Rozdział 3 - Czynności dotyczące egzekucji z ruchomości, wierzytelności i innych praw majątkowych. - Czynności komorników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.58.284

Akt utracił moc

Wersja od: 15 listopada 1962 r.

Rozdział  3.

Czynności dotyczące egzekucji z ruchomości, wierzytelności i innych praw majątkowych.

§ 36. Jeżeli komornik na wniosek jednej ze stron prześle zajętą ruchomość komornikowi innego sądu (art. 607 § 2), komornik innego sądu jest właściwy jedynie do wykonania czynności koniecznych do przeprowadzenia licytacji.

§ 37. Odzież, którą dłużnik ma na sobie, komornik przeszuka w przypadkach przewidzianych ustawą (art. 560 § 1) tylko wówczas, gdy zachodzi uzasadnione domniemanie, iż w ten sposób wykryte zostanie mienie, które może być zajęte na zaspokojenie wierzyciela.

§ 38. Przed przystąpieniem do przeszukania odzieży komornik wezwie dłużnika, aby opróżnił sam kieszenie i schowki odzieży.

§ 39. Przeszukanie odzieży, którą dłużnik ma na sobie, nie może być dokonane w miejscu publicznym. W przypadku gdy dłużnik jest odmiennej płci niż komornik, przeszukania odzieży, którą dłużnik ma na sobie, powinna dokonać osoba takiej samej płci pod nadzorem komornika.

§  40.

1. Przystępując do zajęcia zwierząt podlegających kontraktacji komornik powinien zażądać od dłużnika informacji, czy zawarł on umowę kontraktacyjną, oraz okazania tej umowy.

2. Zajęcie zakontraktowanych zwierząt powinno nastąpić jedynie wówczas, gdy dłużnik nie posiada innych ruchomości, z których egzekucja doprowadziłaby do zaspokojenia należności i kosztów egzekucyjnych.

3. O zajęciu zakontraktowanych zwierząt komornik zawiadomi niezwłocznie właściwą jednostkę kontraktującą.

§ 41. W protokole zajęcia komornik wyszczególni przedmioty zajmowane, podając ich istotne znamiona i cechy wyróżniające (art. 589 § 1), a ponadto zamieści oświadczenia osób obecnych przy zajęciu (art. 589 § 2) oraz uzyskane nawet z innych źródeł informacje mogące przyczynić się do wyjaśnienia, czy zajęte przedmioty nie były zwolnione od egzekucji na podstawie przepisów szczególnych.

§ 42. Przy oszacowaniu zajętych przedmiotów komornik powinien oznaczyć ich zwykłą wartość sprzedażną (art. 594 § 1).

§ 43. Zarządzenie mające zapobiegać usunięciu nie zajętych ruchomości w razie odroczenia dalszego ciągu zajęcia (art. 591) może polegać na opieczętowaniu pomieszczeń, w których ruchomości się znajdują, jeżeli tylko na to pozwalają okoliczności danego przypadku.

§ 44. Jeżeli egzekucja skierowana została do części ułamkowej rzeczy należącej do kilku osób, o zajęciu rzeczy oraz o dalszych czynnościach egzekucyjnych komornik zawiadamia na równi z dłużnikiem także innych współwłaścicieli rzeczy.

§ 45. Do protokołu sprawdzenia zajętych ruchomości (art. 593) nie wciąga się ponownie tych ruchomości, lecz tylko zaznacza się ujawnione różnice między pierwotnym protokołom zajęcia a stanem stwierdzonym przy sprawdzeniu.

§ 46. O ponownym zajęciu ruchomości (art. 593 § 1) komornik zawiadamia dłużnika (art. 551 § 1).

§ 47. W razie skierowania egzekucji do przedmiotu, z którego prowadzi się egzekucję administracyjną, komornik po dokonaniu zajęcia zwróci się do właściwego organu egzekucyjnego o przekazanie mu akt egzekucji administracyjnej i prowadzi dalej egzekucję łączną.

§ 48. W celu ujawnienia zajęcia ruchomości komornik naklei na niej kartkę ze swoją pieczęcią albo przymocuje tę kartkę sznurkiem z pieczęcią lakową. Gdyby tych sposobów nie dało się użyć lub gdyby oznaczenie z osobna wielu rzeczy tego samego rodzaju nastręczało znaczne trudności, komornik postąpi stosownie do okoliczności (art. 596 § 1); w każdym razie powinien mieć na względzie, aby ruchomość nie została uszkodzona.

§ 49. Oddając zajętą rzecz ruchomą pod dozór, komornik uprzedzi dozorcę o jego obowiązkach (art. 597-599) i ustali wynagrodzenie dozorcy stosownie do okoliczności.

§ 50. Na termin licytacji ruchomości komornik wezwie biegłego, jeżeli zachodzi potrzeba dokonania oszacowania (art. 594 § 2).

§ 51. Do protokołu licytacji ruchomości, która odbywa się ustnie, wciąga się tylko najwyższą cenę zaofiarowaną co do każdego przedmiotu (art. 613 § 1 i § 2).

§ 52. Wezwanie do postąpień na licytacji ruchomości (art. 616) komornik wyraża przez trzykrotne wygłoszenie ostatnio postąpionej ceny z jednoczesnym zapytaniem: "Kto da więcej"? Brak dalszych postąpień komornik stwierdza wypowiedzeniem wyrazu: "nikt".

§ 53. Udzielenie przybicia przy sprzedaży ruchomości komornik zaznacza w protokole licytacji (art. 616), wpisując przy tym imię, nazwisko i miejsce zamieszkania nabywcy.

§ 54. Niezwłocznie po upływie terminu wyznaczonego do uiszczenia reszty ceny za nabyte na licytacji ruchomości (art. 619), jeżeli nabywca nie wykona swego obowiązku, komornik stwierdzi to przez odpowiednią wzmiankę w protokole licytacji.

§ 55. Sprzedaży z wolnej ręki papierów wartościowych komornik dokona za pośrednictwem właściwej instytucji bankowej (art. 606). Koszty stąd wynikające będą pokryte z sumy osiągniętej ze sprzedaży.

§ 56. Przyznanie wierzycielowi na własność ruchomości, której licytacja nie doszła do skutku, może nastąpić, jeżeli jest kilku wierzycieli egzekwujących, dopiero po upływie dwóch tygodni od daty doręczenia zawiadomienia komornika o niedoszłej do skutku licytacji (art. 622 § 2 i art. 623).

§ 57. Wydając ruchomości nabywcy, komornik weźmie od niego pokwitowanie odbioru bądź w protokole licytacji, bądź na oddzielnej karcie, którą dołącza do akt.

§ 58. Otrzymując ruchomości od dłużnika prawa służącego dłużnikowi egzekwowanemu (art. 649), komornik jednocześnie opisze i oszacuje otrzymane ruchomości.

§ 59. Dowód tożsamości konia komornik pozostawia dotychczasowemu jego posiadaczowi do chwili odebrania konia w celu wydania go wierzycielowi lub nabywcy licytacyjnemu.

§ 60. Jeżeli przedmiotem egzekucji jest należność za pracę, dłużnik zaś ze względów technicznych nie może pobrać podatku od wynagrodzeń, w szczególności na skutek skierowania egzekucji do wierzytelności służącej dłużnikowi wobec osoby trzeciej, obliczenie i pobranie podatku od wynagrodzeń należy do komornika.

§  61.

1. Zajęcie wkładów znajdujących się na rachunku oszczędnościowym w Powszechnej Kasie Oszczędności może nastąpić tylko przez zajęcie książeczki oszczędnościowej z jednoczesnym odebraniem jej przez komornika. Przelew na konto komornika kwot znajdujących się na rachunku oszczędnościowym, z uwzględnieniem przepisu art. 38 prawa bankowego, wymaga uprzedniego zajęcia książeczki. O zajęciu książeczki oszczędnościowej i zwolnieniu jej spod zajęcia komornik zawiadamia niezwłocznie oddział Powszechnej Kasy Oszczędności, który książeczkę wystawił.

2. Z zajętej książeczki może być na wniosek jej właściciela wypłacona kwota wolna od zajęcia. W celu realizacji tej wypłaty komornik przesyła zajętą książeczkę do wskazanego przez właściciela książeczki oddziału Powszechnej Kasy Oszczędności, z określeniem kwoty podlegającej wypłacie i z poleceniem zwrotu książeczki ze stanem odpowiadającym zajętej kwocie.

§ 62. W razie skierowania egzekucji do wkładu na rachunku bankowym w Narodowym Banku Polskim komornik dokonując zajęcia wskaże bankowi rachunek, z którego zajęcie ma być dokonane, a jeżeli nie zna stanu rachunków dłużnika, poda, że zajęcie powinno być dokonane w pierwszym rzędzie z rachunku rozliczeniowego lub bieżącego, w braku zaś dostatecznych środków na tych rachunkach - kolejno z rachunku środków na inwestycje i kapitalne remonty, z rachunku rozliczeń inwestycyjno-remontowych oraz z innych rachunków o specjalnym przeznaczeniu.

§  63.

1. Wzywając dłużnika zajętej wierzytelności, aby należne świadczenia przekazywał lub wypłacał bezpośrednio wierzycielowi egzekwującemu (art. 638 § 2), komornik wezwie go jednocześnie:

1) do wpłacenia kosztów postępowania i opłat,

2) do wpłacenia zajętej wierzytelności komornikowi, jeżeli do niej jest lub zostanie skierowana inna jeszcze egzekucja, chyba że zajęta wierzytelność wystarcza na pokrycie wszystkich egzekwowanych należności,

3) do bezzwłocznego zawiadomienia komornika o każdym świadczeniu przekazanym lub wypłaconym bezpośrednio wierzycielowi egzekwującemu, o zaprzestaniu przekazywania lub wypłacania świadczeń i przyczynie tego zaprzestania.

O dokonaniu wezwania komornik czyni wzmiankę na tytule wykonawczym i w repertorium w rubryce "Uwagi".

2. Jeżeli komornik nie otrzymuje zawiadomień wskazanych w ust. 1 pkt 3, powinien wezwać dłużnika zajętej wierzytelności do udzielenia w terminie tygodniowym informacji o stanie egzekucji oraz o przyczynie nieotrzymywania zawiadomień.

3. W przypadku gdy wierzyciel egzekwujący zażąda wydania tytułu wykonawczego, komornik uczyni na tytule wykonawczym wzmiankę, o której mowa w § 34, na podstawie zawiadomień otrzymanych od dłużnika zajętej wierzytelności.