Art. 9. - Dania-Polska. Umowa w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji. Kopenhaga.1990.05.01.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.28.122

Akt utracił moc
Wersja od: 13 października 1990 r.
Artykuł  9

Spory między Umawiającą się Stroną a inwestorem

1.
Każdy spór, mogący powstać między inwestorem jednej Umawiającej się Strony a drugą Umawiającą się Stroną w związku z inwestycją dokonaną na terytorium tej drugiej Umawiającej się Strony, będzie przedmiotem negocjacji między stronami sporu.
2.
Spory między inwestorem jednej Umawiającej się Strony a drugą Umawiającą się Stroną, dotyczące zobowiązania tej drugiej Strony wynikającego z artykułów 5 i 6 niniejszej umowy odnośnie do inwestycji pierwszego, które nie zostały polubownie rozstrzygnięte w ciągu trzech miesięcy od pisemnego zawiadomienia o roszczeniu, mogą być, na żądanie każdej strony sporu, poddane rozstrzygnięciu:
a)
Międzynarodowego Centrum dla Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych (zwanego dalej "Centrum") w celu pojednania lub arbitrażu zgodnie z Konwencją o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych pomiędzy państwami a obywatelami państw, wyłożonej do podpisu w Waszyngtonie 18 marca 1965 r., jeżeli obie Umawiające się Strony zostaną stronami tej konwencji, lub
b)
międzynarodowego arbitra lub trybunału arbitrażowego ad hoc, który będzie utworzony na podstawie umowy między stronami sporu.

Jeśli po okresie trzech miesięcy od pisemnego zawiadomienia o roszczeniu nie osiągnięto porozumienia odnośnie do alternatywnej procedury, strony sporu będą zobowiązane do poddania go arbitrażowi według Reguł arbitrażowych Komisji Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego, obowiązujących w tym czasie. Strony sporu mogą w formie pisemnej zmodyfikować te reguły.

3.
W przypadku powstania sporu nie objętego paragrafem 2 niniejszego artykułu, który powstał między jedną Umawiającą się Stroną a inwestorem drugiej Umawiającej się Strony, dotyczącego inwestycji tego drugiego na terytorium pierwszej, zostanie on, na podstawie umowy między obu stronami sporu, poddany rozstrzygnięciu trybunału arbitrażowego.
4.
Niezależnie od postanowień paragrafów (2) i (3) niniejszego artykułu, dotyczących poddania sporu arbitrażowi, inwestorowi przysługiwać będzie prawo wyboru procedury pojednawczej przed poddaniem sporu pod rozstrzygnięcie arbitrażu.