Dodatek do rent dla osób nie pracujących i nie posiadających dochodów z innych źródeł.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.18.106

Akt utracił moc
Wersja od: 26 maja 1964 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW OBRONY NARODOWEJ I SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 9 maja 1964 r.
w sprawie dodatku do rent dla osób niepracujących i nie posiadających dochodów z innych źródeł.

Na podstawie art. 21 ust. 2, art. 31 ust. 3, art. 42 ust. 3 i art. 54 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i nadterminowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1963 r. Nr 55, poz. 299) zarządza się, co następuje:
1.
Dodatek do rent przewidziany w art. 21, 31 i 42 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i nadterminowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1963 r. Nr 55, poz. 299) przysługuje:
1)
rencistom pobierającym rentę za wysługę lat, którzy osiągnęli wiek: mężczyzna 55 lat, kobieta 50 lat, albo zostali zaliczeni do jednej z grup inwalidów,
2)
inwalidom pobierającym rentę inwalidzką,
3)
osobom pobierającym rentę rodzinną,

jeżeli osoby te nie wykonują zatrudnienia i nie posiadają poza rentą dochodów z innych źródeł.

2.
Za osoby nie wykonujące zatrudnienia uważa się również:
1)
osoby zatrudnione w niepełnym wymiarze godzin lub dorywczo,
2)
pracowników młodocianych i uczniów,

jeżeli z tytułu tego zatrudnienia otrzymują wynagrodzenie w wysokości nie powodującej zawieszenia prawa do renty według przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Za dochód z innych źródeł poza rentą, wyłączający prawo do dodatku określonego w § 1 ust. 1, uważa się dochód:
1)
z posiadanego lub użytkowanego gospodarstwa rolnego o rocznym przychodzie szacunkowym ustalonym dla wymiaru podatku gruntowego w wysokości powodującej całkowite lub częściowe zawieszenie prawa do renty w myśl przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin,
2)
z posiadanego przedsiębiorstwa przemysłowego, handlowego, usługowego lub rzemieślniczego - bez względu na wysokość dochodu z tego przedsiębiorstwa,
3)
uzyskiwany z wszelkich innych źródeł w wysokości przekraczającej 500 zł miesięcznie, z wyłączeniem kwot otrzymywanych z tytułu alimentacji.
Wysokość dochodów (wynagrodzeń) z kilku źródeł zlicza się.
1.
Dodatek określony w § 1 ust. 1 nie przysługuje osobom odbywającym karę pozbawienia wolności, jeżeli karę tę orzeczono na okres dłuższy niż jeden miesiąc.
2.
Osobom tymczasowo aresztowanym dodatek przysługuje jedynie w razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia tych osób.
Dodatek określony w § 1 ust. 1 pkt 1 przysługuje również rencistom pobierającym rentę za wysługę lat w dniu wejścia w życie rozporządzenia, którzy ukończyli lub do dnia 30 czerwca 1964 r. ukończą 50 lat życia, jeżeli nie wykonują zatrudnienia i nie posiadają dochodów z innych źródeł.
Traci moc rozporządzenie Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 18 sierpnia 1958 r. w sprawie dodatków do rent dla rencistów nie pracujących i nie posiadających dochodów z innych źródeł (Dz. U. z 1958 r. Nr 54, poz. 261, z 1959 r. Nr 22, poz. 139 i z 1962 r. Nr 45, poz. 218).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.