Dodatek naukowy do uposażenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.60.330

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1948 r.

DEKRET

z dnia 31 października 1946 r.

o dodatku naukowym do uposażenia. ^*

Na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1945 r. o trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 1) - Rada Ministrów postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:

Art.  1.

1. Ustanawia się dodatek naukowy do uposażenia:

a) nauczycieli akademickich oraz pomocniczych sił naukowych państwowych szkół akademickich,

b) nauczycieli państwowych szkół wyższych nieakademickich,

c) pracowników naukowych państwowych bibliotek, archiwów, muzeów, instytutów badawczych, zakładów naukowych oraz zatrudnionych w innych instytucjach i urzędach państwowych.

2. Minister Oświaty w porozumieniu z Ministrem Skarbu i właściwymi ministrami orzeka, którzy spośród pracowników instytucji wymienionych w ust. 1 pkt c) są pracownikami naukowymi.

Art.  2.

1. Dodatek naukowy oblicza się od uposażenia zasadniczego i wynosi:

a) 300% dla profesorów zwyczajnych, nadzwyczajnych, kontraktowych, zastępców profesorów, etatowych docentów szkół akademickich, kierowników zakładów naukowo-badawczych, kierowników samodzielnych działów takich zakładów, kwalifikowanych nauczycieli szkół wyższych nieakademickich, jak również dla tych spośród pomocniczych sił naukowych szkół akademickich i zakładów naukowo-badawczych oraz pracowników bibliotek, archiwów i muzeów państwowych, którzy posiadają tytuł docenta;

b) 250% dla pomocniczych sił naukowych państwowych szkół wyższych oraz pracowników naukowych bibliotek, archiwów, muzeów, instytutów badawczych i zakładów naukowych, którzy posiadają co najmniej niższy stopień naukowy;

c) 150% dla pozostałych uprawnionych do otrzymania dodatku naukowego w myśl art. 1 i nie wymienionych w pkt a) i b).

2. W razie kumulacji dwóch stanowisk, do których przywiązany jest dodatek naukowy wyższy, aniżeli 150% uposażenia zasadniczego, pracownik może pobierać tylko na jednym z tych stanowisk dodatek naukowy wyższy aniżeli 150%, a mianowicie na tym, które jest jego głównym zajęciem. W przypadku, gdy żadnego z tych zajęć nie można uznać za główne, pracownik ma prawo wyboru, z którego stanowiska pobierać będzie uposażenie z dodatkiem wyższym aniżeli 150%.

Art.  3.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrom: Skarbu i Oświaty w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Art.  4.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 września 1946 r. Jednocześnie traci moc ustawa z dnia 3 stycznia 1946 r. o dodatku naukowym do uposażenia (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 22).

^*Z dniem 1 lutego 1948 r. dekret utracił moc zgodnie z art. 18 ust. 2 lit. b) dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o uposażeniu państwowych pracowników nauki (Dz.U.48.20.137) w stosunku do osób, podlegających przepisom niniejszego dekretu.