Dodatki do emerytur i rent inwalidzkich z tytułu działalności twórczej i artystycznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.1.2

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1974 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 29 grudnia 1973 r.
w sprawie dodatków do emerytur i rent inwalidzkich z tytułu działalności twórczej i artystycznej.

Na podstawie art. 48a ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1968 r. Nr 3, poz. 6, z 1972 r. Nr 16, poz. 114 i Nr 53, poz. 341 oraz z 1973 r. Nr 38, poz. 225) zarządza się, co następuje:
Osobom uprawnionym do emerytury określonej przepisami o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin przysługuje dodatek z tytułu działalności twórczej lub artystycznej, jeżeli wykonywały tę działalność co najmniej przez 15 lat.
1.
Osobom uprawnionym do renty inwalidzkiej na podstawie przepisów, o których mowa w § 1, przysługuje dodatek z tytułu działalności twórczej lub artystycznej, jeżeli działalność tę wykonywały ostatnio przed powstaniem inwalidztwa i okres tej działalności wynosi co najmniej 5 lat.
2.
Okres działalności, o którym mowa w ust. 1, może być krótszy niż 5 lat, jeżeli inwalidztwo powstało wskutek wypadku pozostającego w związku z działalnością twórczą lub artystyczną.
1.
Za działalność twórczą lub artystyczną uprawniającą do przyznania dodatku do emerytury lub renty inwalidzkiej uważa się działalność w dziedzinach określonych ustawą z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. Nr 38, poz. 225) oraz przepisami wydanymi na jej podstawie.
2.
Wykonywanie działalności twórczej lub artystycznej przez okres wymagany do przyznania dodatku stwierdza Komisja do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, powołana ustawą, o której mowa w ust. 1.
Wysokość dodatku oblicza się od emerytury lub renty inwalidzkiej bez jakichkolwiek innych dodatków.
W razie zbiegu prawa do dodatków określonych w rozporządzeniu lub zbiegu prawa do jednego z tych dodatków z prawem do dodatku z tytułu innej działalności lub pracy, wypłaca się jeden z tych dodatków, a mianowicie wyższy lub wybrany przez uprawnionego.
Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do osób uprawnionych do emerytur i rent inwalidzkich określonych przepisami:
1)
ustawy z dnia 28 maja 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. z 1968 r. Nr 3, poz. 19 i z 1972 r. Nr 53, poz. 341),
2)
ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 10),
3)
ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1968 r. Nr 3, poz. 11 i z 1972 r. Nr 53, poz. 341 i 342).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1974 r.