Djety i koszty podróży funkcjonarjuszów władz wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.51.468

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lipca 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 3 lipca 1922 r.

w sprawie djet i kosztów podróży funkcjonarjuszów władz wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.

Na mocy ust. 1 art. 36 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 15 lipca 1920 r., zawierającej statut organiczny Województwa Śląskiego (Dz. U. R. P. № 73 poz. 497), w brzmieniu art. 1 ustawy z dnia 18 października 1921 r. (Dz. U. R. P № 86 poz. 608) w związku z ustępem ostatnim art. 40 powołanej Ustawy Konstytucyjnej w brzmieniu art. 2 ustawy z dnia 30 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 69 poz. 449) stanowią w porozumieniu z Ministrem Skarbu i z Tymczasową Radą Wojewódzką Województwa Śląskiego za zgodą Ministra Skarbu co następuje:

ROZDZIAŁ  I.

Koszta przeniesienia.

Art.  1.

Funkcjonarjuszom państwowej służby cywilnej, przeniesionym do służby we władzach wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa w górnośląskiej części Województwa Śląskiego, przyznaje się tytułem zwrotu kosztów, połączonych z przeniesieniem:

a) djety dzienne dla funkcjonariusza, jego żony i dzieci,

b) koszta podróży koleją, statkiem i podróży kołowej funkcjonarjusza, jego żony i dzieci oraz jednego (ej) sługi,

c) rzeczywiste i konieczne koszta przewozu urządzenia domowego,

d) ryczałt na pokrycie strat i szkód, połączonych z przewozem urządzenia domowego i z założeniem nowego gospodarstwa, wynoszący jednomiesięczne pełne pobory służbowe, należące się funkcjonarjuszowi w miesiącu, w którym nastąpił przewóz urządzenia domowego, pod warunkiem, że funkcjonariusz posiada własne urządzenie domowe.

Art.  2.

O ile funkcjonarjusze, w art. 1 wymienieni, mieli przed swem przeniesieniem miejsce służbowe, poza obszarem górnośląskiej części Województwa Śląskiego, wysokość djet dziennych i kosztów podróży ustala się według przepisów rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. w sprawie djet i kosztów podróży funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. № 74 poz. 507) i z dnia 30 czerwca 1921 r. w przedmiocie ustalenia wysokości djet, wynagrodzenia rozjazdowego oraz zwrotu kosztów podróży funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. № 66 poz. 422).

Art.  3.

Od chwili przybycia do górnośląskiej części Województwa Śląskiego funkcjonarjusz państwowej służby cywilnej (art. 1) otrzymuje aż do czasu płatności pierwszych należnych mu w górnośląskiej części Województwa Śląskiego poborów służbowych, djety dzienne, wynoszące jedną trzydziestą część pełnych poborów służbowych, jakieby ów funkcjonarjusz pobierał w grupie, w której ma objąć służbę, gdyby był samotny i gdyby mu się należał w owej grupie stopień trzeci płacy. Ułamki marek zaokrągla się w górę do pełnej marki,

Art.  4.

Wysokość kosztów przewozu urządzenia domowego ustala Prezes Sądu Apelacyjnego w Katowicach.

Od orzeczenia Prezesa Sądu Apelacyjnego przysługuje w czasokresie ośmiodniowym od doręczenia orzeczenia zażalenie do Ministerstwa Sprawiedliwości.

Art.  5.

Funkcjonarjusze, wymienieni w art. 1 którzy z powodu braku mieszkania lub z innych bardzo ważnych przyczyn nie mogą na swoje nowe miejsce służbowe w górnośląskiej części Województwa Śląskiego sprowadzić swej rodziny (żony i dzieci), otrzymują na wniosek tytułem odszkodowania za straty, wywołane koniecznością prowadzenia dwóch odrębnych gospodarstw, miesięcznie co najwyżej 50% pełnych poborów, płatne od chwili objęcia urzędowania aż do czasu ustania przyczyn, stojących na przeszkodzie sprowadzeniu rodziny, atoli w żadnym razie nie dłużej jak do upływu końca tego miesiąca, w którym minie rok od objęcia władzy państwowej w Województwie Śląskiem przez Rzeczpospolitą Polską. Ułamki marek zaokrągla się w górę do pełnej marki.

Przyznanie odszkodowania oraz stwierdzenie, że ustały przyczyny wypłaty tego odszkodowania, należy do Prezesa Sądu Apelacyjnego w Katowicach. Od orzeczenia przysługują środki prawne, wymienione w art. 4 ust, 2.

Art.  6.

Przepisy, zawarte w art. 1 do 5, należy stosować odpowiednio do funkcjonarjuszów władz wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa w górnośląskiej części Województwa Śląskiego, którzy w chwili przejęcia do służby w wymiarze sprawiedliwości lub więziennictwie w górnośląskiej części Województwa Śląskiego nie pełnili państwowej służby cywilnej, o ile zostali przyjęci do służby jako urzędnicy stali.

Natomiast przepisy powyższe nie stosują się: a) do państwowych pracowników, przyjętych na podstawie osobnych z nimi zawartych umów, o ile w nich nie postanowiono czego innego, b) do osób, które przeszły do służby w wymiarze sprawiedliwości w tym celu, aby w ustawowo przewidzianym czasokresie mogły uzyskać dopuszczenie do wykonywania w górnośląskiej części Województwa Śląskiego zawodu adwokackiego (ust. 2 § 4 niem. ordynacji adwokackiej w brzmieniu art. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 czerwca 1922 r., o adwokaturze i art. 4 tegoż rozporządzenia - Dz. U, R. P. № 46 poz. 402).

ROZDZIAŁ  II.

Koszta podróży służbowych.

Art.  7.

Funkcjonarjusze władz wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa w Województwie Śląskim otrzymują w razie podróży służbowych (komisyjnych) delegacji lub substytucji, w obrębie Województwa Śląskiego odbywanych, wynagrodzenie wedle przepisów, dotąd na obszarze Województwa Śląskiego obowiązujących.

Art.  8.

Funkcjonarjusze władz wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa z innych Województw Rzeczypospolitej Polskiej otrzymują w razie podróży służbowych (komisyjnych) delegacji lub substytucji, odbywanych na obszarze górnośląskiej części Województwa Śląskiego obok zwrotu kosztów podróży koleją, statkiem i podwodami djety dzienne w wysokości, ustalonej w art. 3 wedle tych grup, do którychby byli wedle swego stanowiska służbowego zaliczeni, gdyby służbę pełnili w górnośląskiej części Województwa Śląskiego. O ile równorzędnych stanowisk niema, ustali wynagrodzenie Ministerstwo Sprawiedliwości.

Art.  9.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.