Częściowa zmiana niemieckiej ustawy o świadczeniach wojennych z 13 czerwca 1873 r. (Dz. U. Rz. N. str. 129).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.33.201

Akt jednorazowy
Wersja od: 13 kwietnia 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA B, DZIELNICY PRUSKIEJ
z dnia 1 kwietnia 1921 r.
w sprawie częściowej zmiany niemieckiej ustawy o świadczeniach wojennych z 13 czerwca 1873 r. (Dz. O. Rz. N. str. 129).

Na mocy art. 6 ustawy o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej z dnia 1 sierpnia 1919 r. (Dz. Pr. № 64, poz. 385) zarządzam w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Skarbu co następuje:
§ 19 ustęp 1 niemieckiej ustawy o świadczeniach wojennych z 13 czerwca 1873 r. (Dz U. Rz. N. str. 129 otrzymuje następujące brzmienie:

"Wynagrodzenie za żywność odpowiada wysokości strawnego obowiązującego każdorazowo dla żołnierzy, z tem jednakże że płaci się tylko połowę tej należytości, jeżeli przy spiesznych marszach, przy użyciu kolei, oraz wśród podobnych okoliczności można podać tylko część żywności n. p. tylko obiad, lub tylko kolację i śniadanie".

§ 11 ustawy, wymienionej w art. 1, otrzymuje następujące brzmienie:

"Za pasze płaci się wynagrodzenie wedle cen przeciętnych istniejących w czasie dostarczenia jej w głównym miejscu targowem tego Związku dostawczego do którego odnośna gmina należy. O ile dla poszczególnych środków paszy są ustalone ceny maksymalne przez rozporządzenie Ministra b. Dzielnicy Pruskiej, wówczas obowiązują te ceny".

§ 12 ustęp 1 pkt. 1 zdanie ustawy, wymienionej w art. 1, otrzymuje następujące brzmienie:

"Wynagrodzenie za podwody i woźniców płaci się dziennie wedle taryfy jaką wyda od czasu do czasu dla Każdego Województwa Wojewoda w porozumieniu z właściwem Dowództwem Okręgu Generalnego (Intendentura) i wysłuchaniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego".

§ 13 ustawy, wymienionej w art. 1, otrzymuje następujące brzmienie:

"Za udzielenie środków transportowych z wyjątkiem podwód płaci się wynagrodzenie wedle cen przeciętnych w czasie dokonania rekwizycji.

Za dostarczoną słomę na ściółkę, i materjał opałowy płaci się wynagrodzenie wedle cen przeciętnych, istniejących w czasie dostarczenia w głównem miejscu targowem tego Związku dostawczego, do którego odnośna gmina należy. O ile dla słomy na ściółkę lub dla poszczególnych rodzajów materiału opałowego ustalone są przez rozporządzenie: Ministra b. Dzielnicy Pruskiej ceny maksymalne, wówczas obowiązują te ceny".

Wojewodów upoważnia się do ustalenia w sposób, wskazany w § 3, taryfy dodatku jakiby należało dopłacić do obowiązujących należytości za podwody tym osobom, które dostarczyły podwody dla Wojska Polskiego w czasie od 1 stycznia 1920 r. Po ostatecznem zatwierdzeniu taryfy dodatku przez Ministra Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej wypłaci dodatek odnośna Intendentura O. G.
Rozporządzenie to wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.