Dodatek lotniczy dla oficerów, podoficerów zawodowych i nadterminowych, wchodzących w skład personelu latającego i lotniczo-technicznego Wojsk Lotniczych oraz formacji lotniczych Marynarki Wojennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.53.288

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1947 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 26 czerwca 1947 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w sprawie dodatku lotniczego dla oficerów, podoficerów zawodowych i nadterminowych, wchodzących w skład personelu latającego i lotniczo-technicznego Wojsk Lotniczych oraz formacji lotniczych Marynarki Wojennej.

Na podstawie art. 30 dekretu z dnia 14 lutego 1946 r. o uposażeniu wojskowych (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 371) zarządza się, co następuje:

§ 1. Oficerom, podoficerom zawodowym i nadterminowym, posiadającym wyszkolenie lotnicze lub lotniczo-techniczne, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, którzy pełnią czynną służbę wojskową w lotnictwie, przyznaje się, ze względu na szczególne właściwości służby, dodatek lotniczy.

§ 2. Wysokość dodatku lotniczego ustala się według następujących stawek miesięcznych:

a) dla liniowego personelu latającego 50%

b) dla liniowego personelu nielatającego 25%

c) dla personelu lotniczo-technicznego zatrudnionego bezpośrednio przy obsłudze samolotów 30%

d) dla personelu lotniczo-technicznego, należącego do obsługi urządzeń materiałowych 15%

uposażenia zasadniczego. Zaszeregowanie poszczególnych stanowisk do odpowiednich grup dodatku lotniczego przeprowadza Minister Obrony Narodowej oddzielnym zarządzeniem.

§ 3. Prawo do dodatku lotniczego powstaje od dnia 1-go następnego miesiąca po objęciu stanowiska, do którego przywiązany jest dodatek lotniczy.

§ 4. Prawo do dodatku lotniczego gaśnie z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło zaprzestanie pełnienia służby na stanowisku, do którego przywiązany jest dodatek lotniczy.

§ 5. Oficerowie, podoficerowie zawodowi i nadterminowi, nie pełniący służby z powodu choroby, urlopu dla poratowania zdrowia lub wdrożenia postępowania rewizyjno-lekarskiego, zatrzymują dodatek lotniczy przez okres 6-ciu miesięcy, licząc od dnia 1-go następnego miesiąca po zaprzestaniu pełnienia czynności służbowych z powodu choroby, urlopu dla poratowania zdrowia lub wdrożenia postępowania rewizyjno-lekarskiego.

§ 6. Skierowani do szkół (kursów) lotniczych lub technicznych w charakterze elewów zachowują przez cały czas pobytu w szkole (na kursie) dodatek lotniczy pobierany ostatnio przed skierowaniem do szkoły (na kurs).

§ 7. Oficerowie, podoficerowie zawodowi i nadterminowi przekazani do dyspozycji Departamentu (Wydziału) Personalnego otrzymują dodatek lotniczy tylko za ten miesiąc, w którym nastąpiło przekazanie.

§ 8. Dodatek lotniczy wypłaca się miesięcznie z góry wraz z uposażeniem za dany miesiąc.

Wydatki na ten cel pokrywa się z tego samego tytułu budżetowego, co i uposażenie.

§ 9. Dodatek lotniczy nie wyklucza prawa do innych dodatków przywiązanych do uposażenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 lipca 1947 r.