Art. 4. - Dopuszczenie przedsiębiorstw ekspedycyjnych do pośrednictwa w załatwianiu formalności celnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.103.686

Akt utracił moc

Wersja od: 10 maja 1924 r.

Art.  4. ¹

Petenci w ciągu 14 dni od daty przychylnego zawiadomienia (art. 3) powinni złożyć do depozytu Ministerstwa Skarbu w Centralnej Kasie Państwowej lub w miejscowych kasach skarbowych niżej wskazaną kaucją na zabezpieczenie roszczeń Skarbu, które mogą wyniknąć w związku z czynnościami przedsiębiorstwa. Kaucje te złożyć należy w gotówce lub w państwowych papierach procentowych. Wysokość kaucji wynosi:

a) 2 dla przedsiębiorstw, prowadzących czynności przy jednym tylko urzędzie celnym-jeden miljon marek polskich,

b) 3 dla przedsiębiorstw, które prowadzą czynności, prócz głównej siedziby, również w oddziałach przy kilku urzędach celnych - dwieście pięćdziesiąt tysięcy marek polskich za każdy dodatkowy oddział.

Kaucja ta pozostaje w depozycie Ministerstwa Skarbu przez cały czas trwania pozwolenia. Oprócz złożenia kaucji, petenci powinni podpisać zobowiązanie o poddaniu się przepisom niniejszego rozporządzenia i ścisłem jego przestrzeganiu.

Przedsiębiorstwom z nieznacznym obrotem towarowym zatrudnionym tylko przy jednym urzędzie celnym w wyjątkowych wypadkach wysokość kaucji można obniżyć nie niżej jednak jak do 250.000 mk.

Zamiast pieniężnych kaucji Ministerstwo Skarbu może od towarzystw akcyjnych przyjmować zobowiązania hipoteczne lub bankowe.

¹ Z dniem 31 października 1922 r. wysokość kaucji ustalonej w niniejszym artykule w wersie trzecim , powiększa się do dwóch i pół miljona marek polskich, zgodnie z § 3 rozporządzenia z dnia 16 października 1922 r. w przedmiocie częściowej zmiany rozporządzenia o dopuszczaniu przedsiębiorstw ekspedycyjnych do pośrednictwa w załatwianiu formalności celnych (Dz.U.22.92.862).

Z dniem 10 maja 1924 r. wysokość kaucji ustalonej w niniejszym artykule w wersie trzecim określa się na jeden tysiąc sio dwadzieścia pięć złotych, zgodnie z § 3 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1924 r. w przedmiocie częściowej zmiany rozporządzenia o dopuszczaniu przedsiębiorstw ekspedycyjnych do pośrednictwa w załatwianiu formalności celnych (Dz.U.24.39.417).

² Z dniem 31 października 1922 r. wysokość kaucji powiększa się do dziesięciu miljonów marek polskich, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 16 października 1922 r. w przedmiocie częściowej zmiany rozporządzenia o dopuszczaniu przedsiębiorstw ekspedycyjnych do pośrednictwa w załatwianiu formalności celnych (Dz.U.22.92.862).

Z dniem 10 maja 1924 r. wysokość kaucji określa się na cztery tysiące pięćset złotych, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1924 r. w przedmiocie częściowej zmiany rozporządzenia o dopuszczaniu przedsiębiorstw ekspedycyjnych do pośrednictwa w załatwianiu formalności celnych (Dz.U.24.39.417).

³ Z dniem 31 października 1922 r. wysokość kaucji powiększa się do dwóch i pół miljona marek polskich, zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 16 października 1922 r. w przedmiocie częściowej zmiany rozporządzenia o dopuszczaniu przedsiębiorstw ekspedycyjnych do pośrednictwa w załatwianiu formalności celnych (Dz.U.22.92.862).

Z dniem 10 maja 1924 r. wysokość kaucji określa się na jeden tysiąc sto dwadzieścia piąć złotych, zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1924 r. w przedmiocie częściowej zmiany rozporządzenia o dopuszczaniu przedsiębiorstw ekspedycyjnych do pośrednictwa w załatwianiu formalności celnych (Dz.U.24.39.417).