Dodatkowe dni wolne od pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.29.203

Akt utracił moc
Wersja od: 24 lipca 1972 r.

DEKRET
z dnia 20 lipca 1972 r.
o dodatkowych dniach wolnych od pracy.

Realizując uchwalony przez VI Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej program społeczno-polityczny, Rada Państwa na wniosek Rady Ministrów zgłoszony w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych stanowi, co następuje:
1.
Upoważnia się Radę Ministrów do wprowadzenia w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych dwóch dodatkowych dni wolnych od pracy w 1972 r., wyrównywanych przez odpowiednią zmianę wymiaru czasu pracy w dniach poprzedzających dodatkowe dni wolne od pracy.
2.
Dodatkowe dni wolne (ust. 1) nie przysługują:
1)
pracownikom, których czas pracy jest skrócony w drodze udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy,
2)
pracownikom korzystającym z urlopów wypoczynkowych dłuższych niż 26 dni roboczych, z wyłączeniem urlopów dodatkowych udzielanych z tytułu warunków pracy szczególnie uciążliwych i szkodliwych dla zdrowia,
3)
pracownikom sezonowym.

Udzielanie dodatkowych dni wolnych od pracy w poszczególnych zakładach pracy lub wchodzących w ich skład jednostkach organizacyjnych należy uzależniać od osiągania przez nie należytych wyników pracy, a w szczególności od wykonywania planów produkcyjnych lub usługowych, nieprzekraczania planowanego funduszu płac oraz osiągania planowanych relacji ekonomicznych.

1.
Zmieniony wymiar czasu pracy (art. 1 ust. 1) w dniach, w których następuje wyrównanie czasu nie przepracowanego z tytułu udzielanych dodatkowych dni wolnych, nie może przekraczać 9 godzin na dobę, a w sobotę 8 godzin.
2.
Czas pracy w granicach norm określonych w ust. 1 jest normalnym czasem pracy, za który nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych.
1.
Dodatkowe dni wolne od pracy przysługują wyłącznie w terminach z góry ustalonych. Pracownikom, którzy z powodu urlopu, choroby lub innych przyczyn dni tych nie mogli wykorzystać w wyznaczonych terminach, nie przysługują w zamian inne dni wolne od pracy ani żadne roszczenia z tego tytułu.
2.
Jeżeli na polecenie zakładu pracy pracownik wykonywał pracę w dniu wyznaczonym dla niego jako dzień wolny od pracy, a przepracował dni, w których następuje wyrównanie czasu nie przepracowanego (art. 3), powinien otrzymać dzień wolny od pracy w innym terminie. Nie dotyczy to kierowników zakładów pracy, ich zastępców oraz głównych księgowych.
3.
Dodatkowy dzień wolny od pracy nie przysługuje pracownikowi, który przed tym dniem opuścił pracę bez usprawiedliwienia bądź który nie został dopuszczony do pracy z powodu stanu nietrzeźwości.

Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych określa zasady udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy.

Upoważnia się Radę Ministrów do udzielania w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych dodatkowych dni wolnych od pracy w latach następnych, na warunkach określonych dekretem.

W zakresie unormowanym dekretem ulegają zmianie układy zbiorowe pracy.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.