Dodatki służbowe dla niższych funkcjonariuszów państwowych z tytułu zatrudnienia w niedziele i święta.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.97.885

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 lutego 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 12 października 1934 r.
o dodatkach służbowych dla niższych funkcjonarjuszów państwowych z tytułu zatrudnienia w niedziele i święta.

Na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 663) zarządza się co następuje:
W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1933 r. o zasadach zaszeregowania funkcjonarjuszów państwowych do grup uposażenia i automatycznego przechodzenia nauczycieli do wyższych grup uposażenia, o dodatkach lokalnych, funkcyjnych i służbowych oraz o umundurowaniu niższych funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 102, poz. 781) wprowadza się zmiany następujące:
1)
w § 40 po punkcie 8 wstawia się jako nowy punkt 9 postanowienie następujące:

"9. Niższym funkcjonariuszom państwowym, z wyjątkiem zatrudnionych w urzędach zagranicznych oraz z wyjątkiem zatrudnionych w państwowych zakładach chowu koni przy obsłudze koni, za pełnienie służby w niedzielę lub święto przez czas przepisany normalnie w dniu powszednim przyznaje się dodatek służbowy w wysokości 1/30 miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkiem lokalnym i zasiłkiem wyrównawczym, jeżeli w tygodniu następnym po niedzieli lub święcie nie można było udzielić zwolnienia od służby na jeden dzień powszedni. Niższym funkcjonarjuszom państwowym, zatrudnionym w państwowych zakładach chowu koni przy obsłudze koni, przyznaje się zamiast powyższego dodatku stały dodatek służbowy w wysokości 8 zł miesięcznic, lub równowartość w naturze, którą określi Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.";

2)
dotychczasowy punkt 9 w § 40 oznacza się jako punkt 10;
3)
w § 41 w punkcie 1) dodaje się na końcu zdanie następujące:

"niżsi funkcjonariusze państwowi mogą oprócz jednego dodatku służbowego otrzymać również dodatek za pełnienie służby w niedzielę i święto.".

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Skarbu oraz właściwym ministrom.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 lutego 1934 r.