Dopuszczalność pomocy publicznej udzielanej na szkolenia na potrzeby określonych przedsiębiorców.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.201.1694

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 12 listopada 2002 r.

w sprawie dopuszczalności pomocy publicznej udzielanej na szkolenia na potrzeby określonych przedsiębiorców.

Na podstawie art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 141, poz. 1177) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe warunki udzielania pomocy publicznej przeznaczonej na szkolenia na potrzeby określonych przedsiębiorców, bezpośrednio związane z rozwojem ich przedsiębiorstw, zwanej dalej "pomocą na szkolenia";

2) koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą na szkolenia;

3) stopień podwyższenia maksymalnej intensywności pomocy na szkolenia dla małych i średnich przedsiębiorców w zależności od obszaru, na którym przedsiębiorca prowadzi działalność.

§  2.

1. Warunkiem udzielania pomocy na szkolenia jest przedstawienie przez przedsiębiorcę dokumentacji kosztów określonych w § 3.

2. Jeżeli szkolenie zawiera zarówno elementy szkolenia specjalistycznego, jak i szkolenia ogólnego, które nie mogą zostać wyodrębnione w celu ustalenia intensywności pomocy na szkolenia, przyjmuje się maksymalną intensywność tej pomocy w wysokości określonej w art. 20 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, dla szkoleń specjalistycznych, z uwzględnieniem przepisu § 4.

§  3.

1. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na szkolenia zalicza się:

1) wynagrodzenie osób prowadzących szkolenie;

2) koszty podróży osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia;

3) koszty zakwaterowania osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia;

4) amortyzację maszyn i urządzeń, w zakresie, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby szkolenia;

5) koszty usług doradczych, związanych z danym szkoleniem;

6) pozostałe wydatki bieżące, w szczególności wydatki na materiały związane z danym szkoleniem.

2. Za koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą na szkolenia uznaje się również koszty zatrudnienia pracownika, jakie ponosi pracodawca w okresie, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu, do wysokości sumy kosztów określonych w ust. 1.

§ 4. Jeżeli pomoc na szkolenia jest udzielana małym lub średnim przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na obszarach, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy wymienionej w § 2 ust. 2, jej intensywność zwiększa się o:

1) 20 punktów procentowych na szkolenia specjalistyczne oraz o 30 punktów procentowych na szkolenia ogólne;

2) 30 punktów procentowych na szkolenia specjalistyczne oraz o 40 punktów procentowych na szkolenia ogólne, jeżeli szkolenia te prowadzone są dla osób:

a) które nie ukończyły 25 roku życia i nie były wcześniej zatrudnione na podstawie umowy o pracę,

b) niepełnosprawnych w stopniu umożliwiającym im podjęcie pracy,

c) które podjęły pracę po przerwie w wykonywaniu pracy trwającej nieprzerwanie co najmniej 3 lata - w terminie 6 miesięcy od dnia zatrudnienia takiej osoby,

d) które ukończyły 45 rok życia i posiadają wykształcenie nie wyższe niż średnie,

e) które pozostają bez pracy co najmniej przez 12 kolejnych miesięcy - w terminie 6 miesięcy od dnia zatrudnienia takiej osoby.

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.