§ 5. - Dalsze wprowadzenie w życie ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r. w przedmiocie rozciągnięcia obowiązujących na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego i cieszyńskiej części województwa śląskiego ustaw o obowiązkowem ubezpieczeniu robotników od wypadków na obszar województw: warszawskiego wraz z m.st. Warszawą, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wołyńskiego, poleskiego, nowogródzkiego oraz ziemi wileńskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.70.492

Akt utracił moc

Wersja od: 15 lipca 1925 r.

§ 5. Osoby, uprawnione do pobierania renty 1 powodu wypadków, zaszłych do 30 czerwca 1925 r. włącznie w przedsiębiorstwach, podlegających na zasadzie § 1 niniejszego rozporządzenia obowiązkowi ubezpieczenia od wypadków, mogą zgłaszać swe roszczenia bezpośrednio do zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie lub jego oddziałów, względnie za pośrednictwem inspektorów pracy. W takim przypadku winny one podać: dokładny swój adres (miejscowość, poczta, powiat), datę i rodzaj uszkodzenia, stopień niezdolności do pracy, wysokość renty, czas do jakiego renta została pobrana, załączyć dowody, stwierdzające uprawnienie do pobierania renty, t. j. akt ugody, umowę rejentalną lub wyrok sądowy, oraz zaświadczenie przedsiębiorcy, który wypłacał rentę, do jakiego czasu renta została uregulowana.

Osobom tym zakład ubezpieczenia od wypadków wypłacać będzie od dnia 1 lipca 1925 r. należne renty przerachowane w myśl § 10 lub 12 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 27 grudnia 1924 i. o przerachowaniu na nową walutę i ustaleniu wartości zobowiązań, wynikających z przepisów o ubezpieczeniu i odszkodowaniu z tytułu wypadków przy pracy (Dz. U. R. P. № 115, poz. 1029).