Dodatki do świadectw przemysłowych i kart rejestracyjnych na rzecz izb handlowych i przemysłowych (przemysłowo-handlowych, handlowych), izb rzemieślniczych, oraz powstałych na zasadzie austrjackiej ustawy przemysłowej związków stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych, spełniających funkcje izb handlowo-przemysłowych lub rękodzielniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.108.771

Akt utracił moc
Wersja od: 28 października 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU W POROZUMIENIU Z MINISTREM PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 10 października 1925 r.
w sprawie dodatków do świadectw przemysłowych i kart rejestracyjnych na rzecz izb handlowych i przemysłowych (przemysłowo-handlowych, handlowych), izb rzemieślniczych, oraz powstałych na zasadzie austriackiej ustawy przemysłowej związków stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych, spełniających funkcje izb handlowo-przemysłowych lub rękodzielniczych.

Na mocy art. 120 i 125 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o państwowym podatku przemysłowym (Dz. U. R. P. № 79, poz. 550) zarządza się co następuje:
Dyrektorowie izb skarbowych (Naczelnik Wydziału Skarbowego Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego), w których okręgach znajdują się izby handlowe i przemysłowe, izby rzemieślnicze oraz powstałe na zasadzie austrjackiej ustawy przemysłowej związki stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych, spełniające funkcje izb handlowo-przemysłowych lub rękodzielniczych, mają corocznie, najpóźniej do dnia 1 września, podawać do wiadomości Ministra Przemysłu i Handlu sumy wpływów, osiągniętych za świadectwa przemysłowe i karty rejestracyjne, nabyte na ostatni rok podatkowy, z wyszczególnieniem wpływów, pochodzących z każdego powiatu, należącego do okręgu izby skarbowej.
Minister Przemysłu i Handlu ustala w granicach, określonych w p. a) cz. I art. 120 ustawy, stopę procentową dodatków do świadectw przemysłowych i kart rejestracyjnych, nabywanych na następny rok podatkowy w powiatach, należących do kręgu danej izby handlowej i przemysłowej, rzemieślniczej względnie zwitku stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych, spełniającego funkcje izby handlowo-przemysłowej lub rękodzielniczej, biorąc pod uwag odnośny sumę wpływów według danych otrzymanych od dyrektorów izb skarbowych (Naczelnika Wydziału Skarbowego Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego) (§ 1), oraz sumę stanowiącą wydatki, niepokryte z własnych dochodów w budżecie izby handlowej i przemysłowej, zatwierdzonym przez Ministra Przemysłu i Handlu, jako też w budżecie izby rzemieślniczej lub związku stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych, zatwierdzonym przez Wojewodą.
Izby handlowe i przemysłowe, rzemieślnicze i związki stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych powinny przedkładać właściwym władzom nadzorczym odpowiednio uzasadnione preliminarze budżetowe na rok następny w czasie, który dałby możność Ministrowi Przemysłu i Handlu wykonać przepisy § 2 z zachowaniem terminu, przewidzianego w § 4.
Do dnia 1 października Minister Przemysłu i Handlu zawiadomi Ministra Skarbu o wysokości stopy procentowej dodatków do świadectw przemysłowych i kart rejestracyjnych według poszczególnych powiatów, celem wydania odpowiednich zarządzeń izbom i kasom skarbowym.
W terminie przewidzianym w § 4, Minister Przemysłu i Handlu poda ponadto do wiadomości Ministra Skarbu ustalone według powiatów rozdzielniki sum, stanowiących wpływy z dodatku określonego w myśl § 2, celem podziału pomiędzy izby handlowe i przemysłowe z jednej strony, a izby rzemieślnicze lub związki stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych z drugiej strony.
Minister Skarbu wyda do dnia 1 listopada zarządzenie, aby kasy skarbowe pobierały na rzecz wymienionych w § 1 instytucyj dodatki do ceny świadectw przemysłowych i kart rejestracyjnych w wysokości ustalonej w myśl § 4 i przekazywały te dodatki w trybie § 52 instrukcji dla kas skarbowych z zastosowaniem rozdzielnika, o którym mowa w § 5 niniejszego rozporządzenia, do tych kas skarbowych, na których terenie mają siedziby uprawnione do poboru tych dodatków izby handlowe i przemysłowe, izby rzemieślnicze, względnie związki stowarzyszeń przemysłowych i rękodzielniczych, spełniające funkcje izb handlowo-przemysłowych lub rękodzielniczych.

Kasy skarbowe w siedzibie wymienionych instytucyj zarachowują własne wpływy na rzecz tych instytucyj, jako też wpływy, przekazane na ten cel z innych kas skarbowych, do sum komunalnych i wypłacają po upływie miesiąca w trybie § 74 instrukcji dla kas skarbowych (ustęp ostatni) uprawnionym do poboru tych sum instytucjom z zastosowaniem rozdzielnika, wymienionego w § 5.

Szczegółowe przepisy w sprawie podejmowania wyżej wymienionych sum wydane będą w drodze osobnego rozporządzenia,

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje od roku podatkowego 1926.

Sprostowania:

a)
W Dz. U. R. P. z 1924 r. № 56, poz. 571 w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 czerwca 1924 r. o zastosowaniu złotego do obliczania składek (premji), jako też świadczeń pieniężnych (rent) i o przerachowaniu na złote dawnych zobowiązań rentowych w ubezpieczeniu urzędników prywatnych w b. dzielnicy pruskiej, w § 4, wierszu 9, zamiast: "... 1. IV 1923 r. do 1. III 1923 r.", winno być "... 1. IV 1923 r. do 1.III 1924 r.".
b)
W Dz. U. R. P. № 78, poz. 543 w ustawie z dnia 1 lipca 1925 r. w sprawie zmian i uzupełnień w obowiązującem na górnośląskiej części województwa śląskiego ustawodawstwie osadniczem w art. 8 w wierszu szóstym zamiast: "polisach" winno być: "listach".