Deponowanie i wymiana banknotów Banku Emisyjnego w Polsce.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.1.2

Akt utracił moc

Wersja od: 6 stycznia 1945 r.

DEKRET

z dnia 6 stycznia 1945 r.

o deponowaniu i wymianie banknotów Banku Emisyjnego w Polsce.

Na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1945 r. o trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 1) Rada Ministrów postanawia a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:

Art.  1.

Bilety złotowe Banku Emisyjnego w Polsce emitowane przez okupanta, nazywane poniżej banknotami "krakowskimi", przestają być obiegowym środkiem płatniczym na obszarze Państwa Polskiego z dniem 10 stycznia 1945 r.

Art.  2.

W czasokresie od 10 stycznia 1945 r. do 28 lutego 1945 r. każdy posiadacz banknotów "krakowskich" obowiązany jest złożyć je jednorazowo w całości w urzędzie skarbowym lub przedsiębiorstwie bankowym, określonym przez Ministra Skarbn.

Art.  3.

(1) Złożone banknoty "krakowskie" będą wymienione na bilety skarbowe z napisem "Narodowy Bank Polski" po kursie jeden do jednego na rzecz:

a) przedsiębiorstw państwowych, osób prawnych prawa publicznego, przedsiębiorstw państwowych lub będących pod zarządem państwowym, przedsiębiorstw stanowiących własność związków samorządowych - w wysokości, którą określi Minister Skarbu;

b) instytucyj samorządowych, społecznych, religijnych, kulturalnych, oświatowych, związków i stowarzyszeń dobroczynnych oraz wydawnictw - w wysokości, którą określi komisarz wojewódzki po zasięgnięciu opinii właściwego wojewody; od decyzji komisarza wojewódzkiego służy zainteresowanym odwołanie do Ministra Skarbu w terminie 7-dniowym od dnia zawiadomienia o decyzji;

c) zakładów rzemieślniczych, zatrudniających oprócz członków rodziny nie więcej niż jednego pracownika i przedsiębiorstw prywatnych posiadających karty rejestracyjne na rok 1944 według działów: Ic, IIc, Vabc, VII, VIII, X i XI - nie więcej niż po zł 2.000. - na zakład lub przedsiębiorstwo;

d) zakładów rzemieślniczych. zatrudniających oprócz członków rodziny więcej niż jednego pracownika, spółdzielni oraz wszystkich innych przedsiębiorstw lub zakładów nieobjętych lit. a-c - w wysokości, którą określi komisja dla spraw wymiany banknotów "krakowskich" przy urzędzie skarbowym;

e) wszystkich osób fizycznych nie będących właścicielami przedsiębiorstw lub zakładów objętych lit. c i d - nie więcej niż po zł. 500.-

(2) Prawo do wymiany przysługuje osobom fizycznym, które w dniu złożenia banknotów "krakowskich" mają ukończonych 18 lat.

(3) Osobom wojskowym w służbie czynnej, wymiany banknotów "krakowskich" dokona jednorazowo płatnik jednostki wojskowej, do której wojskowy przynależy - w granicach złożonej kwoty w banknotach "krakowskich", nie więcej jednak niż w wysokości jednomiesięcznej pensji.

(4) Część kwoty złożonej, która nie uległa wymianie, pozostaje w depozycie.

(5) Wymiana banknotów "krakowskich" nastąpi jedynie na rzecz osób fizycznych i prawnych, mających zamieszkanie, względnie siedzibę na obszarze wyzwolonym do dnia ogłoszenia niniejszego dekretu, o ile na tym obszarze banknoty "krakowskie" były dopuszczone do obiegu jako środek płatniczy.

Art.  4.

(1) Przy każdym urzędzie skarbowym tworzy się komisję dla spraw wymiany banknotów "krakowskich" (art. 3 ust. 1 lit. d.).

Skład komisji jest następujący:

a) naczelnik urzędu skarbowego jako przewodniczący,

b) przedstawiciel właściwej rady narodowej,

c) przedstawiciel referatu przemysłowo-handlowego przy starostwie powiatowym, a w miastach wydzielonych przedstawiciel wydziału przemysłowo-handlowego urzędu wojewódzkiego.

(2) Od decyzji komisji służy stronie w terminie 7-dniowym od dnia zawiadomienia o decyzji odwołanie do komisarza wojewódzkiego wyznaczonego przez Ministra Skarbu.

(3) Podjęcie sumy z wymiany oznacza zrzeczenie się prawa odwołania.

Art.  5.

Minister Skarbu może w wyjątkowych wypadkach gospodarczo uzasadnionych zezwolić na dokonanie wymiany banknotów "krakowskich" do pełnej wysokości zdeponowanej sumy.

Art.  6.

(1) Kto wykracza przeciw przepisom niniejszego dekretu lub rozporządzeń i zarządzeń na jego podstawie wydanych, podlega karze grzywny do jednego miliona złotych.

(2) Nadto sąd orzeknie przepadek kwestionowanych banknotów na rzecz Skarbu Państwa.

(3) Do orzekania o przestępstwach przewidzianych w ust. 1 są właściwe sądy grodzkie.

Art.  7.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Administracji Publicznej i Sprawiedliwości.

Art.  8.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem 10 stycznia 1945 r;