Djety i koszty podróży pracowników kolejowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.88.577

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 5 sierpień 1920 r.
w sprawie djet i kosztów podróży pracowników kolejowych.

Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 13/7 1920 r. (Dzien. Ust. № 65, poz. 430) zarządza się co następuje:

Pracownikom kolejowym etatowym i nieetatowym przyznaje się:

I.
W razie podróży służbowych (komisyjnych) delegacji lub substytucji do miejscowości, leżących poza zwykłem ich miejscem służbowem.
a)
djety dzienne,
b)
zwrot kosztów podróży koleją, statkiem lub podwodami.
II.
W razie przeniesienia na inne miejsce służbowe:
a)
djety dzienna dla funkcjonariusza (pracownika), jego żony i dzieci, o ile osoby te uwzględnia się po myśli art. 5 ustawy o uposażeniu przy wymiarze dodatku drożyźnianego;
b)
zwrot kosztów podróży koleją, statkiem i podróży kołowej funkcjonarjusza (pracownika), jego żony i dzieci oraz jednego (jednej) sługi;
c)
zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

I. Djety.

Normalne djety dzienne wynoszą w razie podróży służbowych w obrębie Państwa:

1)
dla urzędników:
Istopniasłużbowegona175Mk.
II"""140"
III"""140"
IV"""125"
V"""125"
VI"""105"
VII"""90"
VIII"""70"
IX"""70"
X"""60"
XI"""60"
XII"""60"
3)
dla sędziów i prokuratorów:
a)pobierającychuposażeniegrupyIna105Mk.
b)"""II"125"
c)"""III
"""iIV"140"
4)
a) dla profesorów państwowych szkół akademickich (zwyczajnych i nadzwyczajnych) na 125 mk.
b)
dla zastępców profesorów na 105 mk.
c)
"dla adjunktów, kustoszów, prosektorów, konstruktorów i obserwatorów na 90 mk.
d)
asystentów starszych na 70 mk.
e)
asystentów młodszych (demonstratorów, elewów) na 60 mk

Za podróż służbową uważa się każdą podróż, którą się przedsiębierze na ogólny lub osobny rozkaz służbowy.

Pracownikom kolei państwowych niezaliczonych do żadnego stopnia pracy należą się djety według tego stopnia płacy, któremu odpowiada ich wynagrodzenie. W wypadkach wątpliwych bierze się za podstawę obliczenia uposażenie tego stopnia pracy, do którego wysokość uposażenia pracownika najbardziej się zbliża.

Wysokość djet w razie podróży poza granicami Państwa normują osobne przepisy.

Jeżeli spowodowany podróżą służbowy pobyt w tej samej miejscowości trwa dłużej niż 21 dni, to oznaczone powyżej djety zmniejszają się, począwszy od 22 dnia o 25%.

W wyjątkowych wypadkach może Minister Kolei za zgodą Ministra Skarbu zezwolić na pobór pełnych djet, jednak nie dłużej jak na dalszy okres 42 dni

Na czas pobierania dodatku drożyźnianego pracownicy kolejowi otrzymywać będą uzupełnienie djet normalnych.

Uzupełnienie to wynosi w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przy podróżach służbowych i przeniesieniach do miejscowości leżących na ziemiach b. zaboru austrjackiego i rosyjskiego 150%, a na ziemiach b. zaboru pruskiego 120% djet normalnych, względnie zmniejszonych.

W przyszłości uzupełnienie to będzie zwiększane lub zmniejszane w myśl postanowień o zmianie mnożnika dla oznaczenia dodatku drożyźnianego, zawartych w ustawie o uposażeniu pracowników kolei państwowych, a równocześnie ze zmianą tego mnożnika dla miejscowości zaliczonych:

a)
na obszarze b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego do trzeciej klasy dodatku drożyźnianego, a
b)
na obszarze b. dzielnicy pruskiej-do czwartej klasy tego dodatku.

Ułamki marek poniżej 50 fen. nie bierze się w rachubę, zaś od 50 fen. zaokrągla się na pełną markę.

W załączonej tabeli uwidoczniono wysokość djet normalnych i zmniejszonych wraz z obecnem uzupełnieniem.

W stopniach

płacy

Wysokość djet normalnych i zmniejszonych wraz z uzupełnieniem 150% względnie 120%
Djety normalneDjety zmniejszone
Wysokość djet normalnychUzupełnienie

150%

RazemUzupełnienie 120%RazemWysokość djet zmniejszonychUzupełnienie 150%RazemUzupełnienie

12O%

Razem
1 i 2701051758415452,5078,7513163116
36090150721324567,501135499
450751256011037,5056,25944583
5 i 6406010048883045753666
7, 8, 93552,5088427726,2539,376631,5058
10, 11, 12, 1324366028,805318274521,6040
14, 1520305024441522,50381833

Jednostką obliczania djet jest 24 godzinny przeciąg czasu, liczący się zawsze od 12 godziny w nocy.

O ile odnośna czynność komisyjna łącznie z podróżą lub sama czynność komisyjna względnie sama podróż w dniu wyjazdu lub przyjazdu z komisji trwały conajmniej 6 godzin, należą się funkcjonariuszowi djety za dzień wyjazdu względnie przyjazdu. Jeżeli przy podróżach służbowych trwających ponad 24 godzin, czynność komisyjna łącznie z podróżą trwała w dniu wyjazdu lub przyjazdu mniej niż 6 godzin, uważa się dzień wyjazdu i przyjazdu razem za jednostkę, o ile tylko cała czynność służbowa lub podróż w tych dniach trwała łącznie conajmniej 6 godzin.

Jeżeli urzędnik odbywa podróż służbową koleją lub przeważnie koleją, początek tejże podroży należy liczyć od chwili odejścia pociągu, ustalonej w oficjalnym rozkładzie jazdy. Jeżeli natomiast funkcjonarjusz odbywa podróż innym środkiem komunikacyjnym np. końmi, samochodem i t. p. należy liczyć początek tejże podróży od chwili ruszenia z miejsca, o ile nie można analogicznie zastosować przepisu zawartego w poprzedniem zdaniu

Djety należą się pracownikom kolejowym także za niedziele i święta, przypadające w czasie trwania czynnej podróży służbowej.

Jeżeli pracownik w czasie delegacji (podróży komisyjnej) poza swem miejscem służbowem zachoruje bez własnej winy, a choroba zostanie stwierdzona świadectwem lekarskiem, należą mu się djety za cały czas trwania choroby aż do chwili powrotu do miejsca słupowego.

Pracownikowi, będącemu na substytucji lub delegacji za djetami, należy się za podróże służbowe, odbyte poza miejscem substytucji lub delegacji zwrot kosztów podróży oraz połowa djet, o ile cala czynność służbowa trwa conajmniej 6 godzin.

II. Wydatki na dorożki tramwaje i tragarzy.

Koszta podróży obejmują wydatki na dojazdy z dworca i na dworzec kolejowy, względnie z przystani i do przystani, zwrot kosztów przewozu-bagażu podróżnego oraz wydatki na tragarzy.

W razie podróży służbowych wydaje się pracownikom kolejowym karty wolnej jazdy po własnych linjach kolejowych lub okrętowych, a w razie możności także karty wolnej jazdy obcemi kolejami i parowcami.

W braku kart wolnej jazdy zwraca się należytości faktycznie uiszczone w czasie podróży służbowej za jazdę kolejami lub parowcami w klasie odpowiadającej po myśli obowiązujących przepisów stanowisku służbowemu pracownika.

Wydatki na dorożki z dworca i na dworzec, z przystani i do przystani zwraca się wedle obowiązującej taryfy, wydanej przez właściwą władzę.

Zwrot poniesionych i udowodnionych kosztów przewozu bagażu podróżnego koleją o wadze do 80 kg., należy się pracownikowi, o ile czynność służbowa łącznie z podróżą trwa dłużej niż 6 dni. Wyjątkowo można przyznać zwrot kosztów przewozu o większej wadze, jeżeli do wykonania czynności komisyjnych potrzebnem było zabranie większej ilości aktów lub innych przedmiotów, koniecznych do przeprowadzenia czynności komisyjnych i o ile okoliczność tę stwierdzi władza zarządzająca komisją.

Wydatki na tragarzy zwraca się w kwocie faktycznie wydanej, ale tylko wówczas, gdy pracownikowi przysługuje prawo przewozu bagażu i nie wyżej jak 10 mk. za usługę tragarza przy przyjeździe i wyjeździe w jednej miejscowości.

Przy podróży kołowej przyznaje się pracownikowi koszta wedle taryfy, obowiązującej w każdym powiecie dla podwód, dostarczanych w razie podróży służbowych urzędnikom państwowym.

W razie stwierdzonej niemożliwości dostarczenia podwód zwraca się koszta podróży w faktycznie wydanej kwocie, o ile ona odpowiada praktykowanym w danem miejscu cenom najmu i wysokość jej należycie została stwierdzona.

Za czynności komisyjne w miejscowościach położonych w odległości poniżej 2 mk. od siedziby urzędowej nie należą się żadne koszta podróży.

Przy komisjach miejscowych w miastach mających ponad 50000 mieszkańców można użyć dorożki, o ile odległość punktu komisyjnego od urzędu, względnie mieszkania, wynosi więcej jak 2 km. Przy podróżach wspólnych zalicza należność za dorożkę tudzież podróż kołową zawsze pracownik posiadający uposażenie wyższego stopnia płacy.

Wyjątek stanowią tylko miasta mające ponad 50,000 mieszkańców gdzie każdy pracownik zalicza osobno należytość za przejazd do dworca kolejowego i z powrotem.

W miejscowościach gdzie kursują tramwaje mogą zaliczyć pracownicy kolejowi od 1 (pierwszego) do 5 (piątego) stopnia płacy włącznie, przy podróżach służbowych wydatki na dorożkę, inni pracownicy wydatki na tramwaje.

Przy komisjach, których czynność zasadza się na obchodzeniu parcel (np. przeszkodach elementarnych, komisjach reambulacyjnych kolejowych, komisjach wywłaszczeniowych i granicznych i t. p.) zalicza się za każdą godzinę stwierdzonego chodu 4 kilometry jazdy, które opłaca się według taryfy obowiązującej w danej miejscowości dla podwód dostarczonych w razie podróży służbowych funkcjonarjuszów państwowych.

Emerytom, w razie użycia ich w jakiej czynności komisyjnej lub służbowej należą się koszta podróży analogicznie do czynnych pracowników kolejowych. Djety przyznaje się im według wysokości uposażeń pobieranych w chwili przejścia na emeryturę.

Pracownicy kontraktowi pobierają należytości za podróże służbowe, według umowy z nimi zawartej, stosownie do przyznanego im wynagrodzenia; należytości te nie mogą jednak przewyższać kwot przypadających pracownikom kolejowym.

Do miejsca czynności komisyjnych należy zdążać bez żadnej przerwy i to bez względu na odległość.

Rozpoczętej komisji nie wolno przerywać, tylko z ważnych przyczyn, które muszą być szczegółowo umotywowane.

Pracownicy kolejowi, odbywający podróże służbowe mają używać takich środków przewozu, które nie powodując niepotrzebnej zwłoki w osiągnięciu celu podróży połączone są z najmniejszemi kosztami dla Skarbu Państwa.

III. Odszkodowanie za przeniesienie.

Pracownicy kolejowi przeniesieni z urzędu lub w drodze konkursu otrzymują zwrot faktycznych i udowodnionych kosztów przewozu urządzenia domowego.

Zwrot ten nie może przekraczać:

1)
Z mieszkania prywatnego do prywatnego:
a)
dla pracowników samotnych 75% jednomiesięcznego uposażenia,
b)
dla utrzymujących do 4 członków rodziny 75% dwumiesięcznego uposażenia,
c)
dla utrzymujących więcej niż czterech członków rodziny 75% trzechmiesięcznego uposażenia płacy zasadniczej łącznie z dodatkami drożyźnianemi, za wysługę lat i wyższe studja.
2)
Z mieszkania prywatnego do skarbowego lub odwrotnie 3/4 (trzy czwarte) należytości wymienionych pod 1.
3)
Z mieszkania skarbowego do skarbowego połowę należytości pod 1. Które osoby mają być zaliczone w poczet członków rodziny pracownika kolejowego, określają postanowienia o dodatku drożyźnianym, zawarte w ustawie o uposażeniu pracowników kolejowych.

Przy przeniesieniu z okazji nominacji miarodajne jest uposażenie, osiągnięte w drodze awansu.

Przy przeniesieniu z miejscowości, zaliczonych do różnych klas drożyźnianych miarodajny jest dodatek drożyźniany dla miejscowości klasy wyższej.

Oprócz tego ryczałtu należą się przy przeniesieniu djety dzienne dla pracownika kolejowego, a także dla jego żony i dzieci za czas koniecznej podróży.

Dla żony pracownika należą się djety w wysokości 75%, zaś dla jego dzieci w wysokości 50% wymiaru ustalonego w art. 2 i 3.

O ile przy przesiedleniu musiano użyć drogi kołowej, może pracownik, zaliczyć dla każdych 3 osób jedną podwodę. Na linjach polskich kolei państwowych mają wszyscy pracownicy kolejowi we wszystkich wypadkach przesiedlenia się w służbie prawo do bezpłatnej jazdy dla siebie samych, swych rodzin i sługi, oraz prawo bezpłatnego przewozu swych sprzętów domowych.

W razie przewozu na obcych linjach kolejowych należy się pracownikowi, o ile niema prawa do uzyskania ulg przewozowych, zwrot faktycznie uiszczonych kosztów przewozu i ceny biletu wedle klasy należącej się mu w myśl odnośnych przepisów.

Pracownikowi żonatemu można dopiero wówczas przyznać pełne koszta przeniesienia, jeżeli dostarczy dowody zameldowania rodziny w nowem miejscu służbowem. Jeżeli pracownik przesiedla się sam, przyznaje się koszta ustalone dla samotnego.

Dla pracowników niezaliczonych do żadnego stopnia płacy określa się ryczałt w wysokości uposażenia tego stopnia, dla którego się określa wysokość djet (art. 2 niniejszego rozporządzenia).

W wyjątkowych wypadkach Minister Kolei może za zgodą Ministra Skarbu przyznać pracownikom kolejowym tytułem zwrotu kosztów przesiedlenia rzeczywiście poniesione wydatki, o ile będą one należycie udokumentowane.

Wszelkie rachunki kosztów podróży mają być przedkładane z końcem tego miesiąca, w którym przedsięwzięto podróż służbową. Za podróże dokonane w ciągu miesiąca kalendarzowego ma być przedłożony z reguły tylko jeden rachunek podróży.

Każdy rachunek kosztów podróży ma zawierać opis podróży i czynności służbowych i winien być opatrzony klauzulą władzy zarządzającej delegacją lub przełożonej władzy służbowej, stwierdzającej konieczność odbycia podróży, należyte użycie czasu i środków komunikacyjnych, tudzież wykonanie poruczonej czynności.

Urzędnikowi wyjeżdżającemu na komisję może być udzielona zaliczka w wysokości najwyżej 2/3 części przypuszczalnych kosztów podróży.

Przeciw odmowie przyznania policzonych w rachunku należytości komisyjnych może być wniesione w ciągu 14 dni przedstawienie do władzy ii instancji, względnie do władzy centralnej, która rozstrzyga ostatecznie.

Djety mają służyć na pokrycie wszystkich wydatków, na które po myśli niniejszego rozporządzenia nie służy prawo zwrotu.

IV. Ryczałt na wyjazdy.

Pracownikom kolejowym, których czynności służbowe wymagają częstego wyjazdu, Minister Kolei może za zgodą Ministra Skarbu przyznać zamiast djet stały ryczałt.

Ryczałt ten wypłaca się co miesiąc z dołu wraz z uposażeniem.

Pracownikom pobierającym ryczałt, należą się djety za delegację tylko wtedy, gdy wyjeżdżają poza okręg urzędowy, na który przyznano im ryczałt

W razie urlopu, choroby lub przemijającego innego zatrudnienia, zostawia się ryczałt na wyjazdy przez przeciąg 14 dni, licząc od początku nieobecności, poczerń wstrzymuje się dalszą wypłatą ryczałtu, a odpowiednia kwota przypada zastępcy, o ile ten za tę samą czynność nie pobiera djet.

Jeżeli pracownicy pobierający ryczałt otrzymują djety za wyjazdy po za okręg, na który przyznano im ryczałt, pozostawia się im ryczałt przez pierwsze 3 dni poboru djet, względnie delegacji, licząc od dnia wyjazdu, za dalszy zaś czas delegacji należy im potrącić odpowiednią część ryczałtu.

Wysokość ryczałtu oraz oznaczenie stanowisk, dla których przyznaje się ryczałt, unormują osobne przepisy.

Przepisy niniejszego rozporządzenia wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 1920 r. i mają zastosowanie do podróży służbowych i przesiedleń, które miały miejsce w czasie od 1 lipca 1920 r.

Niniejsze rozporządzenie znosi wszystkie dotychczasowe przepisy o djetach i kosztach podróży pracowników kolejowych, obowiązujące na wszystkich ziemiach, wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej.

1 Art. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 maja 1922 r. (Dz.U.22.41.347) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1922 r.
2 Art. 2 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 10 maja 1922 r. (Dz.U.22.41.347) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1922 r.
3 Art. 3 zmieniony przez § 2 pkt 2 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1920 r. w przedmiocie ustalania wysokości djet, wynagrodzenia rozjazdowego oraz zwrot kosztów podróży funkcjonarjuszów państwowych. (Dz.U.21.5.26) z dniem 1 stycznia 1921 r.
4 Art. 4 zmieniony przez § 7 rozporządzenia z dnia 10 maja 1922 r. (Dz.U.22.41.347) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1922 r.
5 Art. 7 zmieniony przez § 11 rozporządzenia z dnia 10 maja 1922 r. (Dz.U.22.41.347) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1922 r.