Dodatki drożyźniane do rent ubezpieczenia od wypadków dla osób, pobierających renty i dodatki do rent z Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.121.981

Akt utracił moc

Wersja od: 1 listopada 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 22 listopada 1923 r.

w przedmiocie dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczenia od wypadków dla osób, pobierających renty i dodatki do rent z Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie.

Na mocy postanowień art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1921 r. w przedmiocie zmian niektórych postanowień ustaw austrjackich o ubezpieczeniu robotników od wypadków, obowiązujących na terytorjum b. zaboru austrjackiego, oraz o rozciągnięciu obowiązujących tam ustaw o ubezpieczeniu od nieszczęśliwych wypadków na terytorjum, przyłączone do Polski, a należące poprzednio do Królestwa Węgierskiego (Dz. U. R. P. № 65, poz. 413) zarządza się co następuje:

§ 1. Osobom, pobierającym renty z Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie z powodu wypadków, określonych w art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1921 r. w przedmiocie zmian niektórych postanowień ustaw austrjackich o ubezpieczeniu robotników od wypadków, obowiązujących na terytorjum b. zaboru austrjackiego, oraz o rozciągnięciu obowiązujących tam ustaw o ubezpieczeniu od nieszczęśliwych wypadków na terytorjum, przyłączone do Polski, a należące poprzednio do Królestwa Węgierskiego (Dz. U. R. P. № 65, poz. 413), przyznaje się od 1 listopada 1923 r. dodatek drożyźniany do rent, równający się różnicy między rentą, pobieraną na podstawie ustaw, obowiązujących w chwili wypadku, a kwotą, jakąby osoba uprawniona pobierała tytułem renty po myśli § 6 względnie 7 ustawy z dn. 28 grudnia 1887 r. (austr. Dz. U. p. № 1 z r. 1888) w brzmieniu ustalonem ustawą z dnia 7 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 413), gdyby jako policzalny zarobek roczny przyjąć kwotę 15.000.000 mkp.

§ 2. Przy wymiarze odpraw wdowich, należących się po myśli ustępu 5 § 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1887 r. (austr. Dz. U. p. № 1 z r. 1888) w brzmieniu, ustalonem ustawą z dnia 7 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 413) przyjmuje się jako rentę miesięczną, stanowiącą podstawę obliczenia odprawy, kwotę, jakąby wdowa otrzymała tytułem renty wraz z dodatkiem drożyźnianym w miesiącu zawarcia nowego związku małżeńskiego.

§ 3. Zakład ubezpieczenia od wypadków obowiązany jest podwyższać względnie obniżać po każdym zakończonym kwartale kalendarzowym policzalny zarobek, określony w § 1 niniejszego rozporządzenia, o sumaryczny wskaźnik zmian kosztów utrzymania, obliczony na podstawie zsumowania procentem składanym wszystkich poszczególnych wskaźników, w przeciągu tegoż kwartału kalendarzowego ustalonych przez komisją dla badania zmian kosztów utrzymania w Warszawie.

Zarobek policzalny, określony w § 1 niniejszego rozporządzenia, winien być po raz pierwszy powiększony względnie zmniejszony z ważnością od dnia 1 lutego 1924 r. o wskaźnik sumaryczny, obliczony na podstawie wszystkich wskaźników poszczególnych ustalonych przez wyżej wymienioną komisję w ciągu IV kwartału 1923 r.

Dalsze podwyższenie! winny mieć miejsce z ważnością od 1 maja-1 sierpnia-1 listopada.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 listopada 1923 r.; z dniem tym tracą moc obowiązującą przepisy rozporządzenia z dnia 16 stycznia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 10, poz. 63) oraz rozporządzenie z dnia 16 czerwca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 63, poz. 487).