§ 3. - Czynsze najmu za lokale mieszkalne.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1965.35.224
Akt utracił moc Wersja od: 1 maja 1981 r.
§ 3.
1.
Stawki czynszu najmu dla najemców, których podstawą utrzymania jest wynagrodzenie za pracę wykonywaną na podstawie umowy o pracę, mianowania, wyboru, spółdzielczego stosunku pracy lub umowy ajencyjnej - w wymiarze przynajmniej połowy obowiązującego czasu pracy oraz dla chałupników, opłacających podatek od wynagrodzeń lub od tego podatku zwolnionych, określa tabela nr 1, stanowiąca załącznik do rozporządzenia.2.
Czynsz najmu, obliczony według stawek określonych w tabeli nr 1, podwyższa się o 10% za lokale w budynkach położonych w strefie śródmiejskiej miast liczących ponad 50 tysięcy mieszkańców, a o 15% za lokale położone w budynkach willowych z ogrodem, wyposażonych w urządzenia wodociągowe w mieszkaniu i co najmniej jedno dalsze urządzenie techniczne (kategoria 3 w tabeli) bez względu na wielkość miejscowości i położenie w określonej strefie. Podwyżkę czynszu najmu stosuje się tylko do lokali samodzielnych, zajmowanych przez jednego najemcę; przy zbiegu podwyżek stosuje się podwyżkę o 15%.3.
Minister Gospodarki Komunalnej może na wniosek prezydium wojewódzkiej rady narodowej wyrazić zgodę na niepodwyższenie czynszu najmu o 10% za lokale w budynkach położonych w strefie śródmiejskiej w poszczególnych miastach liczących od 50 do 100 tysięcy mieszkańców. Prezydia miejskich rad narodowych mogą w uzasadnionych wypadkach wyłączyć od podwyższenia czynszu najmu o 10% lokale w budynkach położonych przy określonych ulicach lub ich częściach albo w poszczególnych budynkach, pomimo że budynki te znajdują się w strefie śródmiejskiej.