Rozdział 5 - Obliczanie okresu wykonywania kary i środka przymusu - Czynności administracyjne związane z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz kar i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności oraz dokumentowanie tych czynności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.15.142

Akt utracił moc
Wersja od: 3 lutego 2004 r.

Rozdział  5

Obliczanie okresu wykonywania kary i środka przymusu

§  48.
1.
Po otrzymaniu zawiadomienia o wyroku skazującym sądu pierwszej instancji lub odpisu tego wyroku dokonuje się wstępnego ustalenia terminu końca kary orzeczonej wobec tymczasowo aresztowanego. Ustalony termin odnotowuje się na obwolucie akt osobowych część "A".
2.
W wypadku gdy z treści otrzymanego zawiadomienia o uprawomocnieniu się wyroku skazującego wynika, że wyrok skazujący sądu pierwszej instancji uległ zmianie, oraz w wypadku wymienionym w § 24 ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3.
Upływ wstępnie ustalonego terminu końca kary nie skutkuje zwolnienia z jednostki penitencjarnej.
§  49.
1.
Obliczenia okresu wykonywania kary pozbawienia wolności, zastępczej kary pozbawienia wolności, kary aresztu wojskowego, zasadniczej lub zastępczej kary aresztu, kary porządkowej oraz środka przymusu, zwanego dalej "okresem wykonywania kary", dokonuje się po otrzymaniu podlegającego wykonaniu dokumentu, z którego treści wynika konieczność ustalenia terminu początku i końca wykonywania kary lub środka.
2.
W wypadku gdy konieczność dokonania obliczenia okresu wykonywania kary jest związana z przyjęciem skazanego lub ukaranego w dniu wolnym od pracy albo po godzinach pracy lub dyżuru pracowników działu ewidencji, obliczenie powinno być dokonane pierwszego dnia roboczego po przyjęciu.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie konieczności ustalenia terminu, do którego tymczasowe aresztowanie ma trwać, jeżeli termin ten nie został wskazany w postanowieniu o zastosowaniu tego środka.
§  50.
1.
Wymiar kary odnotowuje się w aktach i dokumentach ewidencyjnych w takich jednostkach czasu, w jakich została wymierzona. Ustalając termin końca kary, ustala się najpierw rok, a następnie miesiąc i dzień.
2.
Kara wymierzona w latach kończy się po upływie tylu lat, ile wynosi jej wymiar, takiego samego dnia i miesiąca, jakiego się rozpoczęła.
3.
Kara wymierzona w miesiącach kończy się po upływie tylu miesięcy, ile wynosi jej wymiar, takiego samego dnia, jakiego się rozpoczęła.
4.
W trakcie obliczania kary nie stosuje się dat nieistniejących w danym miesiącu, zamieniając je na ostatni dzień tego miesiąca.
5.
Kara wymierzona w dniach kończy się po upływie tylu dni, ile wynosi jej wymiar.
6.
Kara tygodnia pozbawienia wolności kończy się dnia noszącego tę samą nazwę co dzień jej rozpoczęcia.
§  51.
1.
Obliczenia okresu podlegającego zaliczeniu na poczet kary dokonuje się w latach i dniach. Wszystkie okresy odbywania kary w tej samej sprawie podlegają zsumowaniu przed zaliczeniem, bez zamiany dni na miesiące lub lata.
2.
Ten sam okres czasu nie może być zaliczony na poczet różnych kar.
3.
Jeżeli sąd nie zaliczył okresu tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary lub nieprawidłowo zaliczył ten okres, występuje się do właściwego sądu z wnioskiem o usunięcie nieprawidłowości w trybie art. 420 § 1 lub § 2 k.p.k.
§  52.
1.
Początek wykonywania kary liczy się od dnia:
1)
zakończenia wykonywania poprzedniej kary, jeżeli wobec tego samego skazanego lub ukaranego wykonuje się kilka kar, chyba że w pkt 2-14 ustalono inaczej;
2)
przyjęcia skazanego lub ukaranego, który zgłosił się do odbycia kary;
3)
zatrzymania skazanego lub ukaranego, który został doprowadzony do odbycia kary;
4)
zatrzymania w związku z tymczasowym aresztowaniem lub umieszczeniem w schronisku dla nieletnich, którego okres sąd zaliczył na poczet kary;
5)
zgłoszenia się ukaranego po przepustce udzielonej na podstawie art. 1059 k.p.c.;
6)
zatrzymania albo zgłoszenia się skazanego lub ukaranego, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki lub przerwy w wykonaniu kary;
7)
ustalonego w orzeczeniu sądu okręgowego, określającym karę podlegającą wykonaniu wobec obywatela polskiego skazanego przez sąd państwa obcego lub Międzynarodowy Trybunał Karny;
8)
zatrzymania - jako tymczasowo aresztowanego w związku z popełnieniem przestępstwa w czasie przerwy w wykonaniu kary - skazanego lub ukaranego korzystającego z takiej przerwy;
9)
zatrzymania - jako tymczasowo aresztowanego w innej sprawie - skazanego lub ukaranego, jeżeli w jednostce penitencjarnej, do której został przyjęty, zarejestrowano przed jego zatrzymaniem wyrok oczekujący na wykonanie;
10)
wpływu do jednostki penitencjarnej, w której ewidencji jest ujęty tymczasowo aresztowany, prawomocnego wyroku w innej sprawie;
11)
wpływu do jednostki penitencjarnej, w której ewidencji jest ujęty skazany lub ukarany, wyroku uprawomocnionego wcześniej niż wyrok aktualnie wykonywany;
12)
wpływu do jednostki penitencjarnej, w której ewidencji jest ujęty osadzony, orzeczenia o wymierzeniu kary porządkowej lub zastosowaniu środka przymusu. W razie skierowania do wykonania kilku takich kar lub środków wykonuje się je w takiej kolejności, w jakiej wpłynęły;
13)
wydania postanowienia o udzieleniu warunkowego zwolnienia w stosunku do skazanego, wobec którego ma być wykonywana kara nieobjęta tym postanowieniem, chyba że sąd w postanowieniu określił inny dzień jako termin zwolnienia;
14)
wejścia w życie amnestii albo dnia wydania decyzji o ułaskawieniu, którymi złagodzono albo darowano karę skazanemu lub ukaranemu, wobec którego ma być wykonywana kara nieobjęta amnestią lub ułaskawieniem. W wypadku gdy termin końca złagodzonej kary przypada po dniu wejścia w życie amnestii lub wydania decyzji o ułaskawieniu, początek wykonywania kolejnej kary ustala się w sposób określony w pkt 1.
2.
Przepis ust. 1 pkt 9 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy tymczasowo aresztowany został przetransportowany do jednostki penitencjarnej, w której zarejestrowano, przed jego zatrzymaniem, wyrok oczekujący na wykonanie. Jeżeli data wpływu wyroku do tej jednostki penitencjarnej jest późniejsza od daty zatrzymania, początek kary liczy się od dnia wpływu orzeczenia.
3.
W razie objęcia wyrokiem łącznym kilku ze skierowanych do wykonania kar, początek wykonywania kary nieobjętej tym wyrokiem ustala się na dzień wpływu do jednostki penitencjarnej prawomocnego wyroku, którym została orzeczona.
4.
Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się, jeżeli z zarządzenia sędziego penitencjarnego, o którym mowa w art. 80 § 2 k.k.w., wynika konieczność ustalenia w inny sposób początku wykonywania kar i środków.
§  53.
1.
Jeżeli w czasie przerwy w wykonaniu kary skazany lub ukarany został osadzony w jednostce penitencjarnej do odbycia kary nieobjętej postanowieniem o jej udzieleniu, dalsze wykonanie kary objętej tym postanowieniem może nastąpić w wypadkach wymienionych w § 27 ust. 1. Przepis stosuje się odpowiednio do osoby tymczasowo aresztowanej w związku z popełnieniem przestępstwa w czasie innym niż wymieniony w § 52 ust. 1 pkt 8.
2.
Jeżeli wprowadzenie do wykonania kary, w wypadku wymienionym w ust. 1, nie jest możliwe, powiadamia się o tym sąd penitencjarny. Kopię powiadomienia włącza się do akt osobowych część "A".
§  54.
1.
Zmiany ustalonego okresu wykonywania zastępczej kary pozbawienia wolności lub aresztu, w wypadku uiszczenia grzywny w części, dokonuje się po otrzymaniu odpisu zarządzenia określającego wymiar kary zastępczej pozostałej do wykonania.
2.
W wypadku gdy z pisma sporządzonego przez głównego księgowego jednostki penitencjarnej informującego o wysokości kwoty pieniężnej uiszczonej w tej jednostce tytułem grzywny wynika, iż kwota ta jest mniejsza od kwoty przypadającej jeszcze do uiszczenia, powiadamia się właściwy sąd o wysokości przekazanej kwoty. Jeżeli pismo dotyczy aktualnie wykonywanej kary zastępczej, powiadomienie do sądu wysyła się natychmiast telefaksem.
§  55.
1.
W wypadku przyjęcia albo powrotu osadzonego, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki, końcem okresu podlegającego zaliczeniu na poczet kary jest odpowiednio dzień ucieczki lub dzień wyznaczony jako termin powrotu z przepustki, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
W wypadku ukaranego korzystającego z przepustki udzielonej na podstawie art. 1059 k.p.c. końcem okresu podlegającego zaliczeniu na poczet kary jest dzień opuszczenia przez niego jednostki penitencjarnej; przepis stosuje się także w razie terminowego powrotu ukaranego z takiej przepustki.
3.
W razie odliczenia przez sąd czasu pobytu na przepustce od okresu odbywania kary, końcem okresu podlegającego zaliczeniu na poczet kary jest dzień opuszczenia jednostki penitencjarnej.
4.
W razie niezaliczenia skazanemu lub ukaranemu, postanowieniem sądu penitencjarnego wydanym przed dniem 1 września 1998 r., okresu leczenia w związku z dokonanym samouszkodzeniem, obliczenia okresu odbywania kary dokonuje się przez doliczenie do ustalonego końca kary, która była wprowadzona do wykonania w okresie leczenia, liczby niezaliczonych dni.
5.
W razie zarządzenia wykonania uprzednio warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności albo kary ograniczenia wolności oraz jej skrócenia w trybie art. 71 § 2 k.k., w pierwszej kolejności ustala się okres wykonywania kary w wymiarze określonym w wyroku, a następnie od tak ustalonej daty odlicza się liczbę dni zaliczonych przez sąd na poczet kary.
§  56.
1.
W wypadku gdy sąd odroczył lub zawiesił wykonanie kary, której termin początku wykonywania jeszcze nie nastąpił, orzeczenie wraz z nakazem przyjęcia zwraca się.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio także w innych wypadkach, jeżeli sąd nakaże zwrócenie orzeczenia bez wykonania.
§  57.
1.
Jeżeli względy penitencjarne przemawiają za wykonaniem kar i środków przymusu w innej kolejności niż określona w art. 80 k.k.w., występuje się do sędziego penitencjarnego z wnioskiem o wydanie zarządzenia w tej sprawie.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się w szczególności w wypadku, gdy wobec osoby skazanej na karę dożywotniego pozbawienia wolności skierowano do wykonania wyrok uprawomocniony później niż wyrok, którym wymierzono tę karę.
3.
W razie skierowania do wykonania orzeczenia o zastosowaniu środka zabezpieczającego wobec skazanego lub ukaranego odbywającego karę w innej sprawie, występuje się do sędziego penitencjarnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie kolejności wykonywania orzeczonych kar i środków.
4.
Jeżeli środek zabezpieczający ma być wykonywany wobec osoby tymczasowo aresztowanej w innej sprawie, występuje się do organu dysponującego z wnioskiem o rozstrzygnięcie, czy tymczasowe aresztowanie ma być nadal stosowane.
§  58.
1.
Obliczenia okresu wykonywania kary dokonuje wyznaczony funkcjonariusz, sprawdza kierownik, a zatwierdza dyrektor.
2.
Prawidłowość obliczenia podlega sprawdzeniu po przetransportowaniu skazanego lub ukaranego do innej jednostki penitencjarnej, w wypadkach, o których mowa w § 66, oraz przed zwolnieniem z odbywania danej kary.
3.
W razie stwierdzenia nieprawidłowości w obliczeniu okresu wykonywania kary dokonuje się nowego obliczenia.
4.
Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w wypadku wstępnego ustalenia terminu końca kary orzeczonej wobec tymczasowo aresztowanego, z tym że termin ten dyrektor zatwierdza na odwrocie zawiadomienia o wyroku skazującym sądu pierwszej instancji.
§  59.
O terminie początku i końca kary informuje się skazanego lub ukaranego drukiem "Obliczenie kary". Przepis § 107 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
§  60.
1.
Druk "Obliczenie kary" sporządza się w trzech egzemplarzach, z których jeden przesyła się do właściwego sądu, drugi - po dokonaniu czynności wymienionych w § 59 - dołącza się do odpowiedniego orzeczenia w aktach osobowych część "A", a trzeci przekazuje do działu penitencjarnego.
2.
W wypadku zmiany obliczenia okresu wykonywania kary na druku zamieszcza się informację o przyczynie dokonania nowego obliczenia.
3.
W wypadku wątpliwości co do prawidłowości obliczenia okresu wykonywania kary występuje się do właściwego sądu z wnioskiem o ich rozstrzygnięcie w trybie art. 13 k.k.w., przedstawiając proponowane obliczenie tego okresu na załączonym do wniosku druku "Obliczenie kary". Po otrzymaniu postanowienia sądu w tej sprawie dokonuje się, w razie potrzeby, nowego obliczenia okresu wykonywania kary.
§  61.
O okresie wykonywania kary wobec tymczasowo aresztowanego w innej sprawie, a także o jego zmianie, zawiadamia się organ dysponujący, w celu uwzględnienia tej informacji przy zaliczaniu okresu tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary.
§  62.
W wypadku uznania, że nastąpiło przedawnienie wykonania kary dyrektor zwraca właściwemu sądowi orzeczenie, wraz z nakazem przyjęcia, dołączając pismo określające przyczynę zwrotu.