopalń, którzy nie skorzystali ze świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1,
b)
absolwentów szkół specjalistycznych, w stosunku do których zostały wcześniej podjęte zobowiązania o zatrudnieniu.
2. 43
W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się możliwość zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych i przedsiębiorstwach robót górniczych:
1)
pracowników o specjalistycznych kwalifikacjach, innych niż określeni w ust. 1,
2)
byłych pracowników, którzy pobierali rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, któremu ulegli w czasie zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych i przedsiębiorstwach robót górniczych, i którzy utracili prawo do pobierania renty, jeżeli ich stan zdrowia pozwala na wykonywanie pracy na stanowisku zajmowanym przed wypadkiem oraz będą mogli nabyć prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Monitoring zmian stanu zatrudnienia w górnictwie węgla kamiennego w tym wykorzystania wszystkich form osłonowych i aktywizujących wprowadzonych ustawą oraz rejestr pracowników, którzy skorzystali z uprawnień osłonowych i aktywizujących, prowadzi podmiot, o którym mowa w art. 8 ust. 11.

Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1)
szczegółowe zasady i tryb przyznawania oraz sposób wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie świadczeń, o których mowa w art. 22 i art. 23,
2)
warunki, zasady i tryb przyznawania, obliczania i wypłacania świadczeń, o których mowa w art. 22 i art. 23,
3)
szczegółowe warunki powodujące cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej,

biorąc pod uwagę rodzaje świadczeń, na finansowanie których będzie przyznana dotacja.

30 Art. 18 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.238.2020) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.
31 Art. 19 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
32 Art. 20 ust. 3 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
33 Art. 20 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
34 Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.238.2020) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.
35 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.238.2020) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.
36 Art. 24 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
37 Art. 26 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. a) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
38 Art. 26 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
39 Art. 28 zmieniony przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
40 Art. 29 zmieniony przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
41 Art. 30 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
42 Art. 31:

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.238.2020) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.

43 Art. 33 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.5.41) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 lutego 2001 r.
44 Art. 34 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.238.2020) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.
45 Art. 35 zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.238.2020) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.