Deponowanie i wymiana marek niemieckich na terenach Rzeczypospolitej Polskiej, wyzwolonych spod okupacji po dniu 6 stycznia 1945 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.5.17

Akt utracił moc
Wersja od: 6 lutego 1945 r.

DEKRET
z dnia 5 lutego 1945 r.
o deponowaniu i wymianie marek niemieckich na terenach Rzeczypospolitej Polskiej, wyzwolonych spod okupacji po dniu 6 stycznia 1945 r.

Na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1945 r. o trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 1) Rada Ministrów postanawia a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:
(1)
Na terenach Rzeczypospolitej Polskiej, wyzwolonych po dniu 6 stycznia 1945 r., na których władze okupacyjne wprowadziły markę niemiecką jako obiegowy środek płatniczy, przestaje ona być tym środkiem z dniem 28 lutego 1945 r.
(2)
Ustala się parytet marek niemieckich w stosunku jeden złoty emisji Narodowego Banku Polskiego równy dwum markom niemieckim.

W okresie od 10 do 28 lutego 1945 r. każdy posiadacz marek niemieckich (Reichsmark, Rentenmark i t. p.) na terenach wyzwolonych, wymienionych w art. 1, ust. 1, obowiązany jest złożyć je do depozytu jednorazowo w całości w urzędzie skarbowym lub przedsiębiorstwie bankowym, określonym przez Ministra Skarbu.

(1)
Niemiecki bilon metalowy na terenach wymienionych w art. 1, ust. 1 dopuszcza się do obiegu nadal aż do odwołania, według relacji, ustalonej w art. 1, ust. 2.
(2)
Termin wycofania niemieckiego bilonu metalowego określi rozporządzenie Ministra Skarbu.
(1)
Zdeponowane marki niemieckie będą wymieniane na banknoty Narodowego Banku Polskiego do wysokości 500 marek dla jednej osoby fizycznej i tylko obywatelom Państwa Polskiego i Państw Sprzymierzonych, przebywającym na terenach, określonych w art. 1 przed dniem ich wyzwolenia.
(2)
Część kwoty zdeponowanej w markach niemieckich, która nie uległa wymianie, pozostaje w depozycie.

Z wymiany nie mogą korzystać osoby narodowości niemieckiej oraz innych narodowości, uprzywilejowanych przez władze niemieckie.

Prawo do wymiany służy osobom fizycznym, które w dniu złożenia marek do depozytu, ukończyły 18 lat.

(1)
Kto wykracza przeciw przepisom niniejszego dekretu lub rozporządzeń i zarządzeń na jego podstawie wydanych podlega karze grzywny do 1.000.000 złotych.
(2)
Nadto sąd orzeknie przepadek zakwestionowanych marek na rzecz Skarbu Państwa.
(3)
Do orzekania o przestępstwach, przewidzianych w ust. (1) są właściwe sądy grodzkie.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrami Administracji Publicznej i Sprawiedliwości.

Upoważnia się Ministra Skarbu do rozciągnięcia mocy obowiązującej niniejszego dekretu na tereny, które będą wyzwolone po dniu ogłoszenia niniejszego dekretu oraz do określenia terminu wymiany.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem 10 lutego 1945 r.