Dodatki o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.14.137

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 7 lutego 2002 r.
w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Na podstawie art. 100 ust. 3 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 2, poz. 5 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 877, Nr 106, poz. 1149, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1800) zarządza się, co następuje:
1. 
Rozporządzenie określa tryb i warunki przyznawania funkcjonariuszowi Służby Więziennej, zwanemu dalej "funkcjonariuszem", dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego:
1)
dodatku za wysługę lat,
2)
dodatku za stopień,
3)
dodatku służbowego

- zwanych dalej "dodatkami".

2. 
Dodatki ustala się w stawkach miesięcznych.
3. 
Kwoty dodatków zaokrągla się do pełnego złotego w górę.
1. 
Przy ustalaniu dodatku za wysługę lat nie uwzględnia się okresów służby albo zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej, za które nie przysługiwało uposażenie zasadnicze albo wynagrodzenie, z wyjątkiem okresu korzystania z urlopu udzielonego w celu sprawowania opieki nad małoletnim dzieckiem, przewidzianego w Kodeksie pracy.
2. 
Zaliczenie okresów służby lub zatrudnienia do okresu służby w Służbie Więziennej, od którego zależy wysokość dodatku za wysługę lat, dokonuje się w drodze decyzji administracyjnej, na dzień przyjęcia do służby funkcjonariusza, na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych funkcjonariusza, a w szczególności:
1)
decyzji personalnej o przyjęciu do Służby Więziennej,
2)
decyzji o udzieleniu urlopu bezpłatnego,
3)
świadectwa służby,
4)
świadectwa pracy,
5)
wyciągu z książeczki wojskowej.
1. 
Funkcjonariusz otrzymuje dodatek za stopień w następującej wysokości, ustalonej w relacji procentowej do najniższego uposażenia:
-
generał 160%
-
pułkownik 140%
-
podpułkownik 125%
-
major 115%
-
kapitan 100%
-
porucznik 95%
-
podporucznik 90%
-
starszy chorąży 82%
-
chorąży 78%
-
młodszy chorąży 75%
-
starszy sierżant sztabowy 64%
-
sierżant sztabowy 59%
-
starszy sierżant 55%
-
sierżant 51%
-
plutonowy 49%
-
starszy kapral 47%
-
kapral 45%
-
starszy szeregowy 32%
-
szeregowy 30%.
2. 
Przez "najniższe uposażenie" rozumie się miesięczne uposażenie zasadnicze funkcjonariusza ustalone według stawki przewidzianej dla najniższej grupy zaszeregowania, odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nieobjętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym.
1. 
Funkcjonariuszowi przysługuje dodatek służbowy w wysokości do 50% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień.
2. 
Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, jest uzależniona od wyników uzyskiwanych w służbie, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz charakteru i zakresu wykonywanych zadań służbowych, a w szczególności powierzenia nowych lub dodatkowych zadań albo obowiązków służbowych.
3. 
Dodatek służbowy obniża się w razie:
1)
stwierdzenia w opinii służbowej faktu niewywiązywania się przez funkcjonariusza z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym,
2)
prawomocnego ukarania funkcjonariusza karą dyscyplinarną.
4. 
Dodatek służbowy może być obniżony także w razie zmiany albo ustania przesłanek, o których mowa w ust. 2.
1. 
Funkcjonariusz, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia otrzymywał dodatek więzienny, otrzymuje dodatek służbowy w wysokości podwyższonej o kwotę dotychczas otrzymywanego dodatku więziennego.
2. 
Kwota dodatku więziennego, o którą podwyższa się funkcjonariuszowi dodatek służbowy, stanowi 1/12 łącznej kwoty otrzymanego przez funkcjonariusza w 2001 r. dodatku więziennego. Kwotę dodatku zaokrągla się do pełnego złotego w górę.
Przepisy rozporządzenia stosuje się do dodatków przyznawanych od dnia 1 stycznia 2002 r.
1. 
Traci moc zarządzenie Nr 36/96/CZSW Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 sierpnia 1996 r. w sprawie zasad i trybu zaliczania okresów służby i pracy podlegających uwzględnieniu przy ustalaniu dodatku za wysługę lat funkcjonariuszy Służby Więziennej.
2. 
Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 marca 1999 r. w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 27, poz. 253 i z 2001 r. Nr 23, poz. 278).
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.