Częściowa zmiana rozporządzenia z dnia 15 lutego 1926 r. o wykonaniu ustawy z dnia 26 listopada 1925 r. w sprawie uzupełnienia odszkodowania osób, dotkniętych skutkami nieszczęśliwych wypadków przy pracy w b. dzielnicy rosyjskiej lub na wychodźtwie w Rosji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.7.45

Akt utracił moc

Wersja od: 24 stycznia 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 21 grudnia 1927 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Spraw Wewnętrznych w sprawie częściowej zmiany rozporządzenia z dnia 15 lutego 1926 r. o wykonaniu ustawy z dnia 26 listopada 1925 r. w sprawie uzupełnienia odszkodowania osób, dotkniętych skutkami nieszczęśliwych wypadków przy pracy w b. dzielnicy rosyjskiej lub na wychodźtwie w Rosji.

Na mocy art. 2, 7 i 10 ustawy z dnia 26 listopada 1925 r. w sprawie uzupełnienia odszkodowania osób, dotkniętych skutkami nieszczęśliwych wypadków przy pracy w b. dzielnicy rosyjskiej lub na wychodźtwie w Rosji (Dz. U. R. P. Nr. 125, poz. 892) zarządza się co następuje:

§ 1. Wymienione w ustępie 2 § 2 rozporządzenia z dnia 15 lutego 1926 r. (Dz. U. R. P. Nr. 21, poz. 128) dodatki wyrównawcze wypłacane będą jednorazowo. Niewypłacone do dnia ogłoszenia mniejszego rozporządzenia raty dodatków wyrównawczych wypłaci Zakład ubezpieczenia od wypadków w ciągu dni 30, licząc od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Właściciele przedsiębiorstw, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia od wypadków, wymienieni w art. 7 ustawy z dnia 26 listopada 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 125, poz. 892), obowiązani są wpłacić zaliczkę w wysokości 5% opłat za I i II półrocze 1926 r. na poczet specjalnych dodatków, przewidzianych w tymże art. 7.

§ 3. Ustęp 1 § 7 rozporządzenia z dnia 15 lutego 1926 r. (Dz. U. R. P. Nr. 21, poz. 128) otrzymuje brzmienie następujące:

Do stwierdzenia prawa do renty oraz ustalenia wysokości renty miarodajne są przepisy prawa o ubezpieczeniu, lub odszkodowaniu z tytułu wypadków przy pracy, obowiązujące w stosunku do osób, wymienionych pod lit. b) art. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1925 r. w chwili zajścia wypadku na terenie wypadku, zaś w stosunku do osób, wymienionych pod lit. c) tegoż artykułu - przepisy obowiązujące w chwili zajścia wypadku, lecz na terenie ostatniej siedziby przedsiębiorstwa przed ewakuacją z tem, że wysokość renty dla obu wymienionych kategoryj osób ustali komisja dla, świadczeń na podstawie rocznego zarobku, jaki w r. 1924 osiągnęli robotnicy tej samej co i poszkodowani kategorii, zatrudnieni w tem samem przedsiębiorstwie lub w przedsiębiorstwie tego samego rodzaju.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.